Υπολογίζεται ότι σήμερα το 50% των κοριτσιών στην εφηβεία ξεκινά τη σεξουαλική του ζωή πριν τα 17 έτη, ενώ υπάρχουν μελέτες που δείχνουν πως το 73% των εφήβων 14 έως 16 ετών είχαν κάποια μορφή σεξουαλικής δραστηριότητας. Τις τελευταίες δεκαετίες, είναι χαρακτηριστική η μείωση του μέσου όρου ηλικίας έναρξης των σεξουαλικών δραστηριοτήτων παγκοσμίως. Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής το 42% των εφήβων ξεκινούν τις σεξουαλικές επαφές τους πριν τα 19 έτη, ενώ σε αναφορές άλλων μελετών αυτό το ποσοστό αγγίζει το 71%. Η Ελλάδα, ως αναπτυγμένη χώρα του Δυτικού πολιτισμού, δε θα μπορούσε να αποκλίνει αυτής της τάσης.
Η εφηβεία είναι μια περίοδος στη ζωή της γυναίκας που χαρακτηρίζεται από πολυάριθμες σωματικές, συναισθηματικές και ψυχολογικές μεταβολές, οι οποίες επισυμβαίνουν σε ένα σχετικά μικρό χρονικό διάστημα. Μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα των αλλαγών, αναπτύσσεται η σεξουαλικότητα της εφήβου και λαμβάνει χώρα η έναρξη της σεξουαλικής της ζωής. Σε αυτό το ηλικιακό φάσμα, η νεαρή γυναίκα είναι ιδιαίτερα ευάλωτη και η έλλειψη εμπειρίας και συμβουλευτικής, γιγαντώνουν τον κίνδυνο τόσο των ανεπιθύμητων κυήσεων, όσο και αυτόν των Σεξουαλικώς Μεταδιδομένων Νοσημάτων (ΣΜΝ).
Μάλιστα, στα ανωτέρω στοιχεία έρχονται να προστεθούν και τα δεδομένα από τις ανεπιθύμητες κυήσεις και εκτρώσεις στις Η.Π.Α., όπου αναφέρουν πως περίπου 615.000 έφηβες κάθε χρόνο έχουν τουλάχιστον μια ανεπιθύμητη κύηση (συνολικά το 6% όλων των εφήβων), με το 26% αυτών να καταφεύγει στη μέθοδο της τεχνητής έκτρωσης. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν συγκεκριμένα δεδομένα για τις τεχνητές εκτρώσεις, ωστόσο υπάρχουν αναφορές πως ο ετήσιος αριθμός τους κυμαίνεται μεταξύ 100.000-150.000, με το 20-25% αυτών να αφορά νεαρά κορίτσια μικρότερα των 16 ετών.
Αυτά τόνισαν σε συνέντευξη τύπου, με αφορμή το 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γυναικολογικής Ενδοκρινολογίας, το οποίο διοργανώθηκε από την Ελληνική Εταιρεία Γυναικολογικής Ενδοκρινολογίας στις 11 – 12 Φεβρουαρίου 2017 στην Αθήνα (ξενοδοχείο Divani Caravel), ο Καθηγητής Μαιευτικής – Γυναικολογίας / Παιδικής και Εφηβικής Γυναικολογίας, Ειδικός Παιδογυναικολόγος, Διευθυντής της Β’ Μαιευτικής – Γυναικολογικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο «Αρεταίειο», κ. Ευθύμιος Δεληγεώρογλου και ο Αναπληρωτής Καθηγητής Μαιευτικής & Γυναικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Οικογενειακού Προγραμματισμού κ. Νικόλαος Σαλάκος.
Όπως τόνισαν οι ομιλητές, είναι χαρακτηριστικό ότι όλες οι Παγκόσμιες και Ευρωπαϊκές Γυναικολογικές Εταιρείες έχουν προβληματισθεί από τα ποσοστά των ανεπιθυμήτων κυήσεων και εκτρώσεων στην εφηβεία, που παραμένουν υψηλά παγκοσμίως, παρά την ευρεία διάδοση και χρήση, εδώ και πολλά χρόνια, τόσο του αντισυλληπτικού δισκίου, όσο και του ανδρικού προφυλακτικού.
