Ανισότητα και αθέμιτες διακρίσεις στους χώρους εργασίας: Η υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, Δόμνα Μιχαηλίδου, περιγράφει τις διάφορες πτυχές του προβλήματος
Το έμφυλο χάσμα απασχόλησης στην Ελλάδα υπολογίζεται στις 18,8 μονάδες και είναι το δεύτερο υψηλότερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το μισθολογικό χάσμα είναι επίσης υψηλό, ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα. Όσο μεγαλώνουν οι γυναίκες, τόσο πιο έντονες γίνονται οι ανισότητες στις αμοιβές και στις ευκαιρίες εξέλιξης.
Το χάσμα απασχόλησης των ατόμων με αναπηρία υπολογίζεται στις 28,5 μονάδες και είναι το όγδοο υψηλότερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σπάνια συναντάμε άτομα με αναπηρία ως εργαζόμενους, σχεδόν δεν τους βλέπουμε να κυκλοφορούν στον δημόσιο χώρο πηγαίνοντας στις δουλειές τους.
Γυναίκες και άτομα με αναπηρία είναι μόνο δύο κατηγορίες προσώπων που δέχονται διακρίσεις στον εργασιακό κόσμο. Είναι όμως τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα αθέμιτων διακρίσεων, διακρίσεων που εμποδίζουν ή και αποκλείουν συμπολίτες μας από την ένταξη στην αγορά εργασίας και την επαγγελματική τους εξέλιξη, για τους λάθος λόγους.
Οι γυναίκες, δηλαδή ο μισός πληθυσμός της χώρας, επειδή είναι γυναίκες, δεν συμμετέχουν στην αγορά εργασίας με τους ίδιους όρους. Τα άτομα με αναπηρία, δηλαδή το 10% του πληθυσμού, επειδή είναι άτομα με αναπηρία, δεν συμπεριλαμβάνονται, σε ένα μεγάλο ποσοστό, στο εργατικό δυναμικό της χώρας.
Υπάρχει πρόβλημα; Ναι, υπάρχει και οφείλουμε να το αντιμετωπίσουμε με τα κατάλληλα εργαλεία και στοχευμένες παρεμβάσεις. Προς αυτή την κατεύθυνση, διαθέτουμε ως χώρα ένα πλήρες συνταγματικό και νομικό πλαίσιο που προστατεύει ευάλωτες ή μειοψηφικές ομάδες, ακόμα και μεμονωμένα άτομα, από κάθε μορφή αθέμιτων διακρίσεων. Το πρόβλημα δεν εντοπίζεται στην απουσία νομικών εργαλείων. Είναι πολιτισμικό, είναι θέμα κουλτούρας και γι’ αυτό χρειάζονται παρεμβάσεις που δείχνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Όταν θέλεις να σπάσεις μια στερεοτυπική εικόνα για τα άτομα με αναπηρία, θεσμοθετείς τον προσωπικό βοηθό που βγάζει συμπολίτες μας από το περιθώριο και που καθιστά ορατή την αναπηρία. Όταν θέλεις να σπάσεις τη γυάλινη οροφή που οι γυναίκες συναντάνε στον επαγγελματικό τους βίο, τότε βάζεις ποσοστώσεις για τη συμμετοχή τους στα Διοικητικά Συμβούλια μεγάλων εταιρειών.
Απέναντι σε αθέμιτες διακρίσεις υψώνεις μια θετική διάκριση, που αμβλύνει την αδικία και δίνει ευκαιρίες. Κυρίως όμως εκπέμπει ένα μήνυμα-δίλημμα με αποδέκτες όλους εμάς: ή στρεφόμαστε κατά των διακρίσεων ή αφήνουμε την αδικία και τις ανισότητες να υπονομεύουν την κοινωνική συνοχή. Το δίλημμα δεν έχει μόνο ηθική διάσταση. Ως ζητούμενο η κοινωνική συνοχή δεν είναι μόνο θέμα δικαιοσύνης. Είναι και προϋπόθεση ευημερίας, κοινωνικής ειρήνης και προόδου.
Η ανταπόκριση στο κάλεσμά μας ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Μέσα σε πέντε μόνο ημέρες, ο αριθμός των αιτήσεων ξεπέρασε κατά πολύ το όριο των 80.000. Επίσης ο συντριπτικός αριθμός των συμμετεχόντων έχει ήδη ολοκληρώσει την εκπαίδευσή του.
Ιδιαίτερα ενθαρρυντικές ήταν και οι συναντήσεις μας με μεγάλους εργοδότες, όπως ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών, η Ένωση Super Market Ελλάδος και Μέλη της ECR Hellas. Όλοι τους ανταποκρίθηκαν θετικά στο κάλεσμά μας: να εντάξουν στο «Επιχειρείν» πρακτικές συμπερίληψης και σεβασμού της διαφορετικότητας.
Πρόκειται για μια εξέλιξη που μας γεμίζει αισιοδοξία αλλά και ευθύνη. Οφείλουμε να δώσουμε συνέχεια, να ενισχύσουμε και να αξιοποιήσουμε αυτό το κοινωνικό απόθεμα ενσυναίσθησης και ευαισθησίας που θα μας πάει πέρα από στερεότυπα και προκαταλήψεις.
14°
