Μπορεί να μην το γνωρίζετε αλλά στις 5, 6 και 7 του Ιουνίου το ΠΑΣΟΚ θα πραγματοποιήσει το Τρεχαγυρευεποιό Συνέδριό του. Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για μία εκδήλωση τόσο καλτ που ακόμα και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ αδιαφορεί γι’ αυτήν καθώς, αν μπείτε στη σελίδα pasok.gr, θα πρέπει να ψάξετε πολύ για να καταλάβετε ότι το Πανελλήνιο το Σοσιαλιστικό το Κίνημα ετοιμάζεται για τη μεγάλη μάχη που θα κρίνει το διάδοχο του σπουδαίου πολιτικού που ακούει στο όνομα Ευάγγελος Βενιζέλος για του οποίου το σπουδαίο έργο τόσα έχει πει και έχει γράψει ο ίδιος.
Είναι πραγματικά κρίμα το ότι το Κίνημα, στο οποίο εν πολλοίς χρωστάμε το θαύμα που ονομάζεται Σύγχρονη Ελλάδα (φράση η οποία κάποιοι ανόητοι ισχυρίζονται πως είναι τόσο οξύμωρη όσο το να πεις αρτιμελής σακάτης), έχει πάψει να συγκινεί τους Έλληνες. Καταλαβαίνω πως οι μόδες περνάνε και πως τώρα πια το κόκκινο φοριέται πιο πολύ από το πράσινο αλλά καλό είναι να μην είμαστε τόσο αχάριστοι και να μην ξεχνάμε τη μεγάλη προσφορά του ΠΑΣΟΚ που λίγο ή πολύ μας έχει σημαδέψει όλους.
Στιγμιότυπο από παλαιότερη μαχη για το σοσιαλισμό
Άλλοι ζητωκραυγάσαμε για τον Αντρέα τον Παπανδρέου και τώρα ντρεπόμαστε. Άλλοι αυνανιστήκαμε κρατώντας στο χέρι την «Αυριανή» με τις φωτογραφίες της Μιμής και τα άρθρα του Ευάγγελου του Γιαννόπουλου και είμαστε ακόμα περήφανοι γι’ αυτό. Άλλοι πιστέψαμε πως ο Σημίτης θα μπορούσε να γίνει ένας πραγματικός εκσυγχρονιστής, αν είχε γεννηθεί έναν αιώνα νωρίτερα σε μία χώρα της κεντρικής Αφρικής. Άλλοι γελάσαμε με τον Γεώργιο τον Ανδρέα τον Παπανδρέου. Άλλοι γελάμε ακόμα. Όπως και να έχει, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, όλοι έχουμε συνδεθεί με το ΠΑΣΟΚ. Για αυτό και το Μακαριναξεραπιό Συνέδριό του μας αφορά όλους. Όπως μας αφορά και το πρόσωπο που, μία εβδομάδα μετά το συνέδριο, στις 14 Ιουνίου, θα λάβει εντολή από την πολυπληθή (κάποιοι κάνουν λόγο για πάνω από 150 άτομα) βάση του Κινήματος για να ηγηθεί του αγώνα για το σοσιαλισμό και της προσπάθειας στις επόμενες εκλογές το Κίνημα να μην πάρει λιγότερες ψήφους από τον Βασίλη τον Λεβέντη.
Ομολογώ πως, βλέποντας τους ικανότατους υποψήφιους, αδυνατώ να διαλέξω έναν. Είναι όλοι τους υπέροχοι και σας τους παρουσιάζω έναν έναν.
Στιγμιότυπο από όχι και τόσο παλιά μάχη για το σοσιαλισμό
Ουφόφη Γεννηματά
Μία σπουδαία πολιτικός με προσόντα που λίγοι διαθέτουν. Ενδεικτικά αναφέρω ότι είναι κόρη του Γεννηματά, είναι κόρη του Γεννηματά και είναι και κόρη του Γεννηματά. Επίσης είναι κόρη του Γεννηματά και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε και το ότι είναι κόρη του Γεννηματά. Θυμίζω πως είναι κόρη του Γεννηματά από τότε που γεννήθηκε, ενώ δεν έπαψε ποτέ να είναι κόρη του Γεννηματά. Θα μπορούσα να συνεχίσω την απαρίθμηση των προσόντων της για πολύ ακόμα αλλά νομίζω πως και με αυτά τα λίγα που είπα σας έχω πείσει για την αξία της. Να μην ξεχνάμε πως εκτός από τα παραπάνω είναι και κόρη του Γεννηματά.
Ανδρέας Τσουκαλάς
Φιλοδοξεί να γίνει ο πρώτος πολυθεσίτης ηγέτης καθώς, ενώ διεκδικεί την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ, παραμένει ηγέτης στο κόμμα που ονομάζεται «Συμφωνία με τον Εαυτό μου και τον Αηδόνη». Αγαπάει το ΠΑΣΟΚ με το πάθος και την ανιδιοτέλεια του ερασιτέχνη, μιας και η πραγματική του δουλειά είναι οπαδός του Ολυμπιακού. Παρά τον φόρτο εργασίας, ανάμεσα σε αγώνες, τεχνικές αναλύσεις και οπαδικές εκδηλώσεις, πάντα ξεκλέβει λίγο ελεύθερο χρόνο για να ασχοληθεί με το αγαπημένο του Κίνημα. Ως βουλευτής και ως υπουργός έχει προσφέρει πολλά στην Ελλάδα και το πλούσιο έργο του σίγουρα θα γίνει αντικείμενο μελέτης του παραμυθά του μέλλοντος.
Στιγμιότυπο από νεότερη μάχη για το σοσιαλισμό
Αυτή η βρώμα ο Κωνσταντινόπουλος
Δεν γνωρίζω σχεδόν τίποτα για το έργο του Οδυσσέα του Κωνσταντινόπουλου αλλά είμαι βέβαιος πως θα είναι πλούσιο ακόμα και με τις μειώσεις που έχει υποστεί η βουλευτική αποζημίωση. Το μόνο που γνωρίζω είναι πως ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μπαλάφας τον έχει χαϊδευτικά αποκαλέσει «αυτή η βρώμα» και αυτό μου είναι αρκετό. Δε νομίζω πως μπορεί να υπάρξει καταλληλότερος χαρακτηρισμός για κάποιον που φιλοδοξεί να γίνει ένας ηγέτης που θα φανεί αντάξιος των σπουδαίων προκατόχων του.
Θανάσης Χειμώνας
Γνωστός συγγραφέας και ηγέτης της τάσης των σοσιαλιστών-μιλφιστών. Μοιράζεται την ίδια λατρεία για τις μητέρες με τον Χριστόφορο τον Παπακαλιάτη, αν και, επειδή είναι κάπως πιο ελληνοπρεπής, ντύνει το πάθος του με τα τραγούδια του Γιάννη του Πάριου. Κάποιοι ισχυρίζονται πως αδικείται από το καταστατικό του ΠΑΣΟΚ, το οποίο απαιτεί υπογραφές του 10% των συνέδρων προκειμένου να γίνει δεκτή μία υποψηφιότητα και αγωνίζεται για αλλαγή της τελευταίας στιγμής σύμφωνα με την οποία οι υπογραφές θα αντικατασταθούν από like στο face το book.
13°
