Η Μαρία Τριτάρη μας δίνει συμβουλές για να διαλέξουμε κρασί
Είναι άκρως απολαυστικό να παρατηρεί κανείς τα άδεια μπουκάλια κρασιού έπειτα από μια βραδιά με αγαπημένους φίλους. Άδεια αυτά, γεμάτοι εμείς από κουβέντες, εικόνες και αισθήματα…
Είναι πραγματικά μαγικό το πώς μας φαίνεται ένα συγκεκριμένο κρασί όταν το δοκιμάζουμε εντελώς μόνοι, και πώς μεταλλάσσεται αν είμαστε -για παράδειγμα- με έναν αγαπημένο μας άνθρωπο. Είναι σα να ζωντανεύει και να αγκαλιάζει τη στιγμή μας, αποκτά άλλη αίσθηση λες και δυναμώνουν τα αρώματα κι οι γεύσεις του, ενώ το σώμα γίνεται πιο γεμάτο και η συνολική αίσθηση στο στόμα πιο πλούσια και πολύπλοκη. Παράλληλα δημιουργείται στο μυαλό μας μια όμορφη ανάμνηση η οποία περιβάλλεται από τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του και αποτυπώνεται στη μνήμη μας για καιρό.
Γι αυτό και πολλές φορές μπορεί να μυρίσουμε ένα κρασί που είχαμε ευχαριστηθεί στο παρελθόν και ξαφνικά να επαναφέρουμε στο τώρα τα ίδια συναισθήματα. Να ταξιδέψουμε νοητά ακριβώς εκεί που το είχαμε απολαύσει ανακαλώντας παρόμοιες εικόνες.
Φωτογραφία: Klara Kulikova/ Unsplash
Μπορούμε, όμως, να κάνουμε στα γρήγορα μια πρώτη εκτίμηση για το κρασί που δοκιμάζουμε; Φυσικά και μπορούμε! Υπάρχουν 3 απλά στάδια που ακολουθούμε, πριν καταλήξουμε στο τελικό συμπέρασμα. Τα στάδια αυτά, στα οποία θα χρησιμοποιήσουμε μάτι –μύτη- στόμα, είναι τα εξής:
Όψη
Παρατηρούμε την εμφάνιση του κρασιού. Κρατάμε το ποτήρι από το κολωνάκι του και ψάχνουμε ένα λευκό φόντο (τον τοίχο μπροστά μας ή το τραπεζομάντηλο δηλαδή), ώστε να κρίνουμε οπτικά. Μας ικανοποιεί αυτό που βλέπουμε; Είναι το χρώμα του αρκετά λαμπερό ή μήπως θολώνει; Μπορούμε να διευκρινίσουμε αν είναι βαθύ κόκκινο ή ελαφρύ λεμονί με χρυσές ανταύγειες. Αν πρόκειται για αφρώδες κρασί τότε κοιτάμε πώς ρέουν οι φυσαλίδες του. Επίσης παρατηρούμε το μέγεθος τους, όσο πιο μικρές τόσο αυξάνει η ποιότητα.
Φωτογραφία: Elle Hughes/ Unsplash
Άρωμα
Ανακινούμε το ποτήρι μας και στροβιλίζουμε το κρασί ελαφρά, ώστε να έρθει σε επαφή με το οξυγόνο και να απελευθερωθούν τα αρώματα του. Σε αυτό το σημείο πλησιάζουμε τη μύτη μας πολύ κοντά, σχεδόν μέσα στο ποτήρι και χρησιμοποιούμε την όσφρησή μας για να πάρουμε την αίσθηση που μας αφήνει το κρασί. Είναι τα αρώματα του καθαρά και φρέσκα ή μήπως η μυρωδιά είναι δυσάρεστη, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να είναι χαλασμένο, δηλαδή να έχει οξειδωθεί ή να είναι φελλομένο; Αν μας αρέσει αυτό που μυρίζουμε τότε περνάμε σε άλλο …επίπεδο και προσπαθούμε να βρούμε κάποιο άρωμα που μπορεί να μας θυμίζει ανάμεσα στις πιο κοινές κατηγορίες αρωμάτων που είναι τα φρούτα, τα άνθη, τα βότανα αλλά και η δρυς.
