Ο Μάνος Βουλαρίνος σχολιάζει την κυβερνητική τροπολογία για παράταση δυνατοτότητας χρήσης κοινόχρηστων χώρων από τα καταστήματα εστίασης χωρίς την υποχρέωση καταβολής τέλους στους δήμους.
Με τροπολογία που κατατέθηκε σε άσχετο νομοσχέδιο (ναι, αυτή η διαδικασία η οποία καθόλου δεν άρεσε στη Νέα τη Δημοκρατία, αλλά μετά η ΝΔ έγινε κυβέρνηση και... καταλαβαίνετε..) η κυβέρνηση παρατείνει τη δυνατότητα χρήσης κοινόχρηστων χώρων από τα καταστήματα εστίασης χωρίς την υποχρέωση καταβολής τέλους στους δήμους. Σε απλά ελληνικά αυτό σημαίνει οτι η κυβέρνηση παρατείνει την παραχώρηση πεζοδρομίων και πλατειών (χώροι που είναι φτιαγμένοι για να περαπατάτε, να βγάζετε τα παιδιά σας βόλτα, να κάθεστε) σε εστιατόρια και καφετερίες και μάλιστα δωρεάν. Ή μάλλον, επειδή δεν ειμαστε αριστεροί και ξέρουμε ότι δεν υπάρχει τίποτα δωρεάν, στην υγειά των κορόιδων (κοιτάμε καθρέφτη).
Θυμίζω ότι η παραχώρηση είχε ξεκινήσει τότε που τα μέτρα για τον κορωνοϊό δεν επέτρεπαν στις επιχειρήσεις εστιάσης να λειτουργούν τους κλειστούς τους χώρους, αλλά όπως φαίνεται αυτό ήταν απλώς η αφορμή. Η αιτία ήταν και είναι η επιθυμία της κυβέρνησης να κρατήσει ευχαριστημένους κάποιους ιδιοκτήτες καφέ και εστιατορίων (δεν έχουν όλοι τραπεζάκια έξω και κάποιοι από αυτούς που έχουν, σέβονται τον δημόσιο χώρο) αδιαφορώντας για την ποιότητα της ζωής των πολιτών. Φάινεται πως στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι οι επιχειρηματίες που ανταποκρινόμενοι στο δωράκι θα τους ψηφίσουν είναι περισσότεροι από τους πολίτες που θα απογοητευθούν από την κυβερνητική υποταγή στην ασυδοσία.
Φυσικά όταν μιλάμε για κυβέρνηση εννοείται πως μιλάμε για τον πρωθυπουργό. Αλλωστε ο αριθμός των υπουργών και υφυπουργών που υπογράφουν την τροπολογία (12) δεν αφήνει περιθώρια για αμφιβολίες. Οι δημόσιοι χώροι είναι προσωπικό δώρο του Πρωθυπουργού σε εκείνους τους επιχειρηματίες της εστίασης που τους λιγουρεύονται. Βεβαια το δώρο του πρωθυπουργού είναι δική μας περιουσία, αλλά αυτο μάλλον κάνει την προσφορά ακόμα πιο έυκολη. Από πεζοδρόμιο που δεν περπατάς τι σε νοιάζει κι αν καταληφθεί από τραπεζοκαθίσματα.
Σε μια χώρα της οποίας οι πόλεις έχουν ήδη προβληματική ποιότητα ζωής ο πρωθυπουργός φαίνεται να σκέφτεται «ας πάει και το παλιάμπελο», δίνει στην, ήδη χαμηλού επιπέδου για τα ευρωπαϊκά επίπεδα, ποιότητα της ζωής μας ακόμα μια σφαλιάρα και τη ρίχνει ακόμα πιο χαμηλά προκειμένου να κρατήσει ευχαριστημένους τους καταστηματάρχες εκείνων των καταστημάτων εστίασης που επιχειρούν σε βάρος του δημόσιου συνόλου. Προφανώς το αντάλλαγμα που περιμένει η κυβέρνηση είναι η προεκλογική ηρεμία καθώς στο Μαξίμου μάλλον υπολογίζουν ότι οι ευχαριστημένοι μαγαζάτορες θα είναι περισσότεροι από τους δυσαρεστημένους κατοίκους.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση αντιμετωπίζει με τέτοιο θλιβερό τρόπο τον δημόσιο χώρο. Θυμίζω το άλλο δωράκι που έκανε σε όσους επιχειρηματίες - κλέφτες δημόσιου χώρου είχαν χτίσει αυθαίρετα σε αιγιαλούς και παραλίες: ανέβαλε την κατεδάφιση των αυθαιρέτων κτισμάτων με επίσημη δικαιολογία το να μην υποστούν οικονομική ζημιά οι αυθαιρετούχοι. Δηλαδή χάρισε στους κλεφτες τα κλοπιμαία. Κι επειδή και σε εκείνη και σ’ αυτή την περίπτωση η αντιπολίτευση σφύριξε αδιάφορα (δεν είναι βλέπετε οι δημόσιοι χώροι ληστές, βιαστές και διακινητές ναρκωτικών να τους υπερασπιστούν οι σύντροφοι) η κυβέρνηση συνεχίζει να χαρίζει δημόσιο χώρο επιβραβεύοντας την ασυδοσία και την αντικοινωνική επιχειρηματικότητα.
