Υπάρχουν έξι ομοσπονδιακοί κανονισμοί για να φτιάξεις μπέρμπον, και το Justified τους πληροί όλους. Φτιάχνεται στην Αμερική, παλαιώνεται σε καπνισμένα βαρέλια βελανιδιάς, διυλίζεται στους 160 βαθμούς, δεν επιδέχεται χρωστικών, προσθέτων ή οποιονδήποτε τεχνητών ενισχυτικών γεύσης. Το «Justified» είναι ένα σίριαλ Kentucky straight, κάθε πλάνο του μουλιασμένο στο Jim Beam, το Wild Turkey και την ανεξίτηλη σφραγίδα που αφήνει επάνω σου το να μεγαλώνεις σε μια επαρχία της φτωχολογιάς με μοναδική επιλογή καριέρας την παρανομία ή το ανθρακωρυχείο.
Η τρίτη σαιζόν ξεκίνησε τον Ιανουάριο και ολοκληρώνεται την 10η του προσεχούς Απριλίου, αλλά έννοια σας, αυτό το κείμενο δεν περιέχει spoiler –δεν υποκρύπτεται άλλωστε και κάτι το τρομερά αινιγματικό, καθώς η πλοκή προχωρά από επεισόδιο σε επεισόδιο. Ακολουθούμε τους χαρακτήρες, ρουφάμε τους διαλόγους, (τουλάχιστον μόλις κατακαθίσει η ελαφρώς δυσνόητη προφορά), πηγαινοερχόμαστε από το μπαρ στο αστυνομικό τμήμα ή τα βοσκοτόπια που διεξάγεται το πιστολίδι και τούμπαλιν, παίρνουμε μάτι το σεξ, τρώμε το μπέικον που τσιτσιρίζει στα τηγάνια, και το ρίχνουμε χορτάτοι στον ύπνο. Εάν υπάρχουν σειρές που σε κρατάνε με μάτι ορθάνοιχτο ώσπου να τις καταπιείς μονοκοπανιά, το «Justified» δεν ανήκει ανάμεσά τους. Το κάθε επεισόδιο είναι ένα σαραντάλεπτο, ολοκληρωμένο πακέτο δράσης, βίας, έρωτα, μπρούτου χιούμορ, ηθογραφίας της αμερικάνικης υπαίθρου, και αν έπρεπε χάριν οικονομίας του κειμένου να το παραλληλίσουμε με κάτι άλλο, θα λέγαμε πως το «Hill Street Blues» συναντά το «Sons of Anarchy», συναντώντας τον Dirty Harry.
Το κανάλι είναι το FX, ο τόπος είναι το Χάρλαν του Κεντάκι και ο ήρωας είναι ο Raylan Givens, ελαφροχέρης αστυνόμος με έφεση στο να λύνει τις διενέξεις του με το πιστόλι, χωρίς να δίνει ιδιαίτερη σημασία στις επιπτώσεις. Τον υποδύεται ο Timothy Olyphant, σε ένα ρόλο που μοιάζει να βγήκε από τη χρονομηχανή του ανυπέρβλητου «Deadwood», όπου τον είχαμε παρακολουθήσει για πρώτη φορά. Με το γκροτέσκο πλατύγυρο στέτσον του και τις τσιρκολανικές επιδόσεις στο περίστροφο, ο αστυνόμος εξουδετερώνει πλήθος εχθρών, ως επί το πλείστον προερχόμενων από το αμόρφωτο, ρατσιστικό, white trash ανθρωπογεωγραφικό κομμάτι του Νότου, που ντοπάρεται με χάπια λαθροβιώντας σε τρέιλερ. Όσους όμως και να ξεπαστρέψει, ο Givens επιστρέφει πάντοτε στην ίδια fata morgana, τον Τζόκερ του Μπάτμαν του, τον παιδικό φίλο και νυν τελετάρχη του τοπικού εγκλήματος, Boyd Crowder. Εδώ σταματάμε, και στο άκουσμα του ονόματος Walton Goggins, επευφημούμε τον αλησμόνητο Shane Vendrell του «The Shield», ενός σήριαλ που έχει από καιρού περάσει στην Βαλχάλα των αθάνατων αμερικάνικων σίριαλ.
Με όλο αυτό το ακατάσχετο name dropping και την ανοικονόμητη χρήση κοσμητικών επιθέτων να στοιχηματίζω πως σας έχει ζαλίσει, ολοκληρώνω με την απαραίτητη αναφορά στον πολυδιαβασμένο στιλίστα του αστυνομικού, Elmore Leonard, στον οποίο ανήκει η πατρότητα του σεναρίου, και παραδίνω το «Justified» στην κρίση και την πληρότητα περιεχομένου των torrent site σας.
15°
