Το εντυπωσιακό mural του Γιάννη Πέτρου για τον Ένιο Μορικόνε στη Θεσσαλονίκη

Περπατώντας στα Άνω Λαδάδικα, αν σηκώσεις ψηλά τα μάτια σου, το βλέμμα σου θα συναντήσει τα μάτια του μικρού Σαλβατόρε, σε μια από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές της εμβληματικής ταινίας «Cinema Paradiso». Μιας ταινίας του Τζουζέπε Τορνατόρε, που συμβολίζει την απόλυτη ωδή στην έβδομη τέχνη, την μουσική της οποίας υπογράφει ο σπουδαίος ιταλός συνθέτης Ένιο Μορικόνε, στους οποίους και είναι αφιερωμένη η τοιχογραφία.

Το νέο mural που κοσμεί τον τοίχο της οικοδομής επί της Βίκτωρος Ουγκώ 3 και δείχνει τον μικρό Σαλβατόρε να κρατάει ένα κομμάτι φιλμ, πρόκειται για μια πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Συλλόγου Φίλων Μουσικής Ένιο Μορικόνε*, που βρίσκεται στην Λάρισα και έχει συσταθεί με αποκλειστικό σκοπό την ανάδειξη του έργου του ιταλού συνθέτη. Την υλοποίηση του εγχειρήματος ανέλαβε η εικαστική ομάδα του συλλόγου που έχει συσταθεί για αυτό το σκοπό με την επωνυμία «Ennio Morricone σε κοινή θέα». Το συγκεκριμένο mural δημιούργησε ο γραφίστας και εικονογράφος Γιάννης Πέτρου, που ζει και δραστηριοποιείται στην Λάρισα.

Από την άλλη πλευρά της τηλεφωνικής γραμμής, μου μιλά με ενθουσιασμό για το mural που δημιούργησε στη Θεσσαλονίκη. «Το σημείο που κλήθηκα να κάνω την τοιχογραφία με ενθουσίασε πολύ. Μια περιοχή με εξαιρετική ενέργεια και κίνηση. Πρότεινα να δημιουργήσω ένα σχέδιο από την ταινία “Σινεμά ο Παράδεισος”, που θα χρησιμοποιούσα την εικαστική γλώσσα των αφισών της εποχής του ‘50 - ‘60. Οι άνθρωποι του συλλόγου ενθουσιάστηκαν και έτσι και έγινε» λέει ο Γιάννης Πέτρου.

«Με ιντριγκάρει πολύ το θέμα της ταινίας. Πρόκειται για ένα μικρό παιδί που αγάπησε τον κινηματογράφο από τα κρυμμένα φιλμ που δεν το άφηναν να τα δει. Είδα τον εαυτό μου μέσα στον ήρωα της ταινίας, κάπου ένιωσα να ταυτίζομαι με αυτή την ιστορία, και ας με στήριζαν οι γονείς μου ως προς την τέχνη που αγάπησα από παιδί. Θυμάμαι τον εαυτό μου να έχει αυτή την “κάψα” με τη ζωγραφική.

Προσπάθησα λοιπόν να βγάλω στο βλέμμα του παιδιού αυτή την επιθυμία και την αγάπη για κάτι που ήθελε να το κάνει για όλη του τη ζωή. Η μεγαλύτερη μου αγωνία ήταν να αποτυπώσω στο βλέμμα του παιδιού το συναίσθημα της ανακάλυψης αυτού του καινούργιου κόσμου που τον συνεπαίρνει».  

Το mural υλοποιήθηκε με τον Γιάννη Πέτρου να βρίσκεται στην σκαλωσιά επι τρείς ημέρες για πολλές ώρες, με υπερένταση για να ολοκληρώσει ένα έργο που δημιουργούσε στον δημόσιο χώρο, με όλες τις αντικειμενικές δυσκολίες που συνεπάγονται. Εξηγεί όμως πως η νοοτροπία του δεν του επιτρέπει να αφήνει ένα έργο που βρίσκεται σε εξέλιξη «να πλατιάζει». Μπαίνει στο έργο, «ορμάει στην καλλιτεχνική αρένα» και είναι εκεί δίνοντας το 100% μέχρι να το ολοκληρώσει. «Δεν θέλω να το αφήνω να χάνει την ενέργειά του» εξηγεί.

Το τελευταίο διάστημα υπάρχει μια τάση όπου φορείς, οργανώσεις και δήμοι να αναλαμβάνουν την διεκπεραίωση έργων μεγάλης κλίμακας σε τοίχους σε διάφορα σημεία μεγάλων πόλεων, που δίνουν χρώμα και πνοή στα γκρίζα κτίρια. Ο Γιάννης Πέτρου τονίζει πως η ορατότητα τέτοιων έργων που θέτουν την τέχνη και τα ερεθίσματα που προσφέρει σε δημόσια θέα, ανοίγουν αμέσως τον διάλογο μεταξύ των πολιτών.

«Όταν αποκαλύφθηκε το mural και κατέβαινε σιγά σιγά το μπλε πανί που κάλυπτε το έργο, άκουγα παράλληλα τα επιφωνήματα του κόσμου, γεγονός που με έκανε να νιώθω μεγάλη χαρά και συγκίνηση, γιατί αυτομάτως βίωνα και την αποδοχή της τέχνης μου. Ακόμα και πάνω στην σκαλωσιά, το να ακούει ένας καλλιτέχνης τον κόσμο να επικροτεί αυτό που κάνει, να του εκφράζει την ανάγκη του για λίγο χρώμα στο γκρίζο της πόλης, γιατί αυτό θα του δώσει χαρά και ελπίδα, είναι μεγάλο κέρδος για τον ίδιο τον καλλιτέχνη» καταλήγει ο Γιάννης Πέτρου.

*Η δραστηριότητα του Πολιτιστικού Συλλόγου Φίλων Μουσικής Ένιο Μορικόνε τελεί υπό την αιγίδα του Ιταλικού Ινστιτούτου Αθηνών και την Περιφέρεια Θεσσαλίας και λαμβάνει χώρα με την ευγενική στήριξη του καταστήματος Χρώμα στο σπίτι.