Ο τραγουδοποιός Γιώργος Δημητριάδης γράφει για τη δική του Σέριφο.
Πριν από λίγα χρόνια είχα επισκεφτεί τη Σέριφο για πρώτη φορά στο ιστορικό των θερινών μου αποδράσεων. Έκτοτε πάντοτε λέγαμε πως θα πηγαίναμε, αλλά κάτι η συνήθεια, κάτι η αναβλητικότητα, έβγαζαν έξω από το πρόγραμμά μας το πανέμορφο αυτό μικρό νησί, ώσπου εκείνο το καλοκαίρι πήραμε το καράβι αντικρίζοντας, καθώς φτάναμε, την πανέμορφη εικόνα της να υψώνεται ψηλά, πολύ ψηλά, έως τη Χώρα.
Όπως σε όλα σχεδόν τα νησιά μας έτσι κι εδώ, τα χώματά της, τους βράχους και τις πέτρες της έχουν ποτίσει χιλιάδες χρόνια ιστορίας κι εποικισμών, και στα καταγάλανα νερά της μπορείς να δεις κρύσταλλο όσα έχουν περάσει μέσα στους αιώνες.
Το κυκλαδίτικο αεράκι της ερχόταν από τη στεριά, καθώς ετοιμαζόμασταν να πάμε στο αμάξι και να ξεμπαρκάρουμε, θυμάμαι – και ήταν η πρώτη υπόσχεση για ένα μαγευτικό τριήμερο στην αγκαλιά της.
Κατεβαίνοντας από το πλοίο σκεφτόμουν πως το πρώτο πράγμα που θα κάναμε θα ήταν να ανεβούμε στη Χώρα, κάτι που συνέβη. Ρίξαμε πολύ περπάτημα φυσικά, με τον ήλιο αμείλικτο, καταφεύγοντας στο καφέ του Στράτου, σβήνοντας τη δίψα με ένα ποτήρι κρύο νερό κι έναν βαρύ γλυκό ελληνικό.
Άρχιζε υπέροχα το τριήμερο κι ανάλογη ήταν η συνέχεια με υπέροχες βουτιές στο Γάνεμα, στην Ψιλή Άμμο και στον Άγιο Σώστη. Κλείνοντας την ημέρα μας στο πολύ γραφικό ταβερνάκι της Μαργαρίτας με τα εξαιρετικά της πιάτα και ποικιλίες, όπου μέσα στην ηρεμία και την ησυχία με το λυτρωτικό βραδινό αεράκι θα άκουγες και κάποια γέλια από κάποια συντροφιά, σκεπτόμενος πόσο γλυκαίνουμε όλοι μας, έστω για λίγο, μακριά από τις ζωές μας πίσω στην πόλη. Σε ευχαριστώ, Σέριφο, και έννοια σου, θα ξανάρθουμε σύντομα.
*Ο Γιώργος Δημητριάδης είναι τραγουδοποιός και το νέο του άλμπουμ «Οδός Ριανκούρ» κυκλοφορεί και μπορείτε να το ακούσετε εδώ.
