Κατά τα άλλα, πολλοί φίλοι μου τρέχουνε στα “Escape rooms” και παίζουν παιχνίδια φαντασίας, στρατηγικής, γρίφους, σταυρόλεξα και διάφορα άλλα επιμορφωτικά. Υπάρχει ένα “Griphus” με γρίφους (άντε!), ένα “Pythagoras” φαντάζομαι με μαθηματικά που σε βάζουν να λύνεις εξισώσεις με την μέθοδο των τριών, ένα σκιαχτικό που λέγεται “The outbreak” - και καλά μια φριχτή ασθένεια εξολοθρεύει την ανθρωπότητα με σπυριά και βήχα, άντε να βρεις αντίδοτο τώρα…
Ένα ακόμα σκιαχτικότερο είναι το «σκοτεινό δωμάτιο», στην ουσία «Ξενοδοχείο του Τρόμου», μάλιστα λέγεται πολύ έξυπνα “Horror Hotel” από το οποίο προσπαθείς να ξεφύγεις, αγχώνεσαι, η αγωνία κορυφώνεται, ψάχνεις διέξοδο, είσαι σε πανικό, σε πιάνει τρέλα, τραβάς τα μαλλιά σου, χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο…. Ννννναι… θέλω να πω, σόρι αλλά όλα αυτά τα αισθάνομαι ζώντας στην Ελλάδα το 2016, δεν υπάρχει λόγος να πάω σε “Escape room/ Horror Hotel” για να τα ζήσω.
Θα πήγαινα αν είχε ένα (δωμάτιο) «Χαβάη», με ήλιο, παραλία, εξωτικά κοκτέηλ, παρδαλούς παπαγάλους και ουρί του Παραδείσου να χορεύουν κάτω από τις φοινικιές, με ή χωρίς τον Γάλλο ζωγράφο και τα Γκολουάζ, σκασίλα μου δηλαδή κι αυτός κι οι φούμες του αν είμαι στο «Χαβάη» με ζεστή άμμο στον πισινό μου. Ακόμα και στη Θάσο θα πήγαινα αν υπήρχε «δωμάτιο δραπέτευσης Θάσος», επειδή είναι πολύ χαλαρό νησί και μπορείς να αράζεις με μια σαγιονάρα φιλοσοφώντας στου γιαλού τα καβουράκια, αλλά όχι σε «Ξενοδοχείο Τρόμου». Βέβαια αυτά είναι γούστα, οι φίλοι περνάνε καταπληκτικά που πηγαίνουνε πότε στο ένα και πότε στο άλλο «δωμάτιο», υπάρχουν για όλα τα γούστα πια στην Αθήνα και δεν είναι ακριβά (10-15 ευ η συμμετοχή). Υποψιάζομαι ότι γνωρίζουν ενδιαφέροντα γκομενάκια που ξέρουνε κι από Πυθαγόρα, πράγμα θετικό από όλες τις απόψεις.
Μόλις φτιαχτεί το «Χαβάη/Θάσος», θα πάω οπωσδήποτε….
18°