Γεύση
Έφτασε η ώρα να δοκιμάσουμε. Πίνουμε μια γενναιόδωρη γουλιά και την κρατάμε για λίγο στο στόμα, ώστε όλοι οι αισθητήρες μας να πάρουν μια γεύση από το κρασί. Αρχικά, θα αποφασίσουμε αν είναι ξηρό ή αν υπάρχουν υπολειπόμενα σάκχαρα που σημαίνει ότι θα είναι σχεδόν ξηρό ή γλυκό. Στη συνέχεια θα παρατηρήσουμε το σώμα του, τη βαρύτητα δηλαδή που έχει όταν το γευόμαστε. Μοιάζει περισσότερο με νερό άρα είναι ελαφρύ ή μήπως με γάλα που σημαίνει ότι είναι γεμάτο; Επίσης ψάχνουμε πόσο αλκοόλ μπορεί να έχει ανάλογα με τη θερμότητα που θα νιώσουμε στον λαιμό μας. Αν πρόκειται για λευκό κρασί θα πρέπει να σταθούμε στην οξύτητα. Όταν έχει υψηλή οξύτητα το κρασί τότε, όπως ακριβώς γίνεται και με το λεμόνι, θα γεμίσει το στόμα μας με σάλιο. Αν είναι ελαφριά η οξύτητα τότε το τσίμπημα που θα αισθανθούμε στη γλώσσα θα είναι ελάχιστο. Αν πρόκειται για κόκκινο κρασί τότε ένα πολύ σημαντικό σημείο είναι οι τανίνες, «κρίσιμο» συστατικό του κρασιού που λειτουργεί σαν συντηρητικό και επιβραδύνει την οξείδωση, υπάρχει στη φλούδα του σταφυλιού αλλά και στον μίσχο και στους σπόρους. Θα τις καταλάβουμε ανάλογα με το πόσο θα στεγνώσει το στόμα μας. Οι τανίνες περιέχονται και στο τσάι και αφήνουν μια στυφή αίσθηση. Τέλος, θα σκεφτούμε τις γεύσεις που μας χαρίζει το κρασί που μόλις ήπιαμε, οι οποίες ακολουθούν τις περισσότερες φορές τα αρώματα. Αλλά και την επίγευση που θα μας αφήσει, δηλαδή πόση διάρκεια θα έχει το κρασί στο στόμα μας αφού το έχουμε καταπιεί. Σε ένα πολύ καλής ποιότητας κρασί η επίγευση μπορεί να διαρκέσει ακόμα και 30 δευτερόλεπτα.
Φωτογραφία: Anna Onishchuk/ Unsplash
Συμπερασματικά και έχοντας έστω και σύντομα αναλύσει τα τρία προηγούμενα στάδια, τώρα μπορούμε να καταλήξουμε σε ένα πιο ασφαλές συμπέρασμα. Υπάρχει ισορροπία στο κρασί μεταξύ των πιο σημαντικών του στοιχείων ή μήπως κάποιο υπερισχύει τόσο που χαλάει τη συνολική αίσθηση; Θα επιλέγαμε ξανά το ίδιο κρασί να απολαύσουμε ή μήπως κάποιο από τα χαρακτηριστικά του δεν θα θέλαμε να το συναντήσουμε ξανά;
Σε κάθε περίπτωση η διαδικασία μέσα από την οποία περνάμε για να καταλήξουμε στο συμπεράσματα αν μας αρέσει ή όχι ένα συγκεκριμένο κρασί κρύβει μια αξεπέραστη γοητεία και μας οδηγεί σε ένα μονοπάτι γεμάτο από όμορφες εικόνες, αρώματα και απολαυστικές εμπειρίας που αξίζουν πραγματικά τον κόπο να τις ζήσουμε!
Η φήμη του χωριού Μεσενικόλα Καρδίτσας και της τοπικής ποικιλίας «Μαύρο Μεσενικόλα» ξεπερνά τα σύνορα της χώρας, χάρη στο όραμα και στη δουλειά τεσσάρων γενεών της οικογένειας Καραμήτρου
Μιλήσαμε με την Αγγελική Γρατσία, στην οικογένεια της οποία ανήκει το οινοποιείο, για όλα εκείνα που κάνουν ξεχωριστή την τέχνη της παραδοσιακής αμπελουργίας
7°
