St. George Lycabettus: δοκιμάσαμε το νέο μενού του εστιατορίου La Suite Lounge με φόντο την καλύτερη θέα της πόλης
Οι πόρτες του ασανσέρ ανοίγουν στον 6ο όροφο. Στο πρώτο βήμα, βρίσκομαι απέναντι από έναν πίνακα με όλους τους διάσημους που έχουν περάσει μέρες, νύχτες και εβδομάδες στο St. George Lycabettus (Willem Dafoe, Vanessa Mae, Pierre Cardin, Jean Reno, Juliette Binoche κ.α.). Θέλω να τον κοιτάξω διεξοδικά, αλλά κατά τύχη γυρνάω το κεφάλι μου αριστερά και τότε… Τότε ξεχνάω διάσημους, άσημους κι εμένα την ίδια, και προχωράω σαν υπνωτισμένη προς τις τεράστιες τζαμαρίες του La Suite Lounge.
La Suite Lounge, το εστιατόριο του St. George Lycabettus έχει ασυναγώνιστη θέα
Στην Αθήνα, υπάρχουν πολλά εστιατόρια «με θέα» και έχω φάει στα περισσότερα από αυτά. Κανένα, όμως, δεν έχει το κάδρο του La Suite Lounge. Δεν είναι μόνο το ύψος που καθοδηγεί το μάτι μέχρι τη θάλασσα, είναι και η γειτνίαση με τις κοντινές, (υπέροχες) αστικές πολυκατοικίες. Στις 9 το βράδυ οι περισσότεροι ένοικοι βρίσκονται στα σπίτια τους, βλέπω διαμερίσματα με όλα τα φώτα αναμμένα, παρατηρώ τη διάταξη των επίπλων, με λίγη προσπάθεια εντοπίζω ένα ζευγάρι να τρώει, κάποιον άλλον να βλέπει τηλεόραση στον καναπέ του. Είναι σαν να παρακολουθώ κι εγώ ταινία, ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή της πόλης, σε ένα «σινεμά» που είναι αναπόσπαστο κομμάτι της τον τελευταίο μισό αιώνα. Το ξενοδοχείο St. George Lycabettus50 χρόνια σκαρφαλωμένο στο λόφο του Λυκαβηττού είναι πια τοπόσημο της Αθήνας για ολόκληρες γενιές Αθηναίων. Με τον ίδιο τρόπο, το εστιατόριό του, το περίφημο La Suite Lounge, είναι κι αυτό ένα κομμάτι της σύγχρονης αθηναϊκής γαστρονομίας.
Στέφανος Παπανικολάου, ο νέος executive chef του St. George Lycabettus
Δοκιμάζουμε το μενού degustation το οποίο και εύστοχα συμπυκνώνει τα εμβληματικά πιάτα του σεφ σε ένα μενού πέντε σταδίων αντί €85/άτομο. Πρώτο πιάτο το λαυράκι μαρινάτο με ζωμό ελληνικής σαλάτας και ούζο, που κρύβεται κάτω από ένα δροσερό πέπλο από αγγούρι. Δεύτερο, μια κρεμώδης κακαβιά, με κρόκο Κοζάνης και μπλε καβούρι με μαραθόριζα. Είναι στο τρίτο πιάτο που σταματώ να κοιτώ τη θέα: το χειροποίητο κριθαράκι από τον Ταΰγετο έρχεται με μοσχαρίσια μάγουλα στιφάδο που λιώνουν στο παραμικρό άγγιγμα του πιρουνιού. Όσο για το κριθαράκι (επίσης μαγειρεμένο με μεγάλη μαεστρία) είναι τόσο νόστιμο που δεν μπορώ να αποφασίσω αν θα το φάω σκέτο ή θα το μπλέξω με την πλούσια κρέμα από αρσενικό Νάξου. Σειρά έχει το αρνί ψητό με πετιμέζι, καπνιστή μελιτζάνα, πίκλα σταφίδας με κύμινο και μαύρο σκόρδο. Είναι πεντανόστιμο και τρυφερό, αλλά αυτό δεν με εμποδίζει να το ανταλλάξω για λίγο (έχω μεγάλη περιέργεια) με τη γλώσσα α λα πολίτα που προτίμησε η παρέα μου. Εδώ, το ψάρι έρχεται σε μια σάλτσα από ψητό λεμόνι, μαζί με τηγανιτή κάπαρη και υφές α λα πολίτα – ο ανοιξιάτικος μπαχτσές στο πιάτο.
Απολαμβάνω το επιδόρπιο (παγωτό κανέλλα, φύλλο μπακλαβά, κρέμα γαλακτομπούρεκο, σιρόπι καραμέλας) ξεφυλλίζοντας το a la carte menu. Πέφτω πάνω σε μια φωτογραφία του Willem Dafoe, δίπλα της διαβάζω:«Ο καταξιωμένος ηθοποιός πέρασε ένα μεγάλο μέρος του περασμένου καλοκαιριού στο St. George κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της νέας του ταινίας The Birthday Party. “Όταν κάποιος με καλεί στην Ελλάδα, θα έρθω!”, παραδέχεται ο αμερικάνος ηθοποιός, που επίσης έχει συνεργαστεί με άλλους αξιοσημείωτους έλληνες δημιουργούς, από τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο μέχρι τον Γιώργο Λάνθιμο». Έχει δίκιο ο Willem. Πώς να μην επιστρέψεις όταν έχεις δει όλη αυτή τη θέα να απλώνεται κάτω από τα πόδια σου; Από αυτό το τραπέζι, στην άκρη του 6ου ορόφου έχεις την εντύπωση ότι το εστιατόριο ίπταται. Και μαζί του ίπτασαι κι εσύ.
Ο νέος ιδιοκτήτης, Κωνσταντίνος Σουρτζής, συνεχίζει την ταβέρνα απευθυνόμενος και στους παλαιούς θαμώνες αλλά και σε νέο κόσμο που κατοικεί ή επισκέπτεται τα Εξάρχεια
9°
