38 λεπτά χαλαρωτικού περπατήματος προς το Ακρωτήριο Ταίναρο, το νοτιότερο σημείο της ηπειρωτικής Ελλάδας και της βαλκανικής χερσονήσου, στον νομό Λακωνίας, απολαμβάνοντας το πανέμορφο τοπίο της Μάνης, την τερακότα της ξηρής βλάστησης, το βαθύ μπλε της θάλασσας, την ησυχία. 38 λεπτά χαλαρωτικού περπατήματος σε ένα από τα πλέον επιβλητικά σημεία της χώρας.
Μετά την απογευματινή θέα της Αθήνας από τον Λυκαβηττό και το υπέροχο ηλιοβασίλεμα στη Λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου, ο βραβευμένος φωτογράφος Δημήτρης Κλεάνθης, επισκέπτεται το Ακρωτήριο Ταίναρο ή Κάβο Ματαπάς, μεταξύ του Λακωνικού και του Μεσσηνιακού Κόλπου, αποτυπώνοντας σε ένα AMSR video την αύρα του τόπου. Τα video ASMR (Autonomous Sensory Meridian Response) συνδυάζουν το καλλιτεχνικό στοιχείο με την ανάγκη για χαλάρωση σε έναν κόσμο κορεσμένο από ήχους και συνεχώς εναλλασσόμενες εικόνες. Είτε πρόκειται για στατικά πλάνα είτε για walking clips, η καταγραφή του φυσικού ήχου που αντικαθιστά τη μουσική, βοηθά ακόμα περισσότερο τον σκοπό τους.
Στους φυσικούς βράχους του ακρωτηρίου Ταινάρου εδράζεται, πάνω σε πλάτωμα, ορθογώνιο λιθόκτιστο κτίριο όπου και φέρεται ο ομώνυμος και σπουδαίος φάρος πελαγοδρομίας. Ο νοτιότερος φάρος της ανατολικής Ηπειρωτικής Ευρώπης κατασκευάστηκε από τους Γάλλους στα 1882 και λειτούργησε για πρώτη φορά το 1887. Ο τετράγωνος πύργος του, ύψους 16 μέτρων, στέφεται ακόμη από τον διώροφο μεταλλικό κλωβό με τον φωτιστικό μηχανισμό και το περιστροφικό διοπτρικό. Ανακαινίστηκε πρώτη φορά το 1930 και κατά τη διάρκεια της Κατοχής, στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, παρέμεινε σβηστός. Η επαναλειτουργία του ξεκίνησε το 1947 στο πλαίσιο της ανασυγκρότησης του φαρικού δικτύου. Τη δεκαετία του 1950, μετά τη δεύτερη ανακαίνιση τοποθετήθηκαν νέα μηχανήματα πετρελαίου τα οποία αντικατέστησαν τον προσωρινό αυτόματο πυρσό ασετιλίνης, και 3 φαροφύλακες τελούσαν υπηρεσία. Το 1982 έγινε η αυτοματοποίησή του και η μετατροπή του σε ηλιακό με χαρακτηριστικό δύο λευκές αναλαμπές ανά 20 δευτερόλεπτα και φωτοβολία τα 22 ναυτικά μίλια. Τελευταία φορά ο φάρος ανακαινίστηκε το 2008 με δωρεά του ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη σε συνεργασία με την Υπηρεσία Φάρων του Πολεμικού Ναυτικού, την Υπηρεσία Νεότερων Μνημείων Πάτρας και την τεχνική υποστήριξη της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έκτοτε φυλάσσεται από προσωπικό του Πολεμικού Ναυτικού.
8°
