Μια παρέα νέων σχεδιάζει το αύριο στον επαγγελματικό στίβο

Οι επαγγελματικές προοπτικές στους κλάδους που επέλεξαν να σπουδάσουν βρίσκεται στο επίκεντρο των συζητήσεων μεταξύ των νέων ανθρώπων που βρίσκονται στα πρώτα στάδια των βασικών τους σπουδών και σταδιακά θα ενταχθούν στον παραγωγικό ιστό της χώρας μας. Μιλώντας με μια παρέα νέων ανθρώπων, ταξιδεύουμε μαζί τους στα όνειρά τους και τις φιλοδοξίες τους. Ακούμε για κάποια από τα θέματα που η νέα γενιά σήμερα συζητάει και ενδιαφέρεται.

Ο Γιάννης σπουδάζει Τεχνικός Δικτύων και Τηλεπικοινωνιών και δείχνει ενθουσιασμένος τόσο με το αντικείμενο των σπουδών του, που ήταν πρώτη του επιλογή, όσο και με τις προοπτικές που ανοίγονται στον τομέα του. Οι τεχνολογικές εξελίξεις στα δίκτυα τηλεπικοινωνιών είναι επαναστατικές και η ειδικότητα του είναι περιζήτητη καθώς ο επαγγελματίας του συγκεκριμένου κλάδου αναλαμβάνει από την εγκατάσταση, τη ρύθμιση αλλά και τη διαχείριση τηλεπικοινωνιακών δικτύων σε θέματα λογισμικού όσο και υλικού εξοπλισμού. Ο Γιάννης όμως δεν περιορίζεται αυστηρά στο αντικείμενο των σπουδών του και το ενδιαφέρον του επεκτείνεται στο Διαδίκτυο των Πραγμάτων, που δημιουργεί τον νέο έξυπνο κόσμο που συνδέει εκατοντάδες εκατομμύρια συσκευές μεταξύ τους και όλες μαζί με την οθόνη ενός κινητού ή μιας φορητής συσκευής.

Η Ιωάννα σπουδάζει Αρχιτεκτονική, μαζί με την καλύτερή της φίλη. Από μικρή τής άρεσε να ζωγραφίζει κτίρια. Η κλίση που είχε από μικρό παιδί άντεξε στον χρόνο και σήμερα, στα πρώτα χρόνια των σπουδών της, συζητούσε με τη φίλη της για το νέο «πράσινο» ουρανοξύστη του Ελληνικού, η κατασκευή του οποίου έχει ήδη δρομολογηθεί στο πλαίσιο της αστικής ανάπλασης στην περιοχή και όταν ολοκληρωθεί θα αποτελεί το υψηλότερο παραθαλάσσιο κτίριο στη Μεσόγειο. Κάνουν μάλιστα σχέδια αρχιτεκτονικής πάνω σε φωτογραφίες από τα δέκα υψηλότερα κτίρια του κόσμου που έχουν τυπώσει, με το Μπουρτζ Χαλίφα στο Ντουμπάι να βρίσκεται στην κορυφή της κατάταξης. Είναι βέβαιο ότι θα τους δοθεί η ευκαιρία να σχεδιάσουν στην καριέρα τους πολλά έξυπνα, πράσινα και ψηλά κτίρια όχι μόνον στην χώρα μας αλλά και σε πολλά μέρη του κόσμου.

Ένα άλλος νεαρός της παρέας, ο Νίκος, γνώριζε τα πάντα για τις διάφορες εκπομπές και reality μαγειρικής της τηλεόρασης. H αγάπη του ήταν η μαγειρική και η επιθυμία του να γίνει σεφ σε μεγάλα ξενοδοχεία. Είχε μάλιστα ετοιμάσει ασιατικά ψωμάκια bao buns για όλους τους φίλους της παρέας αλλά και μπισκότα διαφορετικών γεύσεων. Τα δοκιμάσαμε και ήταν όλα πολύ γευστικά. «Η μαγειρική είναι δημιουργία και φαντασία», έλεγε στους παλιούς του συμμαθητές που γνώριζαν την αγάπη του για την μαγειρική. Είχε ήδη ξεκινήσει τις σπουδές του στον κλάδο σε κάποια σχολή.

