Το ξενοδοχείο Saint στην Οία της Σαντορίνης είναι το νέο αρχιτεκτονικό project των Kapsimalis Architects.
Το ξενοδοχείο Saint Santorini βρίσκεται στο όριο του παραδοσιακού οικισμού της Οίας, στην κορυφή των ηφαιστειακών βράχων της Καλντέρας. Το οικόπεδο έχει έντονη υψομετρική κλίση, νοτιοδυτικό προσανατολισμό και θέα προς τη θάλασσα και το ηφαίστειο. Εντός του οικοπέδου υπήρχαν εν σειρά παλιοί υπόσκαφοι χώροι αποθηκών, κάναβας και στάβλου και στη βορειοανατολική άκρη του εξώσκαφο κυβιστικό κτίσμα κατοικίας.
Οι αρχιτέκτονες του γραφείου Kapsimalis Architects λένε περισσότερα για το έργο, «Ζητούμενο του έργου ήταν η αποκατάσταση των παλαιών κτισμάτων και η κατασκευή νέων κυρίως υπόσκαφων κτιρίων για τη διαμόρφωση του ξενοδοχειακού συγκροτήματος. Το ξενοδοχείο αποτελείται από 16 σουίτες, χώρο υποδοχής, χώρο εστιατορίου-κεντρικής πισίνας και χώρο spa-γυμναστηρίου. Οι χώροι αυτοί αρθρώνονται κλιμακωτά στα έξι επίπεδα του ξενοδοχείου. Η είσοδος στο ξενοδοχείο, στο ανώτερο επίπεδο, γίνεται μέσω δημοτικού πεζοδρόμου, όπου βρίσκεται η υποδοχή και ο υπαίθριος χώρος μπαρ-καθιστικού της. Κεντρική κλίμακα συνδέει τα επόμενα τρία επίπεδα, όπου αρθρώνονται εκατέρωθεν αυτής οι σουίτες του ξενοδοχείου με τις ιδιωτικές αυλές / πισίνες τους, με το επίπεδο του εστιατορίου-κεντρικής πισίνας, μέσω του οποίου γίνεται η πρόσβαση στο σπά-γυμναστήριο στο κατώτερο επίπεδο του συγκροτήματος.
Στόχος της πρότασης είναι α) η αμιγής αποκατάσταση των παλαιών παραδοσιακών υπαρχόντων κτισμάτων και β) η κατασκευή των νέων υπόσκαφων κτιρίων ως διακριτή – σύγχρονη συνέχεια της κυβιστικής μορφολογίας των παλαιών αλλά και ως διακριτή συνέχεια του τοπιακού αναγλύφου της καλντέρας.
Οι νέες φόρμες διατηρούν τον υπόσκαφο χαρακτήρα, τα γεωμετρικά σχήματα, την κλίμακα, την υλικότητα και το λευκό χρώμα του παραδοσιακού μοτίβου αλλά η τυπολογία τους και τα ανοίγματά τους «στρέφονται» – παραλληλίζονται και καδράρουν τη θέα. Αντίστοιχα οι όψεις των νέων υποσκάφων ακολουθούν τις τεθλασμένες των προυπαρχόντων υψομετρικών καμπυλών του φυσικού εδάφους, ως νέες πεζούλες-πτυχώσεις που εντάσσονται ήπια στο γύρω περιβάλλον. Η αλληλεπικάλυψη των παραπάνω συνθετικών layers διαμορφώνουν την τελική μορφή του κτιρίου και την έντονη δυναμική της. «Ρωγμή-ποτάμι»στους βραχίονες των νέων πεζουλιών αποτελεί η κεντρική καθοδική κίνηση της κεντρικής κλίμακας από την είσοδο στον πεζόδρομο προς το χαμηλότερο σημείο του οικοπέδου διοχετεύοντας κινήσεις και επισκέπτες στους επιμέρους ιδιωτικούς και κοινόχρηστους χώρους του ξενοδοχείου.
Ο εσωτερικός σχεδιασμός, λιτός βάσει των κυκλαδίτικων προτύπων, στα υπάρχοντα υπόσκαφα κτίρια έχει μία «total white» διάθεση, με ελάχιστες πινελιές ιριδίζοντος χρυσού και πράσινου και με ελεύθερες κτιστές καμπύλες που ενδυναμώνουν και αναδεικνύουν την πλαστικότητα και την βαρύτητα των παλαιών φυσικών σπηλαίων. Στα νέα υπόσκαφα κτίρια ακολουθείται μία «la vie en bleu», mediteranee, παλ χρωματικά αισθητική, με αναφορές αφηρημένα σε κοσμοπολίτικα θέρετρα του μεσογειακού νότου, περισσότερο όμως γεωμετρικοποιημένη συσχετίζοντας τα σχήματα και τους όγκους του εσωτερικού με τις φόρμες τις εξωτερικής μορφής».
13°
