Πώς ξεκίνησε η διάσωση των ανθρώπων από τους σκύλους;

Τα σκυλιά εξημερώθηκαν για να εξυπηρετούν τους ανθρώπους σε διαφορές εργασίες εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Τον 17ο αιώνα οι μοναχοί στην Ελβετία ξεκίνησαν να εκτρέφουν τη δική τους ράτσα σκύλων, αυτοί ήταν οι πρώτοι σκύλοι του Αγίου Βερνάρδου. Στην αρχή ο ρόλος τους ήταν να βρίσκουν τα μονοπάτια που ήταν καλυμμένα με χιόνι, για να επιστρέφουν στο μοναστήρι. Υπάρχουν όμως αναφορές για πολλά περιστατικά όπου τα σκυλιά αυτά βοήθησαν ανθρώπους χαμένους στο χιόνι και τους έδειξαν το δρόμο προς το μοναστήρι. Ένας από τους πρώτους σκύλους ήταν ο Μπάρυ που έσωσε τη ζωή 40 ανθρώπων μεταξύ 1800 και 1812.

Αρκετά πριν την έναρξη του Μεγάλου Πολέμου ξεκίνησε εκπαίδευση σκυλιών από το γερμανικό στρατό περίπου το 1885 για τη μεταφορά πυρομαχικών και για να προειδοποιούν για τους εισβολείς.

Ένας ζωγράφος ζώων, άρχισε την εκπαίδευση σκύλων με σκοπό να βοηθούν στην ανεύρεση τραυματισμένων στρατιωτών. Το 1890 ίδρυσε τον «Γερμανικό Σύλλογο για τους ιατρικούς σκύλους» ο οποίος ανέλαβε την εκπαίδευση τους για τον πόλεμο. Τα έξοδα για αυτό αναλάμβανε ο στρατός, αλλά η εκπαίδευση γινόταν από ιδιώτες.

Δεν υπήρξε περαιτέρω υποστήριξη και το 1911 το υπουργείο Πολέμου μείωσε σημαντικά τη χρήση των σκύλων. Όμως, με την έναρξη του πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, η χρήση τους αυξήθηκε και πάλι.

Στην αρχή υπήρχαν μόνο λίγοι ιατρικοί σκύλοι, αλλά με τον πόλεμο σε εξέλιξη, ο αριθμός τους αυξήθηκε σε περισσότερους από 4000. Τα σκυλιά αυτά είτε ήταν ιδιόκτητα είτε είχαν αγοραστεί από εκτροφείς γι’ αυτόν τον συγκεκριμένο σκοπό.

Συνολικά πάνω από 30000 σκυλιά χρησιμοποιήθηκαν στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και μόνο το 10% από αυτά επέστρεψε στους ιδιοκτήτες του.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου οι τεχνικές εκπαίδευσης τους αναπτύχθηκαν αρκετά και το ενδιαφέρον για τη συντήρηση του ρόλου των «ιατρικών σκύλων» ήταν υπαρκτό. Η γενική οντότητα του σκύλου άλλαξε στη Γερμανία και έγινε πιο δημοφιλής. Η άνοδος αυτή πραγματοποιήθηκε κυρίως από ιδιώτες, αλλά η εκπαίδευση εξακολουθούσε να είναι θέμα του στρατού.

Το 1940, ξεκίνησαν να εκπαιδεύονται συστηματικά σκυλιά για έρευνα και διάσωση από χιονοστιβάδες.

Κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκόσμιου πόλεμου υπήρχαν πάνω από 200.000 σκύλοι σε υπηρεσία, εκ των οποίων 25.000 πέθαναν μόνο στα γερμανικά σύνορα. Η ανάγκη για σκύλους στο στρατό ήταν τόσο μεγάλη, ώστε κατοικίδια σκυλιά απομακρύνθηκαν από τους ιδιοκτήτες τους για να στρατολογηθούν για την υπηρεσία.

Χρησιμοποιούνταν κυρίως δύο τύποι σκύλων: αυτά που έβρισκαν τραυματισμένους στρατιώτες και ο σκύλος χιονοστιβάδας. Τα τελευταία χρόνια του δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, ξεκίνησε η εκπαίδευση των σκυλιών για αναζήτηση ανθρώπων μέσα στα ερείπια. Η ανάπτυξη του σκύλου αναζήτησης ερειπίων ξεκίνησε με κάτι που θεωρήθηκε σύμπτωση, όταν οι σκύλοι έβρισκαν συνεχώς ανθρώπους κάτω από τα ερείπια βομβαρδισμένων σπιτιών.

