Συμπληρώθηκε σχεδόν ένας μήνας από το πανηγυρικό κλείσιμο της COP21 στο Παρίσι, με τους παγκόσμιους ηγέτες να δεσμεύονται στη λήψη μέτρων για συγκράτηση της θερμοκρασίας στον 1,5ο C. Το μεγάλο ρίσκο τώρα είναι ο εφησυχασμός που μπορεί να δημιουργήσει η δικαιολογημένη αίσθηση της επίτευξης του στόχου. Η μάχη για την Κλιματική Αλλαγή δεν τελείωσε με την Συμφωνία στο Παρίσι αλλά μόλις τώρα αρχίζει. Η A.V μίλησε με την Γερμανίδα ευρωβουλευτή και αντιπρόεδρο της Ομάδας των Πρασίνων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Ska Keller για τα βασικά σημεία αυτής της Συμφωνίας αλλά και για το τι πρέπει να γίνει από δω και μπρος.
Είναι ζωτικής σημασίας ότι οι ηγέτες στο Παρίσι αποφάσισαν η παγκόσμια θερμοκρασία να μην υπερβεί τον 1.5οC σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή. Ωστόσο το γεγονός ότι η συμφωνία δεν είναι δεσμευτική σημαίνει ότι δεν πλησίασαν και πολύ κοντά στην αποτροπή μιας τέτοιας ανόδου της θερμοκρασίας. Θα ήθελα το σχόλιο σας.
Η συμφωνία του Παρισιού είναι ένα πολύ σημαντικό επίτευγμα. Για πρώτη φορά 188 χώρες αποφάσισαν να ενεργήσουν μαζί για την κλιματική αλλαγή, και με ένα τρόπο που δεσμεύουν και τις υπόλοιπες χώρες. Είναι αλήθεια ότι εμείς οι Πράσινοι αγωνιστήκαμε για μια νομικά δεσμευτική συμφωνία, αλλά δεν το πετύχαμε. Ακόμα κι έτσι όμως, μια συμφωνία που επετεύχθη από το σύνολο του κόσμου θα είναι δύσκολο να σπάσει από ένα κράτος. Θα υπάρξει μεγάλη πίεση για να υλοποιηθούν οι εθνικές δεσμεύσεις. Ο Μηχανισμός Επανεξέτασης που αποφασίστηκε, θα εξασφαλίζει ότι αν ένα κράτος δεν κάνει αρκετά για την μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου θα πρέπει να αναθεωρήσει τις εθνικές του δεσμεύσεις.
Πώς θα διασφαλιστεί όμως ότι οι χώρες θα τηρήσουν τις εθνικές τους δεσμεύσεις;
Πράγματι η μεγάλη πρόκληση τώρα είναι η εφαρμογή, έτσι ώστε το Παρίσι να μην γίνει μια ωραία ανάμνηση και τίποτε άλλο. Γι’ αυτό θα πρέπει να βάλουμε τα δυνατά μας όλοι. Οι πιο φιλόδοξες κυβερνήσεις θα πρέπει να ασκήσουν πίεση σε διεθνές επίπεδο για την τήρηση της συμφωνίας. Οι βουλευτές θα πρέπει να ελέγχουν τις κυβερνήσεις τους για το εάν τηρούν τις δεσμεύσεις. Το πιο σημαντικό όμως είναι η κοινωνία των πολιτών. Χρειάζεται η προσπάθεια όλων μας και η δημόσια πίεση τόσο στις κυβερνήσεις μας, όσο και στη διεθνή κοινότητα. Επίσης δικαστικές υποθέσεις μπορούν να διαδραματίσουν κάποιο ρόλο. Πρόσφατα ένα Ολλανδικό δικαστήριο, στην υπόθεση της Urgenda, αποφάνθηκε ότι η Ολλανδική κυβέρνηση δεν έκανε αρκετά για να αποτρέψει την κλιματική αλλαγή. Ο αγώνας για την κλιματική δικαιοσύνη δεν τελείωσε με τη Συμφωνία του Παρισιού, αλλά μόλις άρχισε.
