«Πρωταγωνιστές»: Παιδιά ομόφυλων ζευγαριών μίλησαν για τη ζωή τους και τις οικογένειες τους
Παιδιά που μεγαλώνουν σε ομόφυλες οικογένειες μίλησαν στην εκπομπή «Πρωταγωνιστές» του Σταύρου Θεοδωράκη και εξήγησαν πως στην πραγματικότητα αυτό που έχει σημασία είναι να νιώθουν αγάπη και φροντίδα.
«Ο γάμος των μαμάδων μου ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα»
Η Ανατολή Καμχή, 20 χρονών σήμερα, αναφέρθηκε στην δική της εμπειρία: «Εγώ μεγάλωσα στην Αθήνα με τη μαμά μου και ήξερα πάντα πως ήταν με γυναίκες αντί για άντρες. Περίπου οκτώ χρόνια πριν η μαμά μου γνώρισε τη Μαρίνα και αυτό το καλοκαίρι παντρεύτηκαν. Εκείνη η ημέρα ήταν μια από τις πιο χαρούμενες ημέρες της ζωής μου. Ήταν η ημέρα που δημιουργήθηκε η οικογένεια μας, που η μαμά μου και εγώ γίναμε ''οι τρεις μας'' και ένιωσα αυτή την αίσθηση της οικογένειας. Πολλοί δεν καταλαβαίνουν πως για εμάς τα παιδιά, δε μας νοιάζει όντως αν οι γονείς μας είναι με άντρα ή με γυναίκα. Το μόνο που μας νοιάζει είναι να νιώθουμε την αγάπη, τη φροντίδα, το γεγονός ότι είναι εκεί για εμάς και εγώ αυτό το έχω νιώσει πάρα πολύ με τη Μαρίνα, προφανώς επειδή είναι έτσι σαν άνθρωπος αλλά και επειδή ξαφνικά, όπως είπα, έχω αυτή την οικογένεια. Είμαστε οι τρεις μας».
«Όλο αυτό το βίωσα πολύ φυσιολογικά γιατί ήταν ο έρωτας μεταξύ δυο ανθρώπων»
Η 25χρονη Μαρίλη Μπουφίδου μεγάλωσε σε μια οικογένεια με δυο μπαμπάδες και μια μαμά. «Τα τελευταία οκτώ χρόνια μεγαλώνω με δυο μπαμπάδες. Πιο πριν ήμουν με τη μαμά και τον μπαμπά. Αυτή η αλλαγή προέκυψε γιατί ο μπαμπάς μου ερωτεύτηκε έναν άντρα, τον σύντροφό του τα τελευταία χρόνια, με τη μητέρα μου είχαν αποφασίσει να έχουν ανοιχτό γάμο, οπότε όταν έγινα 18 πήραν το διαζύγιο. Από τότε έχω δυο σπίτια. Το σπίτι με τη μαμά μου και το σπίτι με τους μπαμπάδες μου. Από τα 15 μου και μετά ξεκινήσαμε να είμαστε οικογένεια με τους δυο μπαμπάδες» είπε αρχικά η Μαρίλη και στη συνέχεια πρόσθεσε:
«Όλο αυτό το βίωσα πολύ φυσιολογικά γιατί ήταν ο έρωτας μεταξύ δυο ανθρώπων. Τίποτα λιγότερο, τίποτα παραπάνω. Ο μπαμπάς μου, άλλωστε, πάντα έλεγε πως δεν ερωτευόμαστε πρόσωπα, ερωτευόμαστε ψυχές και οι ψυχές δεν έχουν φύλο. Ποτέ δεν ήταν μυστικό για εμάς... Από μικρή ηλικία δεν επιτρέπω στον κύκλο μου να εκφράζουν ομοφοβικές απόψεις. Μιλάω ανοιχτά και στις σχέσεις μου γιατί είναι ένα μεγάλο τεστ για εμένα ώστε να δω αν ο άνθρωπος που έχω δίπλα μου δεν είναι ομοφοβικό άτομο. Δεν το αποδέχονται όλοι».
Η βουλευτής της Κρήτης είπε στον Σταύρο Θεοδωράκη: «Παλιά χώριζες και σε λέγανε ‘’ζωντοχήρα’’. Παλιά η μαμά σου χτυπούσε το κεφάλι της στον τοίχο αν άκουγε ότι η κόρη της παίρνει διαζύγιο. Προτιμούσε να μείνει η κόρη της δυστυχισμένη σε ένα γάμο από ό,τι να πάρει διαζύγιο. Σήμερα ένας στους δύο παίρνει διαζύγιο. Σήμερα υπάρχουν μονογονεϊκές οικογένειες. Σήμερα υπάρχουν ομόφυλες οικογένειες. Όλα υπάρχουν! Τα παιδιά πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα. Η Κρήτη δεν είναι έτσι όπως την παρουσιάζει ο Πολάκης! Ο Πολάκης θέλει να μας πείσει ότι ψήφισαν Κασσελάκη 180 Σφακιανοί, αλλά αυτοί που ψήφισαν Κασσελάκη δεν θα του επιτρέψουν να ανέβει στα Σφακιά, εάν ψηφίσει τον πολιτικό γάμο. Είναι γελοία πράματα αυτά! Εγώ πιστεύω ότι η κοινωνία είναι μπροστά».
«Την αναδοχή την ψηφίσαμε τέσσερις γυναίκες μόνο (από την ΝΔ), όλοι οι άντρες εξαφανίστηκαν. Γιατί οι γυναίκες; Γιατί εμείς οι γυναίκες είμαστε μανάδες και ξέρουμε τι θα πει “παιδί’’ και ξέρουμε ότι το παιδί τίποτα να μην έχεις… αγάπη από την ώρα που έχεις τη δυνατότητα να του δώσεις και συναισθηματική ασφάλεια, αυτό μετράει πάνω από όλα».
«Έχουμε ιδεοληψίες»
«Εμείς οι πολιτικοί είμαστε παντογνώστες! Τα ξέρουμε όλα! Έχουμε άποψη για όλα! Έχουμε ιδεοληψίες! Όλα τα έχουμε τέλος πάντων! Αλλά για τα ίδια, αυτά τα παιδάκια, τα οποία μεγαλώνουν, είναι τόσο πολύ άδικο να μην μπορούν να νιώσουν την ασφάλεια των δικαιωμάτων τους. Και για αυτό αυτός ο νόμος, είναι σωστός νόμος».
«Δεν μπορείς να ζητάς από την Εκκλησία να συμφωνήσει μαζί σου για ένα τέτοιο θέμα. Δεν θα συμφωνήσει, αλλά θα δεχθεί όμως όλα τα παιδιά -ως ποίμνιο- μέσα στην αγκαλιά της. Όλα τα παιδιά, είτε παιδιά ομόφυλων, είτε παιδιά ετερόφυλων, είτε παιδιά μονογονεϊκών οικογενειών, είτε, είτε, είτε, είτε… Όλα τα παιδιά στην αγκαλιά της Εκκλησίας, θα βρουν καταφύγιο τελικά»
