Tι κρίνεται στις 26 Μαΐου

Είναι ευρωεκλογές, αλλά δεν είναι μόνο ευρωεκλογές. Επειδή στη χώρα μας δεν έχουν στηθεί κάλπες εδώ και τέσσερα χρόνια, στις 26 Μαΐου θα καθοριστούν πολύ περισσότερα από την εκπροσώπηση των κομμάτων στην Ευρωβουλή και έναν συγκυριακό συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων. Ειδικότερα:

Ο χρόνος ημερομηνίας των εθνικών εκλογών: Το ενδεχόμενο να προκηρυχθούν για τον Ιούνιο είναι πάντα ανοιχτό. Μπορεί να συμβεί αν η διαφορά ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ κριθεί από το Μέγαρο Μαξίμου μικρή ή, το αντίθετο, αν κριθεί πολύ μεγάλη. Παρόλα αυτά, το επικρατέστερο σενάριο παραμένει η εξάντληση της τετραετίας.

Η αυτοδυναμία της ΝΔ: Στις ευρωεκλογές θα φανεί αν η επόμενη Βουλή θα είναι πεντακομματική, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, ή αν στις εθνικές εκλογές θα περάσουν το 3% έξι ή επτά κόμματα. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι όποιο από τα μικρά κόμματα πάει καλά στις ευρωεκλογές θα αποκτήσει θετική δυναμική προς τις εθνικές εκλογές. Επειδή το ποσοστό με το οποίο το πρώτο κόμμα εξασφαλίζει αυτοδυναμία εξαρτάται από το αθροιστικό ποσοστό των εκτός Βουλής κομμάτων, το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα δείξει πολλά.

Η ηγεμονία στο χώρο της κεντροαριστεράς: Αν ο ΣΥΡΙΖΑ πέσει κάτω από το 20% και το ΚΙΝΑΛ ανέβει πάνω από 10% ή αν κινηθούν κάπου εκεί, τότε μπορεί να συμβούν ανατροπές στο δρόμο προς τις εθνικές εκλογές.

Η σύνθεση της επόμενης Βουλής: Αν το Ποτάμι ή οι ΑΝΕΛ δεν καταφέρουν να εκλέξουν ευρωβουλευτή, είναι, θεωρητικά, πιθανό να μην πάρουν μέρος στις εθνικές εκλογές. Αν τα κόμματα δεξιά της ΝΔ και αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ δεν πάνε καλά είναι πιθανό να δημιουργηθεί νέα κινητικότητα την επόμενη μέρα σ’ αυτούς τους πολιτικούς χώρους. Αν πάλι κάποιο από αυτά τα κόμματα ξεχωρίσει, θα έχει τη δυνατότητα να αναπτυχθεί και να προσελκύσει δυνάμεις.

Η τρίτη θέση: Κίνημα Αλλαγής, Χρυσή Αυγή ή μήπως ΚΚΕ; Για συμβολικούς και ουσιαστικούς λόγους η τρίτη θέση έχει μεγάλη σημασία. Προφανώς όποιο κόμμα τα καταφέρει θα έχει το πρόκριμα για να το επαναλάβει στις εθνικές εκλογές. Και εκεί η τρίτη θέση σημαίνει και τρίτη διερευνητική εντολή.

Η εσωκομματική κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ: Στο κυβερνών κόμμα οι περισσότεροι δεν είναι προετοιμασμένοι για μεγάλη ήττα. Αν προκύψει κάτι πιο αρνητικό απ’ ό,τι έχουν φανταστεί το προφανές είναι ότι θα ανοίξει ένας κύκλος εσωστρέφειας, νευρικότητας και πολιτικού άγχους με απρόβλεπτες συνέπειες. Πολύ περισσότερο που, όπως όλα δείχνουν, ούτε στο Μέγαρο Μαξίμου είναι προετοιμασμένοι για το κακό σενάριο.

Η εσωκομματική δύναμη του Κυρ. Μητσοτάκη: Οποιοδήποτε ποσοστό κάτω από 30% θα προκαλέσει κάποιες γκρίνιες και θα ενθαρρύνει όσους εντός ΝΔ δεν έχουν αποδεχθεί την ιδέα ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης θα γίνει πρωθυπουργός χωρίς να συνεννοηθεί μαζί τους για τη σύνθεση της επόμενης κυβέρνησης. Παρόλα αυτά, η προοπτική της εξουσίας βοηθά τον πρόεδρο της ΝΔ να κρατήσει ήρεμα τα νερά στο εσωτερικό του κόμματός του.

Η ωριμότητα της ελληνικής κοινωνίας: Τι ποσοστό θα πάρουν αθροιστικά τα αντιευρωπαϊκά κόμματα; Θα επιβραβευθεί το Ποτάμι που δεν έχει καμία αμφιθυμία σε σχέση με την ευρωπαϊκή του ταυτότητα; Θα ψηφιστούν οι καλύτεροι ή οι χειρότεροι; Μετά από δέκα χρόνια στα μνημόνια έχουμε γίνει σοφότεροι ή όχι; Θα σταλεί ένα μήνυμα ανανέωσης, επιβράβευσης της ποιότητας και της γνώσης ή το ακριβώς αντίθετο;

Ίσως το τελευταίο να είναι και το πιο ενδιαφέρον συμπέρασμα που θα προκύψει από την κάλπη των ευρωεκλογών.