Σχεδόν δύο χρονιά μετά μαθαίνουμε ότι ο πολιτισμός μας κινδύνεψε να επιτρέψει στον 18ο αιώνα. Ο Ήλιος -το άστρο του ηλιακού μας συστήματος- είναι ο γεννήτορας, στο μέλλον καταστροφέας της Γης και διαρκώς ρυθμιστής της ύπαρξης της/ μας. Όταν σημειώνονται εκρήξεις στην επιφάνεια του, ότι βρίσκεται στην ακτίνα των εκρήξεων κινδυνεύει, πόσο μάλλον ένας πλανήτης με ζωή, όπως η Γη.
Οι ηλιακές εκρήξεις, δημιουργούν ηλιακές καταιγίδες και δύο εξ αυτών στις 23 Ιουλίου του 2012 αν χτυπούσαν τη Γη «ο πολιτισμός μας θα είχε γυρίσει στον 18ο αιώνα», σύμφωνα με επιστήμονες της NASA. Απλά η Γη δεν ήταν εκεί. Αν η έκρηξη είχε σημειωθεί μια εβδομάδα νωρίτερα, η Γη θα ήταν ακριβώς στο σημείο που χτύπησε η ηλιακή καταιγίδα και οτιδήποτε δουλεύει με ηλεκτρισμό απλά θα καταστρεφόταν.
«Ήμασταν απίστευτα τυχεροί καθώς σίγουρα δεν είμαστε προετοιμασμένοι για ένα τέτοιο ενδεχόμενο», λένε οι επιστήμονες και αναφέρουν ότι το συμβάν του 2012 ήταν διπλάσιας έντασης από αυτό που χτύπησε το Κεμπέκ του Καναδά το 1989, προκαλώντας γενικό μπλακ-άουτ.
Μελέτη της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ αναφέρει ότι μια ηλιακή καταιγίδα ανάλογη εκείνης του 1859* θα είχε κοστίσει πάνω από 2 τρις δολάρια στην παγκόσμια οικονομία (20 φορές περισσότερα από τιςκαταστροφές του τυφώνα «Κατρίνα») και θα είχε προκαλέσει εκτεταμένες καταστροφές σε κάθε είδους υποδομές και υπηρεσίες, που θα χρειάζονταν πολλά χρόνια για να αποκατασταθούν.
Μια τόσο μεγάλη ηλιακή καταιγίδα θα μπορούσε να προκαλέσει εκτεταμένες διακοπές του ηλεκτρικού ρεύματος, κατάρρευση του διαδικτύου και των GPS, ζημιές στα συστήματα ύδρευσης/ αποχέτευσης, αφού βασίζουν την λειτουργία τους σε ηλεκτρικές αντλίες κ.ά.
*ηλιακή καταιγίδα του 1859 -γνωστή και ως «συμβάν Κάρινγκτον». Tο σέλας, ήταν ορατό μέχρι το νότιο Ειρηνικό, ενώ το τηλεγραφικό δίκτυο της εποχής, είχε βγει εκτός λειτουργίας.
14°
