Sugar For The Pill: Ο Ηλίας Κωστακόπουλος μας ξεναγεί στη δική του Αθήνα

Γεννήθηκαν ανάμεσα σε καραντίνες και προσωπικά ups and downs και ονομάστηκαν Sugar For The Pill. Από τα πρώτα τους singles, «Falling Back To You» και «Quicksand», μπορούσες να καταλάβεις γρήγορα γιατί η αμερικάνικη Shelflife Records κινήθηκε με ταχύτητα για να συνεργαστεί μαζί τους. Άκουγες μία shoegaze, dream pop μπάντα με τρυφερότητα και νεύρο, με δική της ταυτότητα, με μουσικούς που δεν κοπιάρουν απλά τους ήχους με τους οποίους μεγάλωσαν. Εύκολο δεν το λες σε αυτήν τη χώρα αλλά οι Sugar For The Pill κατάφεραν με το ντεμπούτο τους άλμπουμ «Wanderlust» να αποσπάσουν την εκτίμηση της εγχώριας σκηνής και του διεθνούς Τύπου με θετικότατες κριτικές και airplays. Στα ακόμη πιο δύσκολα, να πείσουν το κοινό, τα πήγαν περίφημα ανοίγοντας τον Nick Cave με τους Bad Seeds, τους Fontaines DC και τους Mogwai στο φεστιβάλ Release Athens, ανοίγοντας το live των Ride, ανοίγοντας πριν λίγες ώρες, έπειτα από την πρόσκληση που δέχτηκαν, το live του ιστορικού ελληνικού γκρουπ Λευκή Συμφωνία στην Αθήνα.

Πιστεύοντας πως «η ζωή δεν είναι πάντα μαύρο και άσπρο, αλλά ένα φάσμα χρωμάτων που συναντούμε κάθε μέρα…», οι Sugar For The Pill κυκλοφόρησαν τον Μάιο το νέο τους single «Colours» - το οποίο έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στον DKFM Shoegaze Radio, τον leader ραδιοφωνικό σταθμό παγκοσμίως για αυτό το μουσικό ιδίωμα. Περιμένοντας το δεύτερο άλμπουμ τους, τα καινούργια ηχοτοπία τους, ο Ηλίας Κωστακόπουλος, κιθαρίστας της μπάντας, μοιράζεται την Αθήνα των δικών του ονείρων και της δικής του καθημερινότητας.

Τα 3 πράγματα που σου αρέσουν περισσότερο στην πόλη…
Η απροσδιόριστα ζωογόνος ενέργειά της. Ο προσανατολισμός της, με τα βουνά που την περιβάλλουν και το νότιο άνοιγμά της προς τη θάλασσα. Οι ταράτσες της.

Τα 3 πράγματα που αν έλειπαν θα έκαναν την Αθήνα λίγο ομορφότερη…
Η κουλτούρα της αυθαίρετης αφισοκόλλησης. Οι αντιαισθητικές πλάκες πεζοδρομίου του κέντρου. Οι βανδαλισμένες προσόψεις των κτιρίων.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα έκανες αν ήσουν δήμαρχος για μια μέρα;
Θα ίδρυα ένα ειδικό Σώμα Βελτίωσης Δημοσίου Χώρου και θα βγαίναμε μαζί έξω για να καταγράψουμε τα κακώς κείμενα. Θα έστελνα μια ομάδα στο εξωτερικό να παρατηρήσει πώς προσεγγίζουν οι αρχές των μεγάλων πόλεων τον δημόσιο χώρο (προσβασιμότητα, υλικά, κλπ.). Μετά θα ξεκινούσα καμπάνια ευαισθητοποίησης για τη φροντίδα του δημοσίου χώρου από όλους μας.

Η πρώτη δουλειά που έκανες στην Αθήνα…
Μεταφράσεις νομικών κειμένων από Γαλλικά και Αγγλικά.

Το πρώτο σου διαμέρισμα στην Αθήνα;
Στην Ακρόπολη, απέναντί από το μουσείο της Ακρόπολης, ένα μικρό αλλά ψηλοτάβανο διαμέρισμα 50 τετραγωνικών μέτρων. Στη διπλανή πόρτα έμενε μια κυρία μεγάλη σε ηλικία με τις ανύπαντρες δίδυμες θυγατέρες της, ενώ από κάτω έμενε ένα ζευγάρι που ήξερα πάντα πότε τσακώνονταν και πότε τα έβρισκαν.

