Στην διαχείριση της πανδημίας από τη κυβέρνηση, τον πρωθυπουργό και τον ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκε ο πρώην βουλευτής Μίμης Ανδρουλάκης.
Την εκτίμηση ότι η κυβέρνηση φοβήθηκε λίγο στη διαχείριση της πανδημίας, καθώς έχασε την αυτοπεποίθησή της μετά τις πυρκαγιές του καλοκαιριού, «απέκτησε τραύμα» και δεν έδειξε την απαιτούμενη αποφασιστικότητα που παράγει συναίνεση, εξέφρασε ο συγγραφέας και πρώην βουλευτής, Μίμης Ανδρουλάκης, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8.
«Ακόμη και αυτό που φαίνεται ως αυταρχισμός, αν είναι απόλυτος και κάθετος, παράγει συναίνεση, υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Δεν μπορεί η αστυνομία, ο στρατός, να μην είναι εμβολιασμένοι. Θα έπρεπε να είναι πιο αποφασιστική η κυβέρνηση. Θα χάσουμε 500 αστυνομικούς που θα μπουν σε αναστολή; Ε και τι έγινε; Θα κάνουμε επιστράτευση συνταξιούχων αστυνομικών. Η κυβέρνηση φοβάται να μη φανεί αυταρχική, έδειξε μια ταλάντευση. Ο κόσμος δεν θέλει να ταλαντεύεσαι, γιατί πιστεύει ότι δεν είσαι σίγουρος. Σε ορισμένες περιπτώσεις ο κρατικός εξαναγκασμός έχει βαθύτερη νομιμότητα και παράγει συναίνεση, δεν πρέπει να φοβάσαι», είπε χαρακτηριστικά.
Ερωτηθείς εάν είναι ηγέτης ο Κυριάκος Μητσοτάκης, απάντησε ότι «θα το δείξει ο χρόνος εάν θα είναι δημιουργός μιας νέας κατάστασης ή εάν είναι ένας εφήμερος πρωθυπουργός», τονίζοντας πως ηγέτες ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου. «Δεν μπορώ να πω ότι ο πρωθυπουργός είναι υπερσυντηρητικός. Ο ίδιος προσωπικά μπορεί να είναι στο κέντρο, αλλά το κόμμα του είναι στην κεντροδεξιά με έντονες δεξιές αποκλίσεις με διάφορες πτέρυγες. Πρέπει να κρίνει κανείς με κατανόηση έναν πρωθυπουργό», υπογράμμισε.
Αναφορικά με τον ΣΥΡΙΖΑ, είπε ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει μια «ασαφή ταυτότητα» και «πρέπει να δει ποιος είναι κι που πάει». «Ο Αλέξης Τσίπρας καβάλησε ένα κύμα μεγάλης δυσαρέσκειας, έκανε σέρφινγκ με μεγάλη ικανότητα, τώρα θα κριθεί εάν είναι σε θέση να ανασυνθέσει αυτό τον χώρο και να του δώσει ταυτότητα και προοπτική. Το ότι έγινε πρωθυπουργός, δεν του δίνει το χρίσμα του ηγέτη. Ακόμα δεν έχει επεξεργαστεί την εμπειρία του παρελθόντος , δημιουργικά και αυτοκριτικά και να ανοίξει έναν νέο δρόμο. Ακόμα είναι στη φάση ενός ενδιάμεσου σκεπτικισμού. Δεν έχει ούτε την παλιά μαγεία του ενθουσιώδους αριστεριστή με τις ψευδαισθήσεις και τις αυταπάτες, αλλά ούτε και τη σοφία της επεξεργασίας της εμπειρίας του, είναι σε μεταβατικό στάδιο», δήλωσε.
Για το ΚΙΝΑΛ, επεσήμανε ότι ο χώρος αυτός έχει πραγματικές δυνατότητες να αναγεννηθεί και να μεγεθύνει τον πολιτικό του ρόλο, εκτιμώντας πως «ο κάθε ένας από τους υποψήφιους πρέπει κάτι να προσθέσει στο ρεπερτόριό του». «Έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει καταλυτικά το πολιτικό σκηνικό, αν ανεβάσει το μέγεθός του και την ποιότητά του το κόμμα», σημείωσε.
«Ο εμπρηστής του Μινιόν, είναι ο άγνωστος Χ της Μεταπολίτευσης, δεν έχουμε άλλον άγνωστο», τόνισε, λέγοντας πώς πάντα ήθελε μια «αναψηλάφηση» της υπόθεσης. Όπως αποκάλυψε, αφορμή για να ασχοληθεί με αυτό τον εμπρησμό ήταν η εξομολόγηση ενός ζωγράφου, πρώην αστυνομικού – ο οποίος μάλιστα στη συνέχεια δούλεψε στην Ιντερπόλ και στη συνέχεια εργάστηκε ως εκτιμητής έργων Τέχνης- ότι αυτός έβαλε τη φωτιά, όπως τουλάχιστον ισχυρίστηκε ο ίδιος σε έναν παλαιό συγκάτοικό του και νυν καθηγητή Μαθηματικών σε πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.
«Και έτσι ξεκινά η έρευνα που την κάνει ένα ιδιωτικό γραφείο ερευνών ενός παλαιού αστυνομικού συντάκτη. Εγώ συνεισέφερα ψυχαναλυτικά. Τα ευρήματα που έρχονταν από τη διαδρομή του, βήμα προς βήμα από την παιδική του ηλικία, φτάσαμε σε ένα δραματικό γεγονός της εφηβείας. Δίνω όλα τα στοιχεία στον αναγνώστη για να κρίνει ο ίδιος εάν πράγματι μας οδηγεί ο κρίκος στο Μινιόν όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, είναι καθ΄’ ομολογίαν εμπρηστής και δεν έχει πρόβλημα να δημοσιευθεί», υπογραμμίζει ο κ. Ανδρουλάκης.
13°
