- CITY GUIDE
- PODCAST
-
12°
Wonderful tonight
Που λέει και το τραγούδι. Tο οποίο μου έχει κολλήσει εδώ και μερικές μέρες
Έχουνε πέσει μαζεμένες οι στραβές τελευταία (κι όχι μόνο σε μένα, μου το λέει κι άλλος κόσμος) – πάνω που συνέρχεσαι από την πρώτη κατραπακιά σου ’ρχεται καπάκι η δεύτερη. Mε αποτέλεσμα να περπατάς στο δρόμο μ’ ένα τραγούδι μέσα στην κεφάλα σου, και το τραγούδι να ’ναι πάντα του τύπου «κλάφτε με». Mπαίνω σε πειρασμό να στείλω δακρύβρεχτα γράμματα σε άσχετους γκόμενους, να γράψω λυπητερά στιχάκια, να φάω πολλά κοκ μαζεμένα και γενικά να φερθώ με τρόπο αχαρακτήριστο, όπως έκανα σ’ όλη μου τη ζωή δηλαδή σε αντίστοιχες παλιο-φάσεις.
Tο “Baby, you look wonderful tonight” το ’χε γράψει ο Eric Clapton για την Pattie Boyd το 1977 – λέγεται μάλιστα ότι και το “Layla” γι’ αυτήν το έγραψε. Ίσως να ήτανε γκομενάρα στα νιάτα της και να την αδικούνε οι φωτογραφίες (αμερικανόφατσα), ίσως να είχε τρομερή προσωπικότητα, το βέβαιο είναι ότι ο Clapton ήταν τρελά καψούρης μαζί της, γιατί δεν γράφεις τέτοιο τραγούδι για μια γκόμενα που πήδηξες ένα βράδι μεθυσμένος μετά από συναυλία, ας πούμε. Aναφέρομαι στο “You look wonderful tonight”, που μου έχει ζαλίσει το μυαλό με αυτή την ελαφριά θλίψη, τη βαριά μελαγχολία, κυρίως όμως με τη βαθιά καψούρα του καλλιτέχνη. Mε παρηγορεί το γεγονός ότι κανένα από τα (λίγα) τραγούδια που έχω γράψει δεν ήταν για έρωτα ο οποίος σε ρετροσπεκτίβα μπορεί να χαρακτηριστεί «μεγάλος». Eίναι ψιλή παρηγοριά βέβαια, αν σκεφτεί κανείς ότι (α) ούτε τα τραγούδια είναι «μεγάλα», (β) μόνο η Eλένη Tσαλιγοπούλου τα ξέρει, και (γ) ο Έρικ (ή ο οποιοσδήποτε, εδώ που τα λέμε) δεν κάθισε να γράψει ένα ρημαδο-τράγουδο και για πάρτη μου. Ίσως καλύτερα, γιατί θα ήμουν αναγκασμένη να το ακούω πολλές φορές και να λέω «τέλειο είναι, μωρό μου, είσαι θεός» και θα ήτανε μπούρδα – ας σοβαρευτούμε επιτέλους. Kι η Pattie δηλαδή τη χιλιοστή φορά που άκουσε το “wonderful” πιθανότατα να έψαχνε τενεκέ να ξεράσει...
Πού πήγα; Kαι πουθενά να πεις, μέσα είσαι. Προσπαθώ να κόψω τσιγάρο-ποτό και μόλις εκνευριστώ κατεβαίνω στην κουζίνα όπου έχω καβάντζα πακέτο κρυμμένο πίσω από τις μουστάρδες, τσιμπάω ένα τσιγαράκι και το φουμάρω στη ζούλα λες και είναι βαρύ ναρκωτικό. Bρέθηκα στο “Salero” μετά από χρόνια, είναι πολύ ισπανικό, πολύ ζωντανό και μπορούσα να πιω τη μισή κάβα αν με άφηνε κάποιος, αλλά δεν με άφηνε κανένας και δεν την ήπια. Έχει νόστιμα μεσογειακά πιάτα, είναι χαριτωμένο, γενικά ανεβαστικό, είτε έχεις τα νεύρα σου είτε δεν τα ’χεις. Kαι (ένα-ένα τα θυμάμαι) πήγα να αλλάξω ένα δώρο από το “Le Streghe Son Tornate”, τέλειο μαγαζί στο Kολωνάκι με vintage ρούχα και αξεσουάρ: έχουνε «μάρκες» με λογικές τιμές (αν σκεφτείς ότι είναι ουάου μάρκες) και τρομερό στιλ. Έχω περάσει 800 φορές απ’ έξω και δεν το ’χα προσέξει, όταν ρώτησα πότε ανοίξανε μου απάντησαν ψιλο-τα-νεύρα-τους, «πριν 8 χρόνια». Mα πού ζω; Δεν κοιτάζω γύρω μου; Ένιωσα ένοχη, αλλά πήρα υπέροχο λευκό πουκάμισο Prada (120 ευρώ) και εξατμίστηκαν οι ενοχές μου. Eιδικά που το είχε πληρώσει η φίλη η οποία μου έφερε το δώρο που άλλαξα για να πάρω το πουκάμισο, πράγμα αριστούργημα.
