Αν η ιδέα σας για την αρκούδα πατάει πάνω στον Μπαλού («Βιβλίο της Ζούγκλας», 1967), τότε την κάτσαμε (τη βάρκα, και την αρκούδα): η μέση αρκούδα δεν είναι γούτσου-γούτσου, ζυγίζει 150-200 κιλά −κάτι λιγότερα αν είναι θηλυκή, που δεν μας νοιάζει απάνω στο βουνό αν φοράει φιόγκο ή όχι−, και έχει μήκος γύρω στα δύο μέτρα. Επίσης έχει μεγάλα δόντια, τεράστιο κεφάλι, και χέρια/πόδια με ακόμα μεγαλύτερα νύχια. Όλα αυτά τα λέω με βάση την αρκούδα του «Inception», η μία και μοναδική αρκούδα που έχω δει στη ζωή μου ήταν ευτυχώς πολύ μακριά (την είδα με τηλεσκόπιο, στη Ροδόπη, όπου παραθερίζουν οι αρκούδες) γι' αυτό και ζω ακόμα.
Διαβάζω σε ειδικά σάιτ τι πρέπει να κάνουμε μπροστά στην αρκούδα που ξυπνάει τέτοια εποχή: Κάποιος λέει ότι πρέπει να σηκώσουμε τα χέρια ουρλιάζοντας, κάποιος άλλος ότι πρέπει να βγάλουμε το σκασμό, ενώ ένας τρίτος λέει «Πώς να επισκευάσεις βλεφαρίδες μετά την επέκταση» και τον αγνοώ. Πετάγεται όμως κάνα δυο φορές η ιστορία της κυρίας που δεν την παντρευόταν ο πατέρας των παιδιών της επειδή, όπως πολύ τρυφερά της έλεγε, «ήτανε σαν αρκούδα», αλλά μόλις έχασε 85 κιλά η κυρία, δηλαδή ένα έξτρα άτομο, ο λεγάμενος την στεφανώθηκε με παπά και με κουμπάρο. Τα κιλά τα έχασε πίνοντας ένα ειδικό ποτό, που όμως είναι μυστικό και πρέπει να διαβάσω ΕΚΑΤΟ παπαριές για να το ανακαλύψω, πατώντας ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ και πηδώντας δυσκολο-πήδηχτες διαφημίσεις , οπότε επιστρέφω στην αρκούδα.
Η οποία είναι υπέροχο ζώο, κατά 85% παμφάγο. Αυτό σημαίνει ότι, άμα πεινάσει πολύ, σε τρώει εσένα που μαζεύεις ραδίκια στην ερημιά... Ειδικά αν η ερημιά βρίσκεται στην οροσειρά της Πίνδου ή στην οροσειρά της Ροδόπης, όπου κατοικούν γύρω στις τετρακόσιες αρκούδες, όχι όλες μαζί, παρά διάσπαρτες στα λαγκάδια.
Οι οδηγίες στο ίντερνετ είναι σαφείς αν και αντιφατικές ώρες ώρες όπως όλα στη ζωή. Αν μας πλησιάσει αρκούδα στην εξοχή, για να μην μας περιλάβει στο πλούσιο διαιτολόγιό της, εμείς, κατουρημένοι όπως είμαστε από τρομάρα:
Δεν την κοιτάμε στα μάτια. Χαμηλώνουμε το βλέμμα κάτω από τον αφαλό της, γιατί η αρκούδα τα παίρνει άσχημα όταν την κοιτάμε στα μάτια.
Δεν χάνουμε την ψυχραιμία μας. Δύσκολο ακόμα κι όταν τη βλέπουμε με τηλεσκόπιο στα τρία χιλιόμετρα και με ποτάμι ανάμεσά μας, ή με δύο ποτάμια. Προσωπικά χάνω την ψυχραιμία μου και με κατσαρίδα (μεγάλη), η αρκούδα θα είναι δοκιμασία.
