Παρακολουθήσεις: Όλα μέλι γάλα;

Πράγματι η απόφαση του Αρείου Πάγου είναι κρυστάλλινη. Οι επισυνδέσεις ήταν νόμιμες και οι κρατικές υπηρεσίες δεν είχαν καμιά σχέση με το κατασκοπευτικό λογισμικό predator. Και όταν λέμε νόμιμες, εννοούμε ότι είχαν την έγκριση της αρμόδιας εισαγγελέως. Και όταν λέμε ότι η ΕΥΠ δεν είχε σχέση με το predator, εννοούμε ότι σκοτεινοί ιδιώτες παρακολουθούσαν πολιτικά και άλλα πρόσωπα για δικούς τους λόγους. Και οι σκοτεινοί διώκονται για να διερευνηθούν οι λόγοι αυτής τους της ενέργειας. Το πιθανότερο είναι ότι δεν θα βρεθεί και γι’ αυτούς τίποτα θεοσκότεινο και μάλλον το έκαναν για «πλάκα». Ή να δειγμάτιζαν σε κάποιους το προϊόν τους, πειραματιζόμενοι σε σχέση με τη χρήση και την απόδοσή του.

O Άρειος Πάγος δεν μπορεί να διερευνήσει τους λόγους που είχε η ΕΥΠ, και κατά συνέπεια η πολιτική ηγεσία της χώρας, να παρακολουθεί πολιτικά πρόσωπα και μάλιστα υπουργούς και στελέχη του στρατού

Φυσικά και ο Άρειος Πάγος δεν μπορεί να διερευνήσει τους λόγους που είχε η ΕΥΠ, και κατά συνέπεια η πολιτική ηγεσία της χώρας, να παρακολουθεί πολιτικά πρόσωπα και μάλιστα υπουργούς, αλλά και στελέχη του στρατού. Αυτά είναι κρατικά μυστικά. Ωστόσο, τα παρακολουθούσε. Και ειδικά για την περίπτωση του Ν. Ανδρουλάκη, ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε να απευθυνθεί στον ελληνικό λαό και να δηλώσει ότι δεν συμφωνούσε με αυτήν την ενέργεια και ταυτόχρονα να απομακρύνει βεβιασμένα το δεξί του χέρι τον Γρηγόρη Δημητριάδη από τη θέση του γενικού του γραμματέα. Άρα κάτι έτρεξε, δεν ήταν μια ρουτίνα που απλώς διέρρευσε στον Τύπο.

Η ουσία είναι ότι τίποτα επιλήψιμο δεν βρέθηκε και στους παρακολουθούμενους. Κάποιοι μάλιστα συνεχίζουν να υπηρετούν στην κυβέρνηση, αλλά και για όσους αποστρατεύθηκαν δεν ακούστηκε τίποτα επιλήψιμο. Τότε γιατί; Υποθέτω ότι και οι ίδιοι την ίδια απορία θα έχουν. Εκτός αν δέχονται ότι, εφόσον είναι υπουργοί και διαχειρίζονται κρατικά μυστικά και κρατικά κονδύλια, η ΕΥΠ, δηλαδή ο πρωθυπουργός, έχει το δικαίωμα, να μην πω την υποχρέωση, να τους παρακολουθεί. Για να έχει και αυτός και η χώρα το κεφάλι τους ήσυχο. Δεν τη βρίσκω καθόλου παράλογη ως υπουργική πεποίθηση.

Αυτό που παραμένει όμως ως ερώτημα σε κάθε πολίτη που ασχολείται με την υπόθεση είναι γιατί οι υπηρεσίες της ΕΥΠ αιτήθηκαν τις παρακολουθήσεις των συγκεκριμένων προσώπων και γιατί η εισαγγελέας συμφώνησε. Με ποια κριτήρια, ή δεν υπάρχουν τέτοια; Ή η ίδια δεν ασχολείται, απλώς διεκπεραιώνει τα αιτήματα των υπηρεσιακών παραγόντων; Υπήρχαν σοβαρές ενδείξεις ή πληροφορίες; Ή μήπως έτσι γενικώς, επειδή είχαν θέση ευθύνης; Ήταν δική τους πρωτοβουλία ή είχαν εντολή από πολιτικά προϊστάμενους; Ή μήπως είχαν προσωπικούς λόγους να το κάνουν που δεν σχετίζονται με τη δημόσια ασφάλεια; Γιατί αν είναι έτσι, τότε υπάρχει πρόβλημα με το κράτος δικαίου.

Τα ανωτέρω μάλλον δεν θα βρουν ποτέ απάντηση μια και καλύπτονται από το κρατικό απόρρητο, και καλώς. Γιατί αν κάτι μας ενδιαφέρει είναι η ουσία και όχι ο Τύπος. Προφανώς και όλα θα ήταν νόμιμα και προφανέστατα ο Άρειος Πάγος έκανε τη δουλειά του. Και όλα αυτά που υπονοεί η αντιπολίτευση για κυβερνητικό έλεγχο της δικαιοσύνης τουλάχιστον δεν αποδεικνύονται και το ξέρει. Αλλά είναι υποχρεωμένη να τα πει για δημιουργία κλίματος. Αλλά δεν παύουν να είναι ερωτήματα στα μυαλά των πολιτών. Και θα μείνουν για πάντα αναπάντητα. Αυτό, κάθε κόμμα το σταθμίζει.

Σχετικό Άρθρο

Πολιτικη & Οικονομια Νίκος Ανδρουλάκης για παρακολουθήσεις: «Επιμολύνουν τους θεσμούς στον βωμό της συγκάλυψης»

Newsroom 04.08.2024, 12:03

Η πλειοψηφία της κοινής γνώμης δεν έδειξε να ενδιαφέρεται για το θέμα, πόσο μάλλον για την τελική απόφαση του Αρείου Πάγου, γιατί δεν έχει εμπιστοσύνη στους δικαστές όταν εκδικάζουν κρατικές υποθέσεις

Η αλήθεια είναι ότι η πλειοψηφία της κοινής γνώμης δεν έδειξε να ενδιαφέρεται για το θέμα, πόσο μάλλον για την τελική απόφαση του Αρείου Πάγου. Πρώτον, γιατί ξέρει ότι αυτά ανήκουν στη μυστική «κουζίνα» της εκάστοτε κυβέρνησης και δεν έχει απαίτηση να βάλει τη μύτη της μέσα. Δεύτερον, καλώς ή κακώς δεν έχει εμπιστοσύνη στους δικαστές όταν εκδικάζουν κρατικές υποθέσεις. Η διάκριση των εξουσιών έχει πολύ χαμηλή αποδοχή στην Ελλάδα. Και τρίτον, αισθάνεται ότι οι αντιδράσεις της αντιπολίτευσης είναι υπερβολικές και έχουν στόχο μόνο το πολιτικό κόστος. Δηλαδή όταν ήταν κι αυτή στην εξουσία τα ίδια και χειρότερα έκανε.

Συνεπώς, ας τραβήξουμε τον δρόμο μας με τα ερωτηματικά στην πλάτη, το κράτος δικαίου είναι αυτό και πάλι καλά να λέμε. Τουλάχιστον ας παρακολουθεί τους πραγματικά ενόχους. Και ας τους οδηγεί στη δικαιοσύνη.