Η διακοπτόμενη συνουσία «πρώτη» αντισυλληπτική μέθοδος
Η πραγματικότητα που αντιμετωπίζουμε σήμερα στην Ελλάδα απέχει πολύ από τις ιδανικές κατευθυντήριες οδηγίες. Η συχνότερα χρησιμοποιούμενη αντισυλληπτική μέθοδος από τους έφηβους είναι η διακοπτόμενη συνουσία, μετά ακολουθεί το ανδρικό προφυλακτικό, ενώ τα ποσοστά χρήσης του αντισυλληπτικού δισκίου αγγίζουν μόλις το 4%, σε αντίθεση με τις Η.Π.Α. όπου το ποσοστό αυτό φτάνει στο 45%.
Παράλληλα, άλλες μέθοδοι που χρησιμοποιούνται ευρέως σε άλλες χώρες, όπως το διαδερμικό αυτοκόλλητο, η ενέσιμη αντισύλληψη (DMPA), ο κολπικός δακτύλιος, το κολπικό διάφραγμα και το τραχηλικό κάλυμμα, έχουν μικρή έως μηδαμινή χρήση στη χώρα μας. Γενικά, οι αντισυλληπτικές μέθοδοι μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε τέσσερις μεγάλες κατηγορίες: τις μη παρεμβατικές μεθόδους (π.χ. διακοπτόμενη συνουσία, αποχή, κ.λ.π.), τις μεθόδους φραγμού (ανδρικό προφυλακτικό, τραχηλικό κάλυμμα, κ.λ.π.), τις ορμονικές μεθόδους (αντισυλληπτικό δισκίο, κολπικός δακτύλιος κ.λ.π.) και τις άλλες μεθόδους (ενδομήτριο σπείραμα).
Η χρήση της διακοπτόμενης συνουσίας, όπως ήδη αναφέρθηκε, κατέχει την πρώτη θέση μεταξύ των εφήβων στην Ελλάδα, με ποσοστό κοντά στο 40%. Μάλιστα, το ποσοστό μιας ανεπιθύμητης κύησης με τη χρήση αυτής της μεθόδου αγγίζει το 20% ανά έτος, ενώ δεν παρέχεται καμία προστασία από τα ΣΜΝ. Το ανδρικό προφυλακτικό, που αποτελεί τη δεύτερη χρησιμοποιούμενη μέθοδο μεταξύ των εφήβων στη χώρα μας, πλεονεκτεί στην προστασία έναντι των ΣΜΝ, ενώ αγοράζεται εύκολα από τους έφηβους χωρίς να απαιτείται ιατρική συνταγή.
Το ποσοστό αποτυχίας του, όταν χρησιμοποιείται ιδανικά, είναι 2%, ενώ με την τυπική χρήση φτάνει το 18%, ποσοστό που μπορεί να είναι ακόμα υψηλότερο στους εφήβους. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι λιγότεροι από τους μισούς εφήβους που το χρησιμοποίησαν αρχικά στις σεξουαλικές επαφές τους, συνεχίζουν να το χρησιμοποιούν μετά από ένα χρόνο.
Όσον αφορά τις ορμονικές μεθόδους αντισύλληψης, το αντισυλληπτικό δισκίο κατέχει την τρίτη θέση παγκοσμίως, μολονότι τα ποσοστά του είναι πολύ χαμηλά στη χώρα μας. Το ποσοστό αποτυχίας του με την ιδανική χρήση είναι μόλις 0,1%, ωστόσο η αναγκαιότητα καθημερινής λήψης αυξάνει αυτό το ποσοστό σε 6-8% μεταξύ των εφήβων. Μολονότι το κύριο μειονέκτημά του είναι η μη προστασία από τα ΣΜΝ, πλεονεκτεί στη βελτίωση των εμμηνορρυσιακών διαταραχών, της δυσμηνόρροιας, της ακμής και του δασυτριχισμού, ενώ μειώνει τον κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου του ενδομητρίου και των ωοθηκών. Η εξέλιξη και η βελτίωσή του στην πάροδο των χρόνων το καθιστά ασφαλές και είναι ελάχιστες οι γυναίκες στις οποίες αντενδείκνυται η χρήση του. Δε θα πρέπει μάλιστα να λησμονούμε να αποτρέπουμε τις έφηβες που κάνουν χρήση του αντισυλληπτικού δισκίου, από το να καπνίζουν.
