Ρόδος: Η Ελένη Ψυχούλη γράφει για το αγαπημένο της νησί στην Athens Voice
Στο µυαλό µου, η Ρόδος µια πόζα στις Πεταλούδες από κάποιο γαµήλιο ταξίδι του ’50. Μέχρι που ο Μάκος, ο καλύτερός µου φίλος, αποφάσισε να µε κάνει κοινωνό της δικής του Ρόδου. Στη διαδροµή από το αεροδρόµιο στην πόλη, διαπιστώνεις ήδη ότι το νησί, εκτός από τον κοινό ήλιο και τη θάλασσα, δεν παρουσιάζει κανένα από τα χαρακτηριστικά της κλασικής νεοελληνικής µυθολογίας.
Ο τροπικός αέρας που κολλά στο δέρµα, οι φοίνικες της παραλιακής, ο τελείως αληθινός µύθος των τεράστιων πολυτελών ξενοδοχείων, το άρωµα του αντηλιακού στην ατµόσφαιρα, τα σµιλεµένα σώµατα των surfers, οι παραλίες µε τις κυανόλευκες ξαπλώστρες σε δεκαπλή σειρά, τα ακριβά αυτοκίνητα, όλη η τοιχογραφία ενός ελληνικού Μαϊάµι. Ποντάρισα στο καζίνο, µε τις παλιές αστές να εξαργυρώνουν πλάι µου µε παγωµένο βλέµµα τα κέρδη του κουλοχέρη, ήπια κοµψά κοκτέιλ στα ύψη του Ρολογιού µε θέα τον ιπποτικό κόσµο, κατανάλωσα τα κοµψότερα θαλασσινά µου δείπνα στη φλωρεντινή αύρα της αυλής του Αλέξη, δίπλα στις φωτογραφίες της Κάλας.
Τα απογεύµατα ήπια καφέ στον τούρκικο καφενέ, ψώνισα οµπρέλες και µπήκα στην ψυχή της γλυκιάς µελαγχολίας της Mεσαιωνικής πόλης, µύρισα τη µούχλα του χρόνου και τη φρέσκια µυρωδιά του ασβέστη στα σπίτια που ετοιµάζονται να στεγάσουν τη νέα τάξη του χρήµατος. Εξερεύνησα τη λεπτή χάρη των boutique hotels, τα resorts της Λίνδου, τα εναλλακτικά µασάζ στα spa του Μονόλιθου και την πολύχρωµη αισθητική των πέτρινων καπετανόσπιτων που κρατά στα χέρια της µια βρετανική, ενίοτε σνοµπ, ελίτ.
Αυτό που κυρίως θα πάρεις µαζί σου, φεύγοντας από τη Ρόδο, είναι η αίσθηση ότι αυτό το µέρος δεν ανήκει πουθενά, παρά µόνο στον εαυτό του. Ο Ροδίτης είναι µια ιδιαίτερη φυλή, που ζει αυτάρεσκα αποµονωµένη στο δικό της σύµπαν. Φυλή όµορφη, µε ηλιόλουστη κελαριστή προφορά, που κολυµπά µε άνεση ανάµεσα στα δικά της ήθη και έθιµα µιας παµπάλαιης παράδοσης και έναν απόλυτα αµερικάνικο τρόπο ζωής. Όταν δεν κάνει σερφ κάνει µπάρµπεκιου στους κήπους και τις παραλίες κι όταν δεν ξενυχτάει ψωνίζει στα αµερικάνικα τύπου malls. Αυτό που επίσης θα πάρεις µαζί σου φεύγοντας είναι η τρελή εναλλαγή, σαν να περνάς από τη µια σεκάνς στην άλλη ταινιών που δεν έχουν τίποτα κοινό µεταξύ τους.
Από τις american dream βουτιές και τα hot dogs του Waterpark στις ερηµικές παραλίες του νότου κι από κει για µια σούµα στα ορεινά Σιάνα κι ύστερα για κατσίκι στον ξυλόφουρνο κάτω από τον καταρράκτη στην Πηγή Φασούλι. Βρεµένος ακόµη, και µε το µαγιό, προσγειώνεσαι για έναν καφέ στο αλπικό τοπίο του Προφήτη Ηλία, περνάς από το σήµερα στον αιώνα του Αρχάγγελου ή διαπιστώνεις την απόλυτη σιγή του κόσµου και του Θεού από την κορυφή του κάστρου της Κρητηνίας. Σε λίγο θα πίνεις το πρώτο martini στο νυχτερινό χαµό της Παλιάς Πόλης ή θα τρως αστακούς στο γαλήνιο λιµανάκι της Σκάλας Καµίρου, απέναντι από τη Χάλκη. Από τα πυκνά πεύκα και το βουνίσιο αέρα των ελαφιών θα διακτινιστείς στη µεσογειακή βλάστηση των βόρειων ακτών κι από κει στους χαβανέζικους φοίνικες της πρωτευουσιάνικης παραλίας, για να περάσεις σε µια ώρα, άµα το καλεί η όρεξή σου, στις νότιες ανεµοδαρµένες σαβάνες. Ανάµεσα σ’ όλ’ αυτά έχουν µεσολαβήσει το πολύ τέσσερις ώρες.