Ο τέταρτος της παρέας, ο Θανάσης, ετοίμαζε τις βαλίτσες του για το χωριό του στη Θεσσαλία προκειμένου να αναβιώσει τα μελίσσια του παππού και της γιαγιάς. Σχεδίαζε να κάνει μια μικρή μονάδα που θα εξάγει επιλεγμένα σε ορισμένες αγορές του κόσμου ποιοτικό μέλι. Είχε πολλές ιδέες, θέλει να κάνει τη δική του startup επιχείρηση και έχει ήδη έτοιμο ένα πρώτο επιχειρηματικό σχέδιο προκειμένου να διεκδικήσει συμμετοχή σε χρηματοδότηση όταν έρθει η ώρα. Αποκαλύπτοντας μερικά από τα «μυστικά» του επιχειρηματικού του σχεδίου αναφέρθηκε στην ποιότητα του προϊόντος, που θα είναι βιολογικό αλλά και στην ιδιαίτερη συσκευασία του.

Ο πιο κοινωνικός της παρέας, ο Πέτρος είχε στείλει το βιογραφικό του σε μεγάλες αλυσίδες λιανεμπορίου και σε εμπορικά κέντρα. Δεν μπήκα πουθενά, ίσως προσπαθήσω ξανά. Δεν θέλω όμως να χάσω χρόνο, θέλω να αποκτήσω εμπειρία στη διοίκηση επιχειρήσεων. Αλλά για να μάθεις να διοικείς, για να φθάσεις στην κορυφή της πυραμίδας πρέπει να περάσεις και από τις πωλήσεις, να αποκτήσεις εμπειρία, να δεις τον τρόπο σκέψης των καταναλωτών και αυτό θα κάνω, έλεγε.

Σχέσεις, πανδημία, νέες τεχνολογίες, περιβάλλον και... μετασύμπαν

Θέμα της συζήτησης φυσικά και η πανδημία και η εξέλιξή της, καθώς και τα εμβόλια. Κάποιες αντιπαραθέσεις, αλλά χωρίς φανατισμούς και οξύτητες. Επίσης, η κατάσταση στα Πανεπιστήμια και οι επαγγελματικές τους προοπτικές. Μιλώντας με κάποιους από τους γονείς που ήταν στην παρέα, μας είπαν ότι οι νέοι ενδιαφέρονται φυσικά για τις παρέες τους, τις πραγματικές αλλά και τις διαδικτυακές τους στα social media. Έχουν όνειρα και είναι προσγειωμένοι στην πραγματικότητα και τα διεκδικούν. Τους αρέσει η εξειδίκευση και φυσικά οι νέες τεχνολογίες, καθώς οι εξελίξεις γύρω από αυτές που φθάνουν μέχρι... το μετασύμπαν. Έχουν περιβαλλοντικές ανησυχίες, διατηρούν ανοικτή γραμμή με τους μεγαλύτερους αλλά δεν ανοίγονται όλοι πολύ στην επικοινωνία μαζί τους. Προτιμούν τις παρέες τους.

Τα παραπάνω μου έφεραν στον νου λόγια του Μίλτου Λιδωρίκη, που στη διάρκεια του επαγγελματικού του βίου πέρασε και από τον τομέα της επικοινωνίας. Μου είχε πει όταν βρισκόταν στην όγδοη δεκαετία της ζωής του αναφερόμενος στις διαφορετικές γενιές: «Η κάθε γενιά έχει διαφορετικό τρόπο που προσεγγίζει βασικά ζητήματα επικαιρότητας και τομείς της κοινωνικής ζωής. Άλλα ζητήματα είχαμε εμείς οι παππούδες, αλλά εσείς τώρα, άλλα τα παιδιά σας. Άρα είναι απόλυτα φυσιολογικό να αλλάζουν και οι κώδικες επικοινωνίας και τα ενδιαφέροντα των νέων. Εάν θέλουμε να είμαστε κοντά τους, να συμβαδίσουμε μαζί τους σε ένα καλύτερο αύριο, θα πρέπει οι δικοί μας κώδικες επικοινωνίας να βρίσκουν σημείο τομής με τους δικούε τους, ώστε να υπάρχουν δίαυλοι επικοινωνίας με ό,τι θετικό συνεπάγεται για όλες τις γενιές. Και αυτό χρειάζεται προσπάθεια από όλους».