Κύρος Υάκινθος, αν και θα μπορούσε άνετα να λέγεται και Γρανάζης! Γιατί το ελληνικό αερόχημα που έχει αποστολή την υποστήριξη υπηρεσιών πολιτικής προστασίας, παρέχοντας εξελιγμένες δυνατότητες μεταφοράς δεδομένων και εικόνας σε πραγματικό χρόνο, έχει την υπογραφή του. Ο αναπληρωτής καθηγητής και διευθυντής του εργαστηρίου Μηχανικής Ρευστών και Στροβιλομηχανών του Α.Π.Θ., ήταν συντονιστής του έργου, προϊόν συνεργασίας-κοινοπραξίας τριών Α.Ε.Ι. (Αριστοτέλειο, Δημοκρίτειο, Μετσόβειο) και τριών μεγάλων ελληνικών εταιριών, της Spacesonic, της MLS και της Intracom Defence Electronics.
Κύρος Υάκινθος. Στο σχολείο, 1ο Λύκειο Ξάνθης, τον φωνάζαμε Κιρόγκα, μιας και το μακρινό 1978 το μικρό του όνομα είχε την ατυχία να ηχεί παρόμοια με εκείνο του τερματοφύλακα της εθνικής Περού. Καμιά σχέση, εννοείται. Το παιδί διάβαζε και προόδευσε, κι όσο κι αν δεν έγινε αθλητής, εντούτοις σκοράρει δεινά. Ειδικά σήμερα που η ιστορία θυμάται τον Περουβιανό ομόηχο ως τον «πιασμένο» παίκτη που έστησε το ματς Αργεντινής - Περού, αποκλείοντας την ομάδα του με τη μέθοδο «κουνέλα», ενώ ο Κύρος Υάκινθος, αυτές τις μέρες της 81ης ΔΕΘ, γράφει τη δική του ιστορία με αυτό το αερόχημα, που από τις πυρκαγιές που καίνε την Θάσο έως τις περιπολίες στο Αιγαίο, πόσα θα μπορούσε να προσφέρει, αν φυσικά καταφέρει να μπει σε γραμμή παραγωγής. Γιατί αυτό είναι η αποστολή του. Ανίχνευση, καταγραφή, προειδοποίηση και calling all crews, calling all crews.
Πώς τα κατάφερες, τον ρωτώ, καταφέρνοντας να τον απομονώσω από το πλήθος που τον περιτριγυρίζει, μιας και το HCUAV και οι δυνατότητες που προσφέρει κάνουν πλήθος επισκεπτών αλλά και εκθετών να συρρέουν προς θέαση και εξερεύνηση προοπτικών συμμαχιών. «Καταθέσαμε την πρόταση για το ΕΣΠΑ 2011, αλλά δεν πέρασε, γιατί θεωρήθηκε από τους αξιολογητές ότι δεν θα συνεισέφερε κάτι ουσιαστικό στη διάχυση τεχνογνωσίας μεταξύ των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Το 2012, ευτυχώς η πολιτεία αντιλήφθηκε το μέγεθος δυνατοτήτων του και ενταχτήκαμε στη δράση. Η διάρκεια του έργου καθορίστηκε στους 25 μήνες, ενώ από εμάς ο ζητούμενος χρόνος ήταν 36. Ε, κάναμε τη νύχτα μέρα, αυτό που θεσμικά στις εκθέσεις ιδεών στο σχολείο το γράφαμε πιο επίσημα και ως... κάναμε το ανθρωπίνως αδύνατον. Μηχανικοί και τεχνικοί. Από μια λευκή κόλλα χαρτί που το σχεδιάσαμε έως τώρα που το παρουσιάζουμε, πιάσαμε τους χρόνους και ορίστε!».
Το βλέπω. Όπως στις χολιγουντιανές ταινίες με τα μη επανδρωμένα, που πετούν μυστικά πάνω από το Ιράκ ή τη Δαμασκό, μόνο που εδώ δεν μιλάμε για πόλεμο, το HCUAV είναι ένα φιλειρηνικό και πολλαπλής σημασίας «εργαλείο». Μήκος 4,5 μέτρα, εκπέτασμα πτερυγίων 6 μέτρα και βάρος 190 κιλά, αυτονομία 9 ωρών, εμβέλεια 200 χιλιόμετρα, μέγιστο ύψος πτήσης 10.000 πόδια και μέγιστη ταχύτητα 220 χιλιόμετρα την ώρα. Κωδικός RX 1, το ονοματάκι του, μιας και στο μέλλον και μέσω αυτοχρηματοδότησης πλέον, αναμένονται και πιο εξελιγμένα αδελφάκια του. Όμως αυτό το πειραματικό πρωτότυπο με συγκινεί, όπως κάθε τεχνολογικό επίτευγμα που βασίζεται στην έρευνα, το όραμα, τη σύλληψη, τη συνεργασία και την πολυπλοκότητα. ΟΚ, ίσως και λίγο περισσότερο λόγω της εμπλοκής του Κύρου και της θρακιώτικης ρίζας μας.
«Το δοκιμάσαμε εξαντλητικά σε τροχοδρομήσεις, δυνατομετρήσεις και έλεγχους συμπεριφοράς. Φάγαμε ήττες, αλλά στις 4 του περασμένου Αυγούστου η πρώτη του 15λεπτη πτήση υπήρξε πανεπιτυχής. Νομίζω πως σε λίγο και με περαιτέρω ενίσχυση, μπορούν οι περιφέρειες, η πολιτεία, αλλά και οι ιδιώτες, όπως φυσικά και οι άλλες χώρες, να το χρησιμοποιούν». Ξαναθυμίζω τη Θάσο και την ολιγωρία των αρχών ή τις δυσχερείς συνθήκες πυρόσβεσης. Ξαναθυμίζω το Αιγαίο και τους ανθρώπους στη θάλασσα. Και τη δυνατότητα τούτου του ελληνικού θαύματος-μηχανής να μεταδίδει υψηλής ευκρίνειας δεδομένα, σώζοντας στην ουσία φύση και ζωές. Κι επιτέλους βρίσκω στην 81η ΔΕΘ κάτι που όντως δικαιολογεί τα μεγαλόστομα περί κοιτίδας της καινοτόμου ανάπτυξης. Το HCUAV RX 1 και είναι καινοτόμο, αλλά και συμβολίζει τι μπορούν να κάνουν τα ελληνικά μυαλά.
14°
