Για δεκαετίες, υπήρχαν ιστορίες από αλιείς και τουρίστες, ακόμα και φωτογραφίες που απεικόνιζαν μια μυστηριώδη φάλαινα δολοφόνο, η οποία ωστόσο δεν έμοιαζε με άλλες και οι επιστήμονες δεν είχαν δει ποτέ.
Πλέον αυτό δεν ισχύει καθώς μια διεθνής ομάδα ερευνητών ισχυρίζεται ότι βρήκαν μερικές δεκάδες από αυτές τις φάλαινες δολοφόνους στον ωκεανό στα νότια της Χιλής. Οι επιστήμονες, σύμφωνα με το Associated Press, περιμένουν τα αποτελέσματα των τεστ DNA από τα δέιγματα των ιστών, αλλά πιστεύουν ότι μπορεί να είναι ένα νέο, ξεχωριστό είδος.
Η Εθνική Διοίκηση Ωκεανών και Ατμόσφαιρας εκφράζει την αισιοδοξία της για την ανακάλυψη της επ.ι πολλά χρόνια φημολογούμενης φάλαινας- δολοφόνου ωστόσο αρκετοί είναι οι εμπειρογνώμονες που είναι πιο προσεκτικοί, αναγνωρίζοντας ότι οι φάλαινες είναι διαφορετικές. Υποστηρίζουν δε ότι θα περιμένουν τα αποτελέσματα του DNA για να απαντήσουν στην ερώτηση για το είδος.
«Αυτή είναι η πιο "διαφορετική" φάλαινα δολοφόνος που έχω δει ποτέ», δήλωσε ο Ρόμπερτ Πίτμαν, ένας θαλάσσιος οικολόγος NOAA στο Σαν Ντιέγκο. Ήταν μέλος της ομάδας που είδε τις φάλαινες όρκα από το Cape Horn στην άκρη της Νότιας Αμερικής.
Πόσο διαφορετική όμως; Χαρακτηριστικό της νέας φάλαινας είναι το μικρό μέγεθος που έχει το μεγάλο κομμάτι λευκού του ματιού της φάλαινας συνήθως. Τα κεφάλια τους είναι λίγο πιο στρογγυλεμένα και λιγότερο κομψά από τις κανονικές φάλαινες δολοφόνυς ενώ τα ραχιαία τους πτερύγια είναι στενότερα και πιο μυτερά.
Πιθανόν να καταναλώνουν κυρίως ψάρια, όχι θαλάσσια θηλαστικά όπως είναι οι φώκιες, συνηθισμένο γεύμα στις φάλαινες δολοφόνους, αναφέρει ο Πίτμαν. Μάλιστα, δήλωσε ότι είναι τόσο διαφορετικές που πιθανώς δεν μπορούν να αναπαραχθούν με άλλες φάλαινες δολοφόνους.
Έχουν μήκος 6 έως 7,5 μέτρα και είναι ελαφρώς μικρότερες από τις περισσότερες φάλαινες δολοφόνους. Στο νότιο Ημισφαίριο, οι φάλαινες δολοφόνοι θεωρούνται όλες ένα είδος, που ταξινομούνται στους τύπους Α έως Γ. Αυτό ονομάζεται φάλαινες τύπου D ή δολοφόνος της υποανταρκτικής.
Οι επιστήμονες έχουν ακούσει για αυτές τις χαρακτηριστικές φάλαινες από τότε που έκαναν έρευνες στη Ν. Ζηλανδία το 1955. Αρχικά πίστευαν ότι θα μπορούσε να είναι μια οικογένεια φαλαινών δολοφόνων που είχαν μια συγκεκριμένη μετάλλαξη, αλλά η συγκεκριμένη ανακάλυψη τον Ιανουάριο και όλες οι φωτογραφίες στο εξής δηλώνουν διαφορετικό τύπο θηλαστικού.
«Η φάλαινα τύπου D ζει στα πιο αφιλόξενα νερά του πλανήτη. Είναι ένα καλό μέρος για να κρυφτούν».
Ο Πίτμαν ενδιαφέρθηκε για αυτή τη μυστηριώδη φάλαινα όταν του παρουσιάστηκε μια φωτογραφία το 2005. Όταν ο ίδιος και οι συνεργάτες του αποφάσισαν να τις βρουν, ακολούθησαν τις συμβουλές και οδηγίες των ψαράδων της Νότιας Αμερικής, που είδαν τις φάλαινες να κατασπαρτάζουν τα ψάρια τους.
Μετά από εβδομάδες αναμονής, περίπου 25 φάλαινες πλησίασαν στο σκάφος του επιστήμονα, σαν να περίμεναν να τραφούν. Τα προβλήματα εξοπλισμού εμπόδισαν τους επιστήμονες να καταγράψουν αρκετούς από τους ήχους τους, αλλά χρησιμοποίησαν ένα βέλος, με το οποίο κατάφεραν να πάρουν ένα δείγμα ιστών.
Ο Πίτμαν δήλωσε ότι οι φάλαινες είναι τόσο μεγάλες και το δέρμα τους τόσο σκληρό που δεν μπορούσε να προκληθεί ζημιά, λέγοντας ότι το βέλος «είναι σαν καλαμάκι που αναπηδά όταν το πετά κάποιος σε ένα ελαστικό φορτηγού».
Ο Πίτμαν δήλωσε ότι δεν θα ξεχάσει ποτέ την 21η Ιανουαρίου, όταν τελικά είδε την πρώτη του φάλαινα δολοφόνο και στη συνέχεια ένα ολόκληρο κοπάδι από φάλαινες τύπου D.
«Επί 14 χρόνια τις έψαχνα. Τελικά τις είδα» πρόσθεσε.
20°