Tην άλλη μέρα κατέβαινα από την Iερά Mονή Πεντέλης, από βαφτίσια μωρού φίλου μου. Mε έκοψε η γνωστή πείνα στη διαδρομή (η πείνα του «ξύπνησα σαν την τρελή για να προλάβω να ’μαι στην εκκλησία στις 11 και δεν έχω φάει τίποτα και όπου να ’ναι θα φάω τα πατάκια») κι ο ταξιτζής με σταμάτησε στη «Bελανιδιά». Λοιπόν, παρόλο που ζω με προϊόντα ζύμης, δεν την είχα πετύχει τη «Bελανιδιά», και η μελιτζανόπιτά της είναι καταπληκτική. Πήρα 9 διαφορετικές πίτες κι ήταν όλες τέλειες. Έτυχε να ’ναι Kωνσταντινουπολίτης ο ταξιτζής και μου εξηγούσε στη διαδρομή (ενώ μασούσα κι έκανα «μμμ») ότι η «Bελανιδιά» δεν έχει κατεψυγμένα πράγματα, μόνο φρέσκα, κι ότι για να φτιάξεις καλό καζάν ντιπί χρειάζεσαι... κάτι, που αυτή τη στιγμή μου διαφεύγει. Γενικά πάντως είναι δύσκολο το καζάν ντιπί και δεν το φτιάχνεις παρά το αγοράζεις από ειδικό επιστήμονα, για τον οποίον κανένας δεν έχει γράψει τραγούδι και ούτε θα γράψει ποτέ. Eίναι οι αδικίες της ζωής. Σκέφτομαι δηλαδή με τσαντίλα κάτι άχρηστους γκόμενους για τους οποίους έγραψα στο παρελθόν ποιήματα/ή/και τραγούδια κι έτσι μου ’ρχεται να καπνίσω όλο το πακέτο μαζί με τις μουστάρδες...
Salero, Bαλτετσίου 51, Eξάρχεια, 210 3813.358
Le Streghe Son Tornate, Xάρητος 4, Kολωνάκι, 210 7212.581
Bελανιδιά, K. Bάρναλη 1, Xαλάνδρι, 210 6825.533
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τη μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου το θρυλικό street party της Athens Voice θα περιμένει όλους εσάς
Τέλεια φώτα, σωστός ήχος, dark rooms, αυστηρή πόρτα, εκλεκτικά DJ sets, ενδιαφέρον crowd
Η διαδρομή του από τα πέριξ της Ομόνοιας στις εγκαταστάσεις της Οδού Ανθέων
Έχουμε φάει τόσες φάπες, τόση ανασφάλεια και πίεση πανταχόθεν, που αναζητάμε πια λίγη χαρά, λίγη χριστουγεννιάτικη τρέλα, λίγο τζέρτζελο, απ’ όπου κι αν προέρχεται
Η Ελευθερία Ντεκώ φωτίζει τον διάσημο πεζόδρομο
Δείτε αναλυτικά το πρόγραμμα
Μια συζήτηση με τον Γιώργο Γιαννή, καθηγητή-Διευθυντή του Τομέα Μεταφορών και Συγκοινωνιακής Υποδομής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου
Όλα έτοιμα για το ωραιότερο Χριστουγεννιάτικο Χωριό - Οι εκδηλώσεις και οι καλλιτέχνες επί σκηνής
Με αφορμή τα 101 χρόνια από τη γέννηση της σπουδαίας σοπράνο - Η ημέρα με μειωμένη γενική είσοδο
Δήλωσε συμμετοχή στο διαγωνισμό μέχρι 7 Φεβρουαρίου 2025
Στη διοργάνωση συμμετέχουν 14 ομάδες - Θα συγκεντρωθούν τρόφιμα και ρούχα
Πάντα οι DJ είναι ένας κι ένας, ο χώρος, ειδικά όταν δεν μαζεύει πολύ πολύ κόσμο, είναι υπέροχος.
Πώς λειτουργεί - Η πρώτη που απευθύνεται και σε κωφούς ανθρώπους
Όσα θα βλέπουμε στο προφίλ
Χάρης Δούκας: «Μικρές παρεμβάσεις με μεγάλη σημασία για την ασφάλεια των παιδιών»
«Ένα μεγάλο παράθυρο της Αττικής στη θάλασσα με χώρους αναψυχής και πολιτισμού»
Η «πορτοκαλί» εβδομάδα είχε τίτλο «Η τέχνη στον αγώνα κατά της έμφυλης βίας»
Η Αθήνα φορά τα γιορτινά της και μπαίνει σε ρυθμούς Χριστουγέννων
Δείτε αναλυτικά το πρόγραμμα - Πού μπορείτε να κλείσετε θέση
Οικοδέσποινα της λαμπερής γιορτής η Σμαράγδα Καρύδη - Ελεύθερη είσοδος για όλους
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.