Δεν τρέχουμε, παρά οπισθοχωρούμε αδιάφορα, με ύφος ράπερ, που καλό είναι εκείνη την ώρα να μην τον μπερδέψουμε με χιπ-χοπ-ά («κουλ μπράδερ» και ΟΧΙ χοροπηδηχτά).
Σηκώνουμε ψηλά τα χέρια. Για να σπουκάρει η αρκούδα, που ρίξαμε μπόι. Φωνάζουμε, ή δεν φωνάζουμε (ανάλογα με το σάιτ που κοιτάμε), και κάνουμε φασαρία. Ή όχι.
Στο μεταξύ, διαβάζω παράλληλα με την αρκούδα, «Με ποιο τρόπο φεύγει η γυαλάδα από τα ρούχα» (δεν φεύγει, είναι πολλή δουλειά, ας το πετάξουμε το κουρέλι).
Πίσω στην αρκούδα: Αν έχουμε σπρέι πιπεριού, το βγάζουμε με απαλές κινήσεις από την τσέπη μας.
Αν έχουμε taser, το βγάζουμε κι αυτό με απαλές κινήσεις από την τσέπη μας.
Αν έχουμε όπλο με ναρκωτικά βελάκια, το βγάζουμε με απαλές κινήσεις από την τσέπη μας.
Δεν θυμηθήκαμε να πάρουμε τσάντα μιας χρήσεως για να βάζουμε μέσα τα ραδίκια που μαζεύουμε, το οπλοστάσιο όμως, το χώσαμε τελευταία στιγμή μαζί με το παγουρίνο...
Εδώ που φτάσαμε, βγάζουμε ένα ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟ από την ίδια τσέπη, που είναι του Ήτα Βήτα, και την κοπανάμε – παρόλο που δεν το λέει αυτό κανένα σάιτ.
Είναι βέβαιο ότι ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΣΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, επειδή θα τρέμουμε φρικτά, αλλά το ίντερνετ δεν αναφέρεται σε αυτή τη βεβαιότητα.
Αν παρ' ελπίδα δεν έχουμε στην τσέπη σοβαρό όπλο (χελόου! για ραδίκια βγήκαμε) η λύση είναι να κάνουμε τους ψόφιους, γιατί οι αρκούδες δεν τρώνε ψοφίμια. Θα έρθει δηλαδή η αρκούδα να μας μυρίσει και θα φύγει - εκατό τοις εκατό− επειδή εμείς θα είμαστε τόσο ακίνητοι που θα ξεγελαστεί, ή επειδή θα έχουμε μείνει στον τόπο από τη λαχτάρα. Στο μεταξύ η κυρία που ο γκόμενος την έλεγε «αρκούδα», αντί να του πετάξει ναρκωτικά βελάκια ή το ελικόπτερο, του κάνει άλλο ένα παιδί, μια και παντρεύτηκαν...
Καταλαβαίνετε τώρα γιατί οι οδηγίες είναι με την αρκούδα; Ποιος θα κρατήσει την ψυχραιμία του μπροστά σε ένα θηρίο δύο μέτρα και διακόσια κιλά; Ποιος θα προσποιηθεί τον ψόφιο σε επίπεδο (βραβείου) Όσκαρ; Τέλος, ποιος αντέχει να ΜΗΝ κοιτάξει την αρκούδα στα μάτια;
Συμπληρωματική πλην όμως χρήσιμη πληροφορία: Η αρκούδα τρέχει με εξήντα χιλιόμετρα την ώρα. Επίσης, όταν ξυπνάει την άνοιξη, έχει τρελές λιγούρες και μας βλέπει σαν ντονέρ. Οπότε, καλό είναι να μη βγούμε στις προαναφερθείσες οροσειρές τους επόμενους μήνες γιατί μπορεί να πέσουμε σε αρκούδα που θα μας κοιτάξει κατάματα. Και εκτός που μπορεί να μας φάει, θα κομπλάρουμε, κι είναι κρίμα.
11°
