«Έσβησα το προφίλ μου στο romeo και το gaydar, γιατί δεν αντέχω άλλους μαλάκες!» σιχτίρισε ένας φίλος μου τις προάλλες. Μα τι συνέβη; Βγήκε ραντεβού μ’ ένα παιδί, πήγε μια χαρά, βγήκαν δεύτερη φορά για σινεμά, κι αυτό πήγε τέλεια, του ζήτησε, λοιπόν, να ξαναβρεθούν κι ο άλλος άρχισε να τα μασάει.
Προσωπικά δεν μου φαίνεται η πιο ειδεχθής συμπεριφορά στα αιματοκυλισμένα χρονικά του φλερτ. Αψυχολόγητη ναι, βλακώδης ίσως, αλλά είναι λόγος να σβήσεις τα πάντα και να διακηρύσσεις ότι κόβεις κάθε προσπάθεια γνωριμίας; Γιατί τέτοιες υπερβολικές αντιδράσεις, και μάλιστα από έναν άνθρωπο που δεν είναι τόσο ντράμα κουίν; Ούτε ντράμα κυρία των τιμών δεν θα τον διόριζα.
Τον ρωτάω, λοιπόν: Δεν γνωρίζεις εκατό ανθρώπους κάθε χρόνο; Στη δουλειά, σε εξόδους, σε παρέες; Ναι, μου λέει. Απ’ αυτούς, πόσοι σου κάνουν ένα στοιχειώδες κλικ, ώστε να θέλεις να βγείτε για έναν καφέ και ίσως να γίνετε φίλοι; Στους εκατό να είναι οι δέκα; Ούτε καν, μου απαντά. Ας πούμε δέκα (είμαι χουβαρντάς). Απ’ αυτούς τους δέκα, πόσοι βρίσκουν εσένα ενδιαφέροντα ή συμπαθητικό, ώστε να θέλουν εκείνοι να κάνουν παρέα μαζί σου; Οι πέντε; Οι τρεις; Το βουλώνει.
Έτσι φτιάχνουμε φιλίες και παρέες, αλλά δεν εισπράττουμε σαν ισοπεδωτική ήττα τους δεκάδες ανθρώπους που γνωρίζουμε και μας αφήνουν αδιάφορους ή μας εκνευρίζουν – σε φιλικό επίπεδο. Στο ερωτικό, αντιθέτως, το παραμικρό να πάει στραβά –ένας γκόμενος να μην ανταποκριθεί στο ενδιαφέρον μας, ένα ραντεβού ν’ αποδειχθεί τζούφιο– κι αμέσως φερόμαστε λες και μας σκίστηκε το καλτσόν. «Έπηξα στους μαλάκες!» τσιρίζουμε σαν εξαπατημένες δεσποινίδες που μας έταξαν αληθινό έρωτα αλλά μας άφησαν στα σκαλιά της εκκλησίας με το νυφικό (ραμμένο στο χέρι με τις πολύτιμες, ασήκωτες προσδοκίες μας).
Διότι αυτό φταίει: οι μη ρεαλιστικές προσδοκίες μας. Γιατί να μας κάτσει ο τέλειος γκόμενος με την πρώτη; Φυσικά θα γνωρίσουμε και μαλάκες, όπως τους γνωρίζουμε σε όλους τους άλλους τομείς της ζωής μας, χωρίς να το εισπράττουμε σαν εξουθενωτική ήττα. Όλοι οι άλλοι που ψάχνουμε και ξαναψάχνουμε και με την 183η γνωριμία πετυχαίνουμε το διαμαντάκι μας τι είμαστε; Βλάκες και υπογράψαμε λάθος συμβόλαιο; Θα φιλήσουμε πολλά βατράχια για να βρούμε τον άντρα που θα κάνουμε ΕΜΕΙΣ τον πρίγκιπά μας.
Από 5/3 και για 5 Δευτέρες, το mybar φιλοξενεί τη Ζώγια Σεβαστιανού «Στη σκοινί...», μια μουσική performance με πρόζα σε κείμενα των Ξανθούλη, Καναράκη, Πετρόπουλου, Σεβαστιανού, συνθέτοντας μια σουρεαλιστική πινελιά στην καθημερινότητα! Συνοδεύει η Δήμητρα Αθηναΐδου στο πιάνο. Στις 10 μ.μ., με είσοδο € 5 (περιλαμβάνεται μια μπίρα ή ένα ποτήρι κρασί).
Με TAXI Κατεργαρέων
Κάθε Σάββατο στις 11.30 μ.μ., τέσσερις κατεργάρηδες (Γιάννης Μωραΐτης, Μαίρη Αθανασίου, Βασίλης Κουμουσίδης, Γιάννης Μιχαήλ) τα σπάνε στο Blue Train με τα φοβερά τραγούδια τους.
Έχουμε φάει τόσες φάπες, τόση ανασφάλεια και πίεση πανταχόθεν, που αναζητάμε πια λίγη χαρά, λίγη χριστουγεννιάτικη τρέλα, λίγο τζέρτζελο, απ’ όπου κι αν προέρχεται
Θέλοντας να τεστάρω τις δυνατότητες και τα όρια του εργαλείου, άρχισα να ζητάω συμβουλές θεωρώντας μάλλον απίθανο (και ηθικά απωθητικό) το να το χρησιμοποιήσω. Μέσα σε μισή ώρα είχα αγοράσει μηνιαία συνδρομή.
12°