Το αποτέλεσμα είναι η απελπιστική κατάσταση στα πεζοδρόμια να παγιώνεται υπέρ των κλεφτών δημόσιου χώρου, οι κάτοικοι να νιώθουν υπό διωγμό και η κυβέρνηση να μετράει στον ύπνο της τα ψηφαλάκια που πιστεύει ότι θα κερδίσει από τους νομίμως ασύδοτους.
Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, στα πεζοδρόμια προτεραιότητα έχουν οι πεζοί. Στους δημόσιους χώρους οι πολίτες. Η κυβέρνηση όμως βάζει σε προτεραιότητα τις εκλογικές της ανάγκες (ελπίζω η αιτία να μην είναι φιλίες). Και με κάνει να σκέφτομαι ότι τελικά όταν μιλάει για νομιμότητα εννοεί τη νομιμοποίηση της παρανομίας. Και είναι κρίμα. Είναι κρίμα που η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, αντί να φέρονται σε όλες τις καταλήψεις όπως τους αξίζει, κάνουν αυτό που πρέπει στις καταλήψεις στα πανεπιστήμια, αλλά τις καταλήψεις δημόσιων χώρων από καφετέριες και εστιατόρια τις προστατεύουν όσο μπορούν. Είναι κρίμα που δεν καταλαβαίνουν ότι θέλουμε και σοβαρή εξωτερική πολιτική και ανάπτυξη αλλά θέλουμε και να μπορούμε να βγάζουμε τα παιδιά μας μια βόλτα με το καροτσάκι. Θέλουμε και ποιότητα ζωής. Θέλουμε και κανονική νομιμότητα και όχι αδειοδότηση της παραβατικής συμπεριφοράς. Ας προσέχαμε. Όπως άλλωστε λέει και ο Άδωνις ο Γεωργιαδης, πρέπει να ζουμε όλοι αρμονικά με αμοιβαίες υποχωρήσεις. Να υποχωρήσουμε λοιπόν στις αντικοινωνικές και τις παραβατικές συμπεριφορές και να ζήσουμε αρμονικά με τους αντικοινωνικούς παραβατικούς που υποβαθμίζουν την ποιότητα της ζωής μας. Να υποχωρήσουμε στις καταλήψεις εκείνες που για την κυβέρνηση είναι τόσο καλές ωστε να τις αδειοδοτεί. Λογικό ακούγεται και μπράβο μας.
ΥΓ – Η δικαιολογία ότι αυτό όλο γίνεται για να μην απολυθούν εργαζόμενοι είναι αστεία. Πρώτον γιατί η λήξη του μέτρου ήταν γνωστή από πριν για όλους. Καμία έκπληξη για κανέναν δεν θα προκαλούσε η παραίτηση. Δεύτερον, γιατί με τη λογική αυτή και αν το θέμα είναι οι θέσεις εργασίας η παράταση πρέπει να δοθεί επ’ αόριστον. Τρίτον, επειδή η ανεργία δεν μπορεί να είναι δικαιολογία για αδειοδότηση συμπεριφορών που πριν ήταν παραβατικές. Εν τοιαύτη περιπτώσει ας δώσουν άδεια και σε μικροδιαρρήκτες ή μικροδιακινητές ναρκωτικών ή μικρολαθρεμπόρους καυσίμων γιατί και στους τομείς αυτούς οι θέσεις εργασίας είναι πολλές.
24°
