Η Τουρκία και ο Ερντογάν αψηφά τη Δύση, επιχειρεί να ηγεμονεύσει στο Ισλάμ, απομονώνεται και γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνος.
Διαβάζω ξανά τους Πέρσες του Αισχύλου αυτό το διάστημα. Έργο ιδιαίτερα επίκαιρο και με βάση τα τελευταία γεγονότα που αντιμετωπίζουμε και με την Τουρκία. Το μεγαλείο της Δημοκρατίας των ελεύθερων πολιτών, απέναντι στις μυριάδες των ανελεύθερων Περσών. Οι «Πέρσες» δεν είναι ένα απλώς πατριωτικό ή σκέτα αντιπολεμικό έργο. Θέλει να δείξει στους νικητές Αθηναίους πώς να διαχειρίζονται τη νίκη που τους ανύψωσε αυτομάτως σε ηγετική δύναμη του ελληνισμού, πώς να υπερασπίζονται την κερδισμένη με αίμα ελευθερία και την πολύτιμη δημοκρατία τους, χωρίς να περιπίπτουν στην ύβρη της πολεμικής αλαζονείας αναπτύσσοντας ένα γνήσιο πατριωτισμό δομημένο στις αξίες και τις αρχές της δημοκρατίας και της ελευθερίας.
Πιστεύω ακράδαντα ότι ο σύγχρονος πατριωτισμός συνάδει με μια εθνική στρατηγική ανάπτυξης και προοπτικής για το έθνος και τους πολίτες της Ελλάδας. Είναι με αλλά λόγια η ανάληψη της ευθύνης για εκεί που βρεθήκαμε και το πώς θέλουμε να προχωρήσουμε με πρόταξη του συλλογικού-εθνικού συμφέροντος αντί του προσωπικού η του μικροκομματικού. Ο πατριωτισμός της δύσκολης μάχης έχει αξία και προοπτική. Τον πατριωτισμό που αναγνωρίζει τα λάθη του και χρησιμοποιεί την αλήθεια για να τα διορθώσει. Όχι άδεια λόγια, όχι πατριωτισμός της πλειοδοσίας των ολίγων που δυστυχώς κυριάρχησε και διογκώθηκε ειδικά την τελευταία δεκαετία στη χώρα μας.
Όσο στην Ελλάδα χάναμε δέκα χρόνια