Η ξηρασία απειλεί την Τοσκάνη - Οι πισίνες στα τουριστικά καταλύματα ίσως μείνουν άδειες το φετινό καλοκαίρι, λόγω περιορισμών στη χρήση νερού.
Τα τουριστικά ακίνητα στην Τοσκάνη, βασικός προορισμός για εύπορους ξένους παραθεριστές, θα πρέπει να περιορίσουν τη χρήση νερού στις πισίνες τους φέτος το καλοκαίρι καθώς υπάρχουν φόβοι για ελλείψεις, με την Ιταλία να βρίσκεται αντιμέτωπη με μια ακόμα ξηρασία.
Η Acquedotto del Fiora (ADF), η εταιρία ύδρευσης που εξυπηρετεί το ένα τρίτο της Τοσκάνης μέσω ενός δικτύου με μήκος άνω των 8.000 χιλιομέτρων, θα καταστήσει παράνομη τη χρήση πόσιμου νερού σε ιδιωτικές πισίνες που προορίζονται για παραθεριστές από τον Ιούνιο έως τα τέλη Σεπτεμβρίου.
Οι βίλες σε αγροτικές περιοχές και οι αγροικίες που χρησιμοποιούνται για αγροτουρισμό θα χρειαστεί αντ’ αυτού να γεμίζουν τις πισίνες τους με νερό από ιδιωτικά πηγάδια ή με ποσότητες που θα τους δοθούν από βυτία, γεγονός που αυξάνει το κόστος.
Ο πρόεδρος της ADF Ρομπέρτο Ρενάι δήλωσε ότι τα μέτρα που υιοθετήθηκαν πέρυσι χρειάζεται να επαναληφθούν λόγω των επιπτώσεων από τη «συνεχιζόμενη κλιματική αλλαγή». Είχε ήδη απαγορευθεί η χρήση πόσιμου νερού για πισίνες σε ιδιωτικές βίλες που δεν φιλοξενούν πελάτες.
Ο Φεντερίκο Ταντέι, πρόεδρος ένωσης που εκπροσωπεί ιδιοκτήτες αγροικιών στην επαρχία Σιένα της Τοσκάνης, δήλωσε ότι υπάρχει μεγάλη ανησυχία για τον πιθανό αντίκτυπο της απαγόρευσης.
«Κάθε ημέρα πρέπει να αλλάζουμε το 1 με 2% του νερού. Σε διάστημα τεσσάρων μηνών η αλλαγή αντιστοιχεί σε μιάμιση πισίνα», δήλωσε. «Αυτό είναι το ελάχιστο που απαιτείται για να υπάρχει μια πισίνα με καθαρό νερό που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τους τουρίστες που επιλέγουν την επαρχία μας».
Η Σιένα, γνωστή για την παραγωγή του οίνου Chianti, έχει 1.200 αγροτουριστικές μονάδες και είναι το μεγαλύτερο τέτοιο κέντρο στην Τοσκάνη. Περίπου μία στις πέντε τουριστικές αγροικίες στη Σιένα διαθέτει πισίνα για τους επισκέπτες.
Οι διακυμάνσεις της παραγωγής ενέργειας από τον ήλιο και τον άνεμο δημιουργούν μεγάλες προκλήσεις στη διαχείριση του ενεργειακού μας συστήματος, με την αποθήκευση και το υδρογόνο να είναι οι κύριες απαντήσεις
Υποθαλάσσιες έρευνες σε βάθος 5.000 μέτρων αποκάλυψαν ένα τεράστιο κοίτασμα μαγγανίου που περιέχει και αρκετό κοβάλτιο για να καλύψει τις ανάγκες της Ιαπωνίας για περίπου 75 χρόνια
Χρειαζόμαστε το αττικόψαρο (Pelasgus-marathonicus), όπως μας χρειάζεται και αυτό. Η απώλεια της φύσης μοιραία θα οδηγήσει στη δική μας φτώχεια και δυστυχία
12°
