Εάν τα στελέχη της τηλεόρασης είχαν κάποιου είδους δυνατότητα ανάλυσης, θα έπρεπε να ανησυχούν πολύ.
Κρίνοντας βέβαια εκ του περιεχομένου που προσφέρουν, δεν περιμένω πολλά. Άλλωστε σε αυτό τον κόσμο επιτρέψαμε σε ολόκληρους βαθυστόχαστους τραπεζίτες να μην αναλύουν παρά μόνο το ύψος του μπόνους που θα πάρουν στο τέλος του χρόνου και μάλιστα μας ζητάνε και τα ρέστα τώρα. Τι μπορούμε να περιμένουμε από τον πιο επιφανειακό κόσμο των τηλεοπτικών καναλιών;
Βλέπετε, το αδηφάγο ίντερνετ παραμονεύει. Κι όπως λέγαμε πριν μερικές βδομάδες, καταβρόχθισε ήδη τις κακόμοιρες τις εφημερίδες και τα περιοδικά. Όλα δείχνουν πως το επόμενο θύμα θα είναι η τηλεόραση. Καθώς οι συνδέσεις μας γίνονται πιο ευρυζωνικές, υπάρχει μια περίσσια ανεκμετάλλευτης χωρητικότητας. Περίσσια, που δεν καταναλώνεται μόνο στα online ανεγκέφαλα παιχνιδάκια του facebook, αλλά κατευθύνεται και προς τη δημιουργία εικόνας. Η πληροφορία οπτικοποιείται και δεν είναι τυχαίο πως το youtube (ναι, κι αυτό της Google είναι) καταναλώνει όλο και μεγαλύτερο μέρος των συνολικών terabyte που διακινούνται κάθε μέρα. Αυτό συμβαίνει διότι το βίντεο απαιτεί πολύ μεγαλύτερο όγκο πληροφοριών, που σημαίνει καλύτερες γραμμές, καλύτερους σέρβερ κ.λπ. Κι αν ένα blog μπορεί να χωρέσει τη ζωή σου ολόκληρη σε μερικά MB, το βίντεο στον ίδιο χώρο δεν θα έφτανε παρά μόνο για να πεις το όνομά σου. Παρόλ’ αυτά, ένα ιντερνετικό κανάλι είναι εξαιρετικά λιγότερο δαπανηρό από ένα συμβατικό. Κάτι που καθιστά τα συμβατικά κανάλια οικονομικά ασύμφορα σε μεσοχρόνιο διάστημα ceteris paribus, δηλαδή εάν κρατηθούν όλες οι υπόλοιπες παράμετροι σταθερές. Με λίγα λόγια, αυτή τη στιγμή οι συμβατικοί τηλεοπτικοί σταθμοί έχουν ένα τεράστιο πλεονέκτημα αδράνειας και μεγάλων εσόδων. Το πώς θα τα εκμεταλλευτούν αυτά, θα κρίνει την πορεία τους. Να θυμίσουμε εδώ πως και οι εφημερίδες είχαν το ίδιο πλεονέκτημα 10 χρόνια πριν, σε σχέση με το ίντερνετ και το πώς τα κατάφεραν το βλέπουμε καθημερινά.
Είναι δύσκολο ή ακριβό να φτιάξεις μια κουτσομπολίστικη Web TV στα πρότυπα των κουτσομπολίστικων τηλεοπτικών εκπομπών; Φυσικά και όχι. Και για να το πάω ακόμα παραπέρα. Είναι δύσκολο ή ακριβό να φτιάξεις ένα στιβαρό διεθνές δελτίο ειδήσεων που να βάζει τα γυαλιά σε ότιδήποτε κυκλοφορεί στην ελληνική τηλεόραση, χρησιμοποιώντας εικόνες από ξένα δίκτυα; Φυσικά και όχι. Είναι επίσης δύσκολο να είσαι ο Τάδε και να φτιάξεις τις δικές σου εκπομπές για γλυκά τις οποίες θα μεταδίδεις από το δικό σου Web TV; Νομίζω, γνωρίζετε την απάντηση. Για να γίνω ακόμα πιο τολμηρός, μία ομάδα αποφασισμένων ανθρώπων θα μπορούσε να δημιουργήσει τη δική της τηλεοπτική σειρά με ελάχιστα έξοδα – αν και με αρκετά παραπάνω κόπο και κόστος από τα άλλα, σχεδόν μηδενικού προϋπολογισμού, παραδείγματα που έδωσα.
Άρα είναι ελάχιστα τα προγράμματα εκείνα που διαθέτει σήμερα η ελληνική τηλεόραση και δεν θα μπορούσαν να παραχθούν για ένα κλάσμα του κόστους ιντερνετικά. Σίγουρα για κάποιο χρονικό διάστημα η Web TV δεν θα μπορεί να στείλει τον δικό της υποψήφιο στη Eurovision με γκοτιέ φραμπαλάδες και χρυσές πούλιες βερσάτσε. Μολαταύτα, δεν χρειάζεσαι κρυστάλλινη σφαίρα για να προβλέψεις πως μεγάλο μέρος του ήδη φτωχού περιεχομένου των τηλεοπτικών προγραμμάτων θα αναπαραχθεί από τη Web TV αργά ή –το πιθανότερο– γρήγορα. Και κάτι μου λέει πως οι σχολιαστές των Web TV θα είναι κατά κάτι πιο ανεξάρτητοι από τους τηλεοπτικούς αστέρες των παραθύρων, που βαράνε κι από ένα καλαματιανό εάν αλλάξει η κυβέρνηση ή κανένας υπουργός. Το μικρό κόστος, βλέπετε, σε κάνει και λιγότερο εξαρτημένο από το υπάρχον σύστημα, και στην αρχή τουλάχιστον το κίνητρο της «διαφθοράς» θα είναι πολύ μικρό. Είναι από εκείνες τις φορές που ο ερασιτεχνισμός είναι μια επιθυμητή ιδιότητα. Κι όλα αυτά δεν χρειάζεται να διαθέτεις κληρονομικό χάρισμα για να τα δεις να έρχονται.
Θέλοντας να τεστάρω τις δυνατότητες και τα όρια του εργαλείου, άρχισα να ζητάω συμβουλές θεωρώντας μάλλον απίθανο (και ηθικά απωθητικό) το να το χρησιμοποιήσω. Μέσα σε μισή ώρα είχα αγοράσει μηνιαία συνδρομή.
14°