Πού ζεις τώρα;
Κάτω από το πατρικό μου, στη Νέα Σμύρνη (για να είμαι κοντά στη μητέρα μου).

Η πιο τρελή αθηναϊκή ιστορία που έχεις ακούσει / ζήσει…
Να είσαι τα Παρασκευοσάββατα στη Ζωοδόχου Πηγής για ποτό και στην απέναντι γωνία να πετάνε μολότοφ και να καίνε κάδους για κανένα μισάωρο, είναι κάπως σουρεαλιστική σκηνή από όποια πλευρά και να το δεις, ειδικά λόγω του ότι επαναλαμβάνεται συγκεκριμένες μέρες και ώρες κάθε εβδομάδα, σαν εθιμοτυπικό.

Ο αγαπημένος σου αθηναϊκός ήχος / θόρυβος;
Τζιτζίκια το καλοκαίρι στο κέντρο της Αθήνας.

Τι είναι αυτό που κάνει κάποιον Αθηναίο;
Η δημιουργική επιθυμία του να βρίσκεται στο επίκεντρο των πάντων, όποια και να είναι αυτά.

Πού αλλού θα μπορούσες / ήθελες να ζήσεις στην Ελλάδα;
Πουθενά αλλού, για την ώρα.

Το καλύτερο σύνθημα που έχεις δει σε αθηναϊκό τοίχο;
«Σε όλα να έχετε ένα κράτημα, μια απαλότητα».

Ποιο είναι το καλύτερο μέρος για να απομονώνεσαι στην Αθήνα;
Το αρχιτεκτονικό μου γραφείο στο κέντρο, τα Σάββατα.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου εστιατόριο στην Αθήνα;
Το Αυτόφωρο, στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, για μεταμεσονύκτιο πατσά.

Ο μεγαλύτερος αθηναϊκός φόβος σου;
Να με πατήσει μηχανάκι στο πεζοδρόμιο.

Αγαπημένη σου αθηναϊκή πλατεία;
Η πλατεία Νέας Σμύρνης.

Σε ποιες πόλεις του εξωτερικού έχεις ζήσει; Ένα μειονέκτημα και ένα πλεονέκτημά τους σε σχέση με την Αθήνα;
Βουκουρέστι – έχει πανέμορφα πάρκα και φροντισμένα κτίρια αλλά σε σχέση με την Αθήνα είναι επίπεδη πόλη και δεν έχει αυτή την ποικιλομορφία του τοπίου, τις αντιθέσεις και τις εκπλήξεις που σου επιφυλάσσει η Αθήνα.

Το αγαπημένο σου αθηναϊκό σινεμά, θέατρο, βιβλιοπωλείο, συναυλιακός χώρος;
Σινεμά: το Έλλη στην Ακαδημίας για τον χειμώνα και ο Ζέφυρος για θερινό. Θέατρο: το Κηποθέατρο Παπάγου. Βιβλιοπωλείο: Ναυτίλος στη Χαριλάου Τρικούπη (έχει και εξαιρετικά second hand βιβλία!). Συναυλιακός χώρος: Gagarin Music Space στη Λιοσίων.

Ένα επίθετο που χαρακτηρίζει ακριβώς τους Αθηναίους;
Βιαστικοί (όλοι μας μονίμως).

Ένα επίθετο που δεν ταιριάζει καθόλου στους Αθηναίους.
Αφιλόξενοι (σε καμία περίπτωση).

Ποιο είναι το πρώτο αθηναϊκό στιγμιότυπο που θυμάσαι;
Το φως του ήλιου και η θέα της πόλης ανάμεσα από τους κίονες του Παρθενώνα, όταν ακόμα επιτρεπόταν να περπατάς στο περιστύλιο. Ήμουν περίπου 3-4 χρονών και το ανακαλώ συχνά στη μνήμη μου για τη μαγεία που είχα νιώσει, χωρίς να καταλαβαίνω πολλά.

Πώς φαντάζεσαι την Αθήνα σε 50 χρόνια;
Αντιφατική όπως πάντα, αλλά και απρόβλεπτα ανθρώπινη.

Τι σου λείπει από την Αθήνα της παιδικής σου ηλικίας;
Να παίρνω το bmx μου και να πηγαίνω από τη Νέα Σμύρνη στο αεροδρόμιο του Ελληνικού να βλέπω τα αεροπλάνα. Είχε μια εκπληκτική αίθουσα αναμονής με θέα σε όλο τον αεροδιάδρομο, και στο βάθος τη θάλασσα.