Η Ρόδος είναι το αµερικάνικο όνειρο σε ελληνική version. Μην ψάξεις για την ταυτότητα του µέρους. Η µόνη ταυτότητα που ισχύει είναι η ταυτότητα των χίλιων καθηµερινών θαυµάτων. Εδώ αρκεί µόνο να επιθυµήσεις κάτι για να το βρεις µπροστά σου.
Αλέξης, ψαροταβέρνα, Σωκράτους 18, 22410 29347. Το καλύτερο εστιατόριο στην Ελλάδα, κατά την άποψή µου. Ό,τι κι αν παραγγείλεις, από το χταπόδι στη σχάρα µε το µελάνι του µέχρι τα σπάνια όστρακα, την αστακοµακαρονάδα και το φρέσκο ψάρι, είναι µια ανεπανάληπτη γευστική εµπειρία ζωής. Ο Αλέξης αξίζει από µόνος του το ταξίδι της Ρόδου.
Φώτης, Μενεκλέους 8, Παλιά Πόλη, 22410 27359. Η καλύτερη λύση, αν δεν βρεις τραπέζι στον Αλέξη. Φρέσκο ψάρι, υπέροχο αυγοτάραχο και οπωσδήποτε µύδια αχνιστά και αχινοσαλάτα.
Ντινόρις, πλ. Μουσείου 14Α, Παλιά Πόλη, 22410 25824. Ψηλοτάβανο µεσαιωνικό κτίριο του 14ου αιώνα και φρεσκότατο ψάρι, αλλά και υπέροχη σαλάτα µε καπαρόφυλλα, ψαροκεφτέδες και συµιακό γαριδάκι.
Πεταλούδες, 22410 81290. Εδώ έρχονται όλοι οι ντόπιοι για κλασική µακαρονάδα µε κιµά και σαλάτα.
Προφήτης Άµος, το καφενείο στο εκκλησάκι, 22410 89790. Μαγικό ντεκόρ κάτω από τα δέντρα, στην αυλή της εκκλησίας. Μπακαλιάρος τηγανητός, φασολάδα φαντινή, πατάτες, σαλάτα.
Θεωρής, Ελ. Βενιζέλου στου Αφάντου, 22410 93340. Τιµή ανάλογα µε το ψάρι. Το προτιµούν για το φανταστικό του ψάρι τόσο οι ντόπιοι όσο και οι διασηµότητες που επισκέπτονται το νησί. Θα το συνοδέψετε µε υπέροχες βραστές πατάτες, φασολάκια σαλάτα µε σκόρδο και ρόκα σαλάτα.
Μπάκης στον Έµπονα, 22460 41247. Τα καλύτερα κρέατα, στο χωριό που φηµίζεται για το ντόπιο κρέας του. Όλα τα ψητά, αλλά και σπιτικό λουκάνικο, κεφτεδάκια και γίγαντες.
Λιµανάκι στα Κολύµπια, 22410 56240. Ροµαντικό ντεκόρ πάνω στο κύµα, φρέσκο ψάρι, τέλεια χωριάτικη µε καπαρόφυλλα, αχινοσαλάτα, πιταρούδια, φασολάδα φαντινή, µελιτζανοκεφτέδες.
Αλθαµένη, Λιµανάκι, 22410 56240. Τιµή ανάλογα µε τις γαρίδες και τον αστακό. Πάντως είναι φτηνό. Οι καλύτερες γαρίδες και αστακοί του νησιού στα κάρβουνα. Ψάρι από τη Χάλκη, σκορδαλιά, χόρτα και µπακαλιάρος.
Πηγή Φασούλι, 22410 50071. Μια µοναδική εµπειρία. Τόσο για την τοποθεσία µέσα στα τρεχούµενα νερά και τους υπέροχους ιδιοκτήτες, όσο και για το ανεπανάληπτο φαγητό. ∆ικά τους ντόπια κρέατα, φοβερό κατσικάκι γεµιστό που ψήνεται όλη νύχτα στον ξυλόφουρνο, όπως και το ζυµωτό ψωµί, ονειρεµένα πιταρούδια, χοιρινό µε γίγαντες, φασόλια και ταλαγκούτες µε µέλι για το happy end.
Sea House, Καλαβάρδα, 22410 40120. Αγναντεύοντας τη θάλασσα, µε κήπους ιδανικούς αν έχετε παιδιά, αµπελοντολµάδες, τηγανητή µελιτζάνα µε σάλτσα, σουτζουκάκια, ψητή µελιτζάνα, πιταρούδια, µπακαλιάρος σκορδαλιά και χταπόδι στη σχάρα.
* Η Ελένη Ψυχούλη είναι δηµοσιογράφος και παρουσιάζει την εκποµπή στο Σκάι «Chef στον αέρα»
19°
