Το γραφείο του Γιώργου Παπανδρέου κυκλοφόρησε την Δευτέρα την παρακάτω ανακοίνωση, με αφορμή δημοσίευμα που εξηγεί πώς και γιατί φθάσαμε στο Μνημόνιο.
Μεταξύ άλλων αναφέρει «Ότι η μοναδική συγκάλυψη, είναι αυτή που επιδιώκουν όσοι προσπαθούν να αποκρύψουν τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης Καραμανλή» και «Όλοι αυτοί που με τη στάση τους τότε, οδήγησαν τη χώρα στο Μνημόνιο, που με τη στάση τους σήμερα, επιδιώκουν να παραμείνουν ανέγγιχτα τα κακώς κείμενα».
Η ανακοίνωση ως έχει:
Η καλύτερη απάντηση σε όσους ακόμα και σήμερα επιχειρούν να συγκαλύψουν τους πραγματικούς ενόχους που επέφεραν θανάσιμο πλήγμα στην ελληνική οικονομία και οδήγησαν τη χώρα στο Μνημόνιο, είναι η ίδια η Έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα Προγράμματα Στήριξης και τα πεπραγμένα της τρόϊκας - Έκθεση που τόσοι προσπάθησαν να "θάψουν" στην Ελλάδα προσποιούμενοι ότι δεν υπάρχει, παρά την υπερπροβολή της πριν την ολοκλήρωσης της, αλλά και ο ίδιος ο Προϋπολογισμός του 2013, που ψήφισαν όλοι οι βουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, το Νοέμβριο του 2012.
Και τα δύο, δικαιώνουν πλήρως την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και αναδεικνύουν τους πραγματικούς υπεύθυνους.
Όσον αφορά τον Προϋπολογισμό:
Στη σελίδα 16 της Εισηγητικής Έκθεσης του Προϋπολογισμού του 2013, της κυβέρνησης Σαμαρά - Προϋπολογισμός που ψηφίστηκε στις αρχές Νοεμβρίου 2012 από την Ελληνική Βουλή, αναφέρεται σαφώς: «Το 2011, δεύτερο έτος εφαρμογής του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής, επιτεύχθηκε μείωση τουελλείμματος της Γενικής Κυβέρνησης κατά 1,3 εκατοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ, ενώ συνολικά την περίοδο 2009-2011 η μείωση ήταν 6,2 εκατοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ (από 15,6% το 2009 σε 9,4% το 2011). Αυτή η μείωση είναι ημεγαλύτερη που έχει σημειωθεί από κράτος-μέλος της Ευρωζώνης».
Το κείμενο του Προϋπολογισμού φέρει την υπογραφή του σημερινού Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά και έλαβε την ψήφο του τότε Πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή.
Όσον αφορά την Έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου:
Στο σημείο 5 της Έκθεσης, που ψηφίστηκε με συντριπτική πλειοψηφία στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τον Μαρτίου του 2014, αναφέρεται το εξής:
[Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο] … επισημαίνει ότι, πριν από την έναρξη του προγράμματος συνδρομής ΕΕ-ΔΝΤ, το οποίο δρομολογήθηκε την άνοιξη του 2010, υπήρχε ένας διττός φόβος που αφορούσε την «αφερεγγυότητα» και τη «μη βιωσιμότητα» των δημόσιων οικονομικών της Ελλάδας ως αποτέλεσμα της συνεχώς μειούμενης ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και του μακροχρόνιου δημοσιονομικού εκτροχιασμού, λόγω της χαμηλής πραγματικής είσπραξης φόρου εταιρειών, με το δημόσιο έλλειμμα να αγγίζει το 15,7% του ΑΕγχΠ το 2009, έναντι - 6,5% το 2007, και τον λόγο δημόσιου χρέους προς ΑΕγχΠ να συνεχίζει την ανοδική πορεία του από το 2003, όταν είχε διαμορφωθεί στο 97,4%, αγγίζοντας το 129,7% το 2009 και το 156,9% το 2012. Είναι της γνώμης ότι η προβληματική κατάσταση της Ελλάδας οφειλόταν και στη στατιστική λαθροχειρία κατά τα έτη που προηγήθηκαν της κατάρτισης του προγράμματος. Χαιρετίζει την αποφασιστική δράση της ελληνικής κυβέρνησης για επείγουσα και αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένης της ίδρυσης της ανεξάρτητης Ελληνικής Στατιστικής Αρχής τον Μάρτιο του 2010. Σημειώνει ότι η βαθμιαία αποκάλυψη της στατιστικής λαθροχειρίας στην Ελλάδα είχε αντίκτυπο στην ανάγκη αναπροσαρμογής των πολλαπλασιαστών, των προγνώσεων και των προτεινόμενων μέτρων. Υπενθυμίζει ότι, λόγω της επιμονής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η Eurostat (η στατιστική υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης) είναι πλέον επιφορτισμένη με τις εξουσίες και τα μέσα για την παροχή ενός στέρεου συνόλου αξιόπιστων και αντικειμενικών στατιστικών στοιχείων.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι η μοναδική συγκάλυψη, είναι αυτή που επιδιώκουν όσοι προσπάθουν να αποκρύψουν τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης Καραμανλή.
Ποιοι αποκρύπτουν αυτήν την πραγματικότητα;
Οι πραγματικοί Μνημονιακοί, όλοι αυτοί που ενώ γνωρίζουν την αλήθεια, ενδεδυμένοι μια αντιμνημονιακή λεοντή, επιδιώκουν να παραμένει η χώρα όμηρος των δικών τους στοχεύσεων.
Όλοι αυτοί που με τη στάση τους τότε, οδήγησαν τη χώρα στο Μνημόνιο, που με τη στάση τους σήμερα, επιδιώκουν να παραμείνουν ανέγγιχτα τα κακώς κείμενα.
Όλοι αυτοί των οποίων οι στοχεύσεις ουδεμία σχέση έχουν με το εθνικό συμφέρον.
Όμως, αν κάτι έχει σημασία, είναι το γεγονός ότι, για να οδηγηθούν η χώρα και οι Έλληνες σε ένα βιώσιμο μέλλον, απαιτείται κατανόηση του προβλήματος, των πραγματικών αιτιών που μας έφεραν στα πρόθυρα μιας εθνικής καταστροφής.
Και η αδυναμία και η άρνηση κατανόησης αυτής της αδήριτης ανάγκης, οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα: από τη μιά, οι πολλοί να πληρώνουν και μάλιστα, δυσανάλογα, τις τραγικές συνέπειες από τις επιλογές των πραγματικών υπευθύνων και από την άλλη, να εξακολουθούμε να είμαστε εκτεθειμένοι στον κίνδυνο να βρεθούμε αντιμέτωποι με μια νέα κρίση.
7°