Μέχρι τώρα η θερμοκρασία έχει αυξηθεί 1ο C σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα. Συνεπώς για να συγκρατήσουμε τη θερμοκρασία στον 1.5ο C, έστω και αν οι χώρες τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους, είναι μάλλον ακατόρθωτο. Αναρωτιέμαι αν το όριο του 1.5ο είναι περισσότερο συμβολικό παρά ένας ρεαλιστικός στόχος που μπορεί να επιτευχθεί.
Το ότι στη Συμφωνία συμπεριλήφθηκε ο στόχος του 1,5ο είναι πολύ σημαντικό και πραγματικά ήταν πέρα από τις προσδοκίες των περισσοτέρων. Για πολλές παράκτιες περιοχές και μικρές νησιωτικές χώρες μια αύξηση της θερμοκρασίας κατά 2ο είναι πάρα πολύ μεγάλη. Πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια για τη μείωση της υπερθέρμανσης του πλανήτη όσο το δυνατόν περισσότερο. Μια αύξηση της θερμοκρασίας κατά 2 ° θα είχε καταστροφικά αποτελέσματα και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι ένας ασφαλής στόχος. Αυτός είναι και ο λόγος που ο στόχος του 1,5ο είναι τόσο σημαντικός. Όμως έχετε δίκιο, θα είναι πολύ δύσκολο να το πετύχουμε. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να προσπαθήσουμε.
Η νέα συμφωνία περιλαμβάνει και το πακέτο των 100 δις δολαρίων το χρόνο για τη χρηματοδότηση των αναπτυσσόμενων χωρών μέχρι το 2020. Ωστόσο το μεγαλύτερο μέρος του ποσού αυτού κατευθύνεται στην προσαρμογή των χωρών στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και όχι σε έργα για την αποτροπή της. Είναι λογικό αυτό;
Πολλές φτωχές χώρες πλήττονται ήδη από την κλιματική αλλαγή. Ξηρασίες, πλημμύρες, διάβρωση του εδάφους, περιβαλλοντικοί πρόσφυγες ... όλα αυτά συμβαίνουν ήδη, και κυρίως σε χώρες που δεν προκάλεσαν την κλιματική αλλαγή. Γι 'αυτό και οι πλουσιότερες χώρες που συνέβαλαν στην αύξηση του CO2 στην ατμόσφαιρα, θα πρέπει να βοηθήσουν τις φτωχότερες χώρες να προσαρμοστούν στην αλλαγή των συνθηκών και την άμβλυνση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
Τι μάχες πρέπει να δώσει τώρα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της Συμφωνίας του Παρισιού;
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει να διασφαλίσει ότι οι πολιτικές της ΕΕ για το κλίμα και την ενέργεια ευθυγραμμίζονται με τον στόχο του 1,5 °. Θα πρέπει να προσέξουμε για τις επιπτώσεις που έχουν οι ευρωπαϊκές πολιτικές στο κλίμα. Για παράδειγμα οι πολιτικές στους τομείς των μεταφορών και του εμπορίου. Ο Ευρωπαίος Επίτροπος ήταν περήφανος που έθεσε τον εαυτό του στην πρώτη γραμμή αυτών που είχαν τις μεγαλύτερες φιλοδοξίες στο Παρίσι. Τώρα θα πρέπει να αποδείξει ότι είναι εξίσου φιλόδοξος με το να διασφαλίσει ότι οι ευρωπαϊκές πολιτικές μέρα με τη μέρα εναρμονίζονται με τους στόχους που επιτεύχθηκαν στο Παρίσι.
Οι διακυμάνσεις της παραγωγής ενέργειας από τον ήλιο και τον άνεμο δημιουργούν μεγάλες προκλήσεις στη διαχείριση του ενεργειακού μας συστήματος, με την αποθήκευση και το υδρογόνο να είναι οι κύριες απαντήσεις
Υποθαλάσσιες έρευνες σε βάθος 5.000 μέτρων αποκάλυψαν ένα τεράστιο κοίτασμα μαγγανίου που περιέχει και αρκετό κοβάλτιο για να καλύψει τις ανάγκες της Ιαπωνίας για περίπου 75 χρόνια
Χρειαζόμαστε το αττικόψαρο (Pelasgus-marathonicus), όπως μας χρειάζεται και αυτό. Η απώλεια της φύσης μοιραία θα οδηγήσει στη δική μας φτώχεια και δυστυχία
8°
