Σε παλαιότερο άρθρο είχαμε αναφερθεί στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής για την καλλιέργεια του αμπελιού στη Μεσόγειο και για την ποιότητα του παραγόμενου κρασιού. Σήμερα θα δούμε πως η κλιματική αλλαγή επηρεάζει και την ποιότητα της μπύρας. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με αφορμή την Παγκόσμια Διάσκεψη του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή στο Παρίσι (COP21) ετοίμασε ένα video όπου ένας ζυθοποιός στο Βέλγιο εξηγεί πως μετά από 115 χρόνια λειτουργίας του ζυθοποιείου, φέτος λόγω της ανόδου της θερμοκρασίας κινδυνεύει η παραγωγή 7.000 λίτρων της διάσημης Βελγικής μπύρας.
Το μυστικό της επιτυχίας της συγκεκριμένης ζυθοποιίας κρύβεται στα φυσικά συστατικά που χρησιμοποιεί αλλά και στην παραδοσιακή μέθοδο της παραγωγής. Ο Jean Van Roy εξηγεί στο video ότι η παραγωγή μπύρας χρειάζεται ψυχρές φυσικές θερμοκρασίες για να έχει μια άριστη ποιότητα. Εάν η θερμοκρασία είναι μεγαλύτερη απ’ αυτή που χρειάζεται, μπορεί και πάλι να γίνει η ζύμωση αλλά εις βάρος της ποιότητας. Εις βάρος της ποιότητας θα είναι και η χρήση ψυγείου, και όπως δηλώνει στο τέλος του video ο ζυθοποιός δεν έχει κανένα σκοπό να αντικαταστήσει τη φυσική μέθοδο ψύξης με την τεχνολογία.
Ο σκοπός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με αυτό το video είναι να αφυπνίσει τις συνειδήσεις των πολιτών και να γνωστοποιήσει τις θέσεις του στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για την Κλιματική Αλλαγή στο Παρίσι. Η αντιπροσωπεία των ευρωβουλευτών που συμμετέχει στην COP21 απαιτεί τη μείωση τουλάχιστον 40% των εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου σε σχέση με τα επίπεδα του 1990.
Ο ευρωβουλευτής Gerben- Jan Gerbrandy, μέλος της αντιπροσωπίας του ευρωκοινοβουλίου στην COP21, αναφέρει στο video ότι αν δεν καταφέρουμε να περιορίσουμε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σήμερα, το 2050 θα πρέπει να σταματήσουμε τις εκπομπές εντελώς.
Όπως αναφέρει και η παρουσιάστρια στο video η Ευρωπαϊκή Ένωση εξακολουθεί να είναι ο τρίτος μεγαλύτερος ρυπαντής στον Πλανήτη μετά την Κίνα και τις ΗΠΑ. Η αντιπροσωπεία των ευρωβουλευτών πρέπει να έχει την υποστήριξη των ευρωπαίων πολιτών στις διεκδικήσεις της στην COP21. Ωστόσο οι διεκδικήσεις για ένα ζωντανό πλανήτη δεν τελειώνουν στο Παρίσι. Η καθημερινότητα μας και πόσο ο καθένας μας συμβάλει με τον τρόπο ζωής του στην υπερθέρμανση του πλανήτη είναι μια μάχη που δεν σταματάει ποτέ.
Οι διακυμάνσεις της παραγωγής ενέργειας από τον ήλιο και τον άνεμο δημιουργούν μεγάλες προκλήσεις στη διαχείριση του ενεργειακού μας συστήματος, με την αποθήκευση και το υδρογόνο να είναι οι κύριες απαντήσεις
Υποθαλάσσιες έρευνες σε βάθος 5.000 μέτρων αποκάλυψαν ένα τεράστιο κοίτασμα μαγγανίου που περιέχει και αρκετό κοβάλτιο για να καλύψει τις ανάγκες της Ιαπωνίας για περίπου 75 χρόνια
Χρειαζόμαστε το αττικόψαρο (Pelasgus-marathonicus), όπως μας χρειάζεται και αυτό. Η απώλεια της φύσης μοιραία θα οδηγήσει στη δική μας φτώχεια και δυστυχία
