Μύκονος: Οι Μιχάλης Σιγκούνας και Carsten Stehr γράφουν για το αγαπημένο τους νησί στην Athens Voice
Ζούμε μόνιμα στη Μύκονο τα τελευταία 15 χρόνια, χειμώνα καλοκαίρι. Όχι μόνο λόγω της επαγγελματικής μας σχέσης αλλά και της «ολοκληρωτικής» αγάπης μας για το νησί. Η Μύκονος είναι η ζωή μας από τα τέλη της δεκαετίας του ’80, από τότε που ερχόμαστε εδώ. Η ομορφιά της δεν εξαντλείται ποτέ. Η καθημερινότητά μας περιβάλλεται από την ενέργεια του νησιού, το φως των Κυκλάδων, του δυνατού αέρα που λειτουργεί «λυτρωτικά» πολλές φορές παίρνοντας μακριά το θόρυβο των χιλιάδων επισκεπτών που συρρέουν στο νησί. Το νησί που αντέχει και υποστηρίζει δύσκολες καταστάσεις κρίσης, δίνοντας κάθε καλοκαίρι εργασία σε χιλιάδες ανθρώπους. Και το νησί που, βέβαια, είναι στο επίκεντρο της κάθε κακόβουλης (όχι πάντα) κοινωνικής κριτικής.
Η «δικιά μας» Μύκονος έχει να κάνει με τους ντόπιους που έχουν δουλέψει σκληρά με το ενδιαφέρον κοινό του νησιού –όσο ετερόκλητο κι αν είναι–, με τη gay κοινότητα που αν μη τι άλλο έχει βοηθήσει τα μέγιστα.
Είναι οι πρωινές χειμωνιάτικες βόλτες στον Γυαλό, είναι τα υπέροχα δειλινά του Οκτώβρη, τα δεκάδες πανηγύρια που λαμβάνουν χώρα, οι εξορμήσεις μας στο Τραγονήσι, στη Ρήνεια και βέβαια η ανυπέρβλητη ομορφιά της Δήλου. Οι υπέροχες παραλίες όπως ο Φωκός, η Μυρσίνη ή το Τηγάνι, όπου ακόμα και τον Αύγουστο είναι ήσυχα και ανθρώπινα. Τα μεταλλεία στη βόρεια πλευρά του νησιού, μοναδικό σεληνιακό τοπίο.
Και μέσα σε όλα αυτά, το νησί που «ανέχεται» μόνο αυτούς που πραγματικά το σέβονται. Από «επαγγελματίες» μέχρι και επισκέπτες. Είναι και νησί «τιμωρός» αφού εύκολα δέχεται αλλά και εύκολα «διώχνει». Αυτό που είναι καθήκον όλων μας (και όχι μόνο για τη Μύκονο) είναι να σεβαστούμε τη φιλοξενία του.
Να προστατέψουμε τα υπέροχα βράχια που απέμειναν, να φροντίσουμε να σταματήσει η άναρχη δόμηση και να σκύψουμε από πάνω του με ευαισθησία και ευγνωμοσύνη για τις χαρές που μας δίνει όλο το χρόνο.
Η Μύκονος της καρδιάς μας έχει να κάνει με τα ατελείωτα πάρτι, τη χαρά των διακοπών για τους άλλους, την προσμονή μας να βρούμε χρόνο μέσα στο χειμώνα για να μπορέσουμε κι εμείς να ξαναβρεθούμε εκεί, να τη χαρούμε και επιτέλους να αναπνεύσουμε. Η Μύκονος είναι η αναπνοή μας. Αξίζει να την ξαναγαπήσουμε όλοι μας.
18°