«Αθηναϊκές» λέξεις που δεν υπάρχουν πια;

1. «Θα πουντιάσεις»
2. Εισπράκτορας (στα τρόλεϊ, λεωφορεία κλπ.)
3. Η ΕΒΓΑ της γειτονιάς

Ποιος σκηνοθέτης θα ήθελες να γυρίσει μία ταινία για την Αθήνα;
Jim Jarmusch. Και μετά να βγάλει και το soundtrack όπου θα παίζει ο ίδιος μουσική.

Ποιος Αθηναίος θα γινόταν ο καλύτερος πρωθυπουργός της χώρας;
Θεωρώ πως ο πρωθυπουργός δεν πρέπει να είναι από την Αθήνα.

Η πιο τυπική αθηναϊκή ταινία που έχεις δει;
«Φθηνά τσιγάρα» του Ρένου Χαραλαμπίδη.

Αν η Αθήνα ήταν ένα πρόσωπο, ποιο θα ήταν αυτό;
Της μάνας που έχει περάσει τα πάνδεινα στη ζωή της κι όμως συνεχίζει να υπομένει και να μεταδίδει την ομορφιά, τη σοφία και την πάλαι ποτέ αίγλη της στα παιδιά της.

Η καλύτερη θέα στην Αθήνα;
Λόφος Φιλοπάππου, ένα καρτ ποστάλ 360 μοιρών.

Τι θα πρωτοέδειχνες στην πόλη σε έναν ξένο καλεσμένο σου;
Αυτό που κάνω πάντα είναι να τον πηγαίνω στον Λυκαβηττό, να βλέπει την πόλη σε όλη της την έκταση και να προσανατολίζεται ως προς τα σημεία αναφοράς της. Μετά πιθανώς θα πάρουμε την παραλιακή διαδρομή προς το Σούνιο και θα καταλήξουμε για ψάρι κάπου στην Παλαιά Φώκαια.

Μια συναυλία στην Αθήνα που δεν θα ξεχάσεις ποτέ;
Wim Mertens, το 2003 στο Ark Piraeus. Ήταν όνειρό μου να ακούσω το «Struggle For Pleasure» ζωντανά.

Ποιος μουσικός δικαιούται να γράψει το σάουντρακ της Αθήνας;
Θα το έγραφα εγώ ευχαρίστως, νομίζω το δικαιούμαι αφού είμαι γέννημα-θρέμμα και κάτοικός της. Βασικά έχω ξεκινήσει ήδη να γράφω διάφορες μουσικές ιδέες, στις οποίες βλέπω ότι αντανακλάται η ένταση και τα ερεθίσματα που μου προκαλεί η πόλη και η καθημερινότητά της.

Ο αγαπημένος σου περίπατος στην Αθήνα;
Γύρω από τον βράχο της Ακρόπολης, στα στενά της Πλάκας και μέχρι το Σύνταγμα. Έχω ανάγκη να βλέπω ότι κάποια όμορφα πράγματα επιβάλλεται να μένουν σταθερά και δεν συνιστά απαραίτητα πρόοδο το να αλλάζουν.

Αγαπημένη διαδρομή με το αυτοκίνητο στην Αθήνα;
Να κατεβαίνω τη Συγγρού όταν δύει ο ήλιος, και ο ορίζοντάς μου να είναι ο νότος και η θάλασσα. Νιώθω σα να είμαι σε ταινία.

Τι σε ζορίζει και τι σε χαλαρώνει στην Αθήνα;
Με ζορίζει πολύ ο δύσβατος δημόσιος χώρος, στερούμαστε πολλά στον τρόπο σκέψης μας από αυτό και δεν το συνειδητοποιούμε. Αρκεί να πάμε ένα ταξίδι σε μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα και να σκεφτούμε πόσο άνετα νιώθουμε εκεί, απλά περπατώντας, χωρίς να είμαστε με το κεφάλι κάτω για να αποφύγουμε τυχόν εμπόδια. Με χαλαρώνει η καθημερινή καλημέρα στον δρόμο, η εξωστρέφεια και η παρορμητικότητα των Αθηναίων, σχεδόν αφελής αν το σκεφτείς, το ότι μιλάμε έντονα και χειρονομούμε αρκετά, καθώς και το φως της πόλης, με κάνουν να αισιοδοξώ και να ελπίζω.