Μετά από κάθε προβολή του «Ξεναγού» έρχομαι αντιμέτωπος με το ερώτημα: μα τελικά τι είναι ο πρωταγωνιστής; Γκέι ή στρέιτ; Οι περισσότεροι θεατές συνήθως είναι οπαδοί μιας άποψης: είτε το ένα είτε το άλλο. Αρκετοί, όμως, παραμένουν με την απορία. Για μένα αυτό ήταν ζητούμενο.
Τι σημαίνει είμαι γκέι; Είναι κάτι τόσο σαφές όσο ακούγεται; Είναι γκέι κάποιος που πoθεί άνδρες, αλλά δεν έχει πάει ποτέ με κάποιον; Είναι γκέι κάποιος που έχει αμέτρητες σεξουαλικές εμπειρίες με άλλους άνδρες, αλλά δεν έχει κάνει ποτέ σχέση; Είναι γκέι κάποιος που είναι μαζί με έναν άλλο άνδρα, αλλά δεν κάνουν σεξ; Είναι γκέι ένας ευτυχής οικογενειάρχης που κάνει cyber sex με άλλους άνδρες;
Τα στερεότυπα είναι φτιαγμένα για να μοιάζουν αεροστεγή και αδιάβροχα. Στην πραγματικότητα, ό,τι έχει να κάνει με την ταυτότητά μας είναι ρευστό. Απλά η έμφυτη τάση μας για κατηγοριοποίηση μας οδηγεί σε κάθε λογής κουτιά. Αόρατοι φράχτες που μας ορίζουν, μας περιορίζουν και μας προφυλάσσουν ταυτόχρονα. Είναι το κάδρο της προσωπικότητάς μας. Είναι σημαντικό όμως να θυμόμαστε ότι έχουν πάντα κάπου μία πόρτα, γιατί οι φράχτες αυτοί καθορίζουν το ποιοι είμαστε τόσο όσο καθορίζει και ένα κάδρο το έργο που περιβάλλει.
* H ταινία του Ζ.Μ. «Ο ξεναγός» προβάλλεται μαζί με την ταινία του Γιώργου Γεωργόπουλου «Tungsten» στις αίθουσες Άστορ Hollywood 3D και Μικρόκοσμος από 24/11
18°