Ελβετία, 1968. Τότε συγκροτήθηκε η πρώτη επίσημη και αναγνωρισμένη ομάδα με τους «σκύλους καταστροφών». Το 1972 ο Ελβετικός Σύλλογος Σκύλων Καταστροφών εξέδωσε έναν οδηγό για το πώς να εκπαιδεύονται αυτοί οι σκύλοι. Σιγά - σιγά, το κοινό ξεκίνησε να συνειδητοποίει το πόσο σημαντικοί μπορούν να είναι αυτοί οι σκύλοι για τον εντοπισμό αγνοουμένων σε καταστροφικές καταστάσεις, όπως οι σεισμοί στην Ιταλία, το 1967, το 1977 στη Ρουμανία και το 1980 στην Αλγερία. Αυτό ενίσχυσε σημαντικά την εμπιστοσύνη των ανθρώπων στα σκυλιά.

Στη Γερμανία οι άνθρωποι εξακολουθούσαν να μην πιστεύουν στις δυνατότητες αυτών των σκύλων και αποφάσισαν να επενδύσουν περισσότερο στην τεχνολογία παρά σε αυτά. Και πάλι ήταν ιδιώτες που ανέλαβαν να συνεχίσουν να εκπαιδεύουν σκύλους έρευνας και διάσωσης.

Ανά τα χρόνια δημιουργήθηκαν όλο και περισσότερες κατηγορίες για αυτά τα σκυλιά.

Οι σκύλοι έρευνας και διάσωσης χωρίζονται σε ειδικότητες, ανάλογα με το πεδίο στο οποίο καλούνται να επιχειρήσουν και τον τρόπο που ψάχνουν. Ειδικότερα, οι σκύλοι έρευνας και διάσωσης χωρίζονται ανάλογα με τη μέθοδο με την οποία ψάχνουν. Δηλαδή, σε σκύλους:

• Trailing: ιχνηλατούν μυρίζοντας το έδαφος και ακολουθούν το μονοπάτι μυρωδιάς, που αφήνει πίσω του ένας άνθρωπος.
• Air-scenting: μυρίζουν και εντοπίζουν την ανθρώπινη μυρωδιά που μεταφέρεται από τον άνθρωπο στον αέρα.

Επιπλέον, κατηγοριοποιούνται, ανάλογα με το πεδίο έρευνάς τους, σε σκύλους:

Καταστροφών: εντοπίζουν εγκλωβισμένους ανθρώπους θαμμένους κάτω από ερείπια μετα από φυσικές ή τεχνολογικές καταστροφές.

Ανοιχτού Πεδίου: ψάχνουν για αγνοούμενους ανθρώπους σε ανοικτές ή δασικές εκτάσεις.

Αστικού πεδίου: ψάχνουν ανθρώπους εντός πόλεων.

Νερού: εντοπίζουν ανθρώπους που έχουν πέσει στο νερό.

Ανθρωπίνων υπολειμμάτων: εντοπίζουν νεκρούς ανθρώπους ή ανθρώπινα υπολείμματα.

Χιονοστιβάδας : εντοπίζουν εγκλωβισμένους ανθρώπους έως και 15 μέτρα κάτω από το χιόνι.

Οι σκύλοι ανά τα χρόνια δείχνουν να έχουν παγιωθεί ως ο καλύτερος αλλά και ο χρησιμότερος φίλος του ανθρώπου. Η βοήθειά τους ξεπερνά πολλές φορές τα όρια της ιδιοτέλειας και μας αποδεικνύουν έμπρακτα βουτώντας σε παγωμένα νερά ή ψάχνοντας ερείπια για μέρες γιατί τους ταιριάζει τόσο υπέροχα αυτός ο τίτλος.

Αγγελίες VetnPet: Υιοθέτησε ένα ζωάκι

Δεν πρέπει να μένουμε στα λόγια αλλά να περάσουμε και σε πράξεις. Γι’ αυτό η στήλη VetnPet θα δημοσιεύει αγγελίες με ζωάκια που ζητούν σπίτι και μια ζεστή αγκαλιά. Τη δική σου!