Μάλιστα οι γυναίκες μπορούν να ελέγχουν από μόνες τους τη σωστή τοποθέτησή του. Είναι χαρακτηριστικό πως πλεονεκτεί στη συμμορφωσιμότητα, καθώς απαιτεί τοποθέτηση μόνο μία φορά το μήνα, οι έφηβες έχουν μικρότερη έκθεση σε οιστρογόνα και επιπλέον δεν βιώνουν τις συστηματικές ανεπιθύμητες ενέργειες που μπορούν να παρατηρηθούν με το αντισυλληπτικό δισκίο και το διαδερμικό αυτοκόλλητο, όπως η ναυτία και η τάση στους μαστούς, ενώ παρατηρούνται και λιγότερα περιστατικά ανώμαλης μεσοκυκλικής κολπικής αιμόρροιας.
Επιπλέον, είναι σημαντικό να αναφερθούμε και σε αυτό που από πολλές Εταιρείες παγκοσμίως θεωρείται το μέλλον την αντισύλληψης για τις έφηβες, τις επονομαζόμενες μακράς διάρκειας αναστρέψιμες αντισυλληπτικές μεθόδους. Υπάρχουν δύο είδη ενδομήτριων σπειραμάτων (IUD), που παρέχουν μακράς διάρκειας αντισυλληπτική δράση και τοποθετούνται εντός της ενδομήτριας κοιλότητας, κατάλληλα για έφηβες που έχουν ξεκινήσει τις σεξουαλικές τους επαφές. Το ένα εξ’ αυτών είναι το σπείραμα από χαλκό, ενώ το άλλο εκλύει λεβονοργεστρέλη.
Μάλιστα, πρόσφατα κυκλοφόρησε στις Η.Π.Α. και αναμένεται και στην Ελλάδα, ένα ενδομήτριο σπείραμα λεβονοργεστρέλης μικρότερων διαστάσεων, ιδανικό για τις εφήβους. Τέλος, τα ορμονικά εμφυτεύματα, τοποθετούνται στο αντιβράχιο παρέχοντας μακράς διάρκειας αντισυλληπτική δράση. Απελευθερώνουν την ουσία ετονογεστρέλη, δρώντας όπως η ενέσιμη ορμονική αντισύλληψη με διάρκεια από 3 έως 5 έτη, με δευτερεύοντα πλεονεκτήματα, όπως η βελτίωση της δυσμηνόρροιας και του πυελικού άλγους.
Συμπερασματικά, είναι σημαντικό να επικεντρωθούμε στην προαγωγή της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης των εφήβων. Η συμβουλευτική και η εκπαίδευση των εφήβων αποτελούν τα μοναδικά μας όπλα απέναντι στη μάστιγα των ανεπιθύμητων κυήσεων, των εκτρώσεων και των Σεξουαλικώς Μεταδιδομένων Νοσημάτων. Θα πρέπει να δώσουμε βάση στην ενημέρωσή τους γύρω από κάθε αντισυλληπτική μέθοδο, με ιδιαίτερη μνεία στην ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά τους.
Στην κορυφή αυτής της ενημέρωσης θα πρέπει να βρίσκεται το ανδρικό προφυλακτικό, ενθαρρύνοντας τους εφήβους να το χρησιμοποιούν σε κάθε σεξουαλική τους επαφή, ώστε να μειωθούν στο ελάχιστο τα κρούσματα Σεξουαλικώς Μεταδιδομένων Νοσημάτων. Παράλληλα, θα πρέπει να προάγεται και να προτείνεται ο συνδυασμός του με κάποια ορμονική ή μακράς διάρκειας αντισυλληπτική μέθοδο, ώστε οι έφηβες να αποφεύγουν το ενδεχόμενο μιας ανεπιθύμητης κύησης και εν προκειμένω μιας πιθανής τεχνητής έκτρωσης.
Τέλος, δε θα πρέπει να ξεχνούμε πως η επιλογή της αντισυλληπτικής μεθόδου εξαρτάται πάντα από τα χαρακτηριστικά, το ιστορικό και τη διάθεση για συμμορφωσιμότητα της κάθε εφήβου.
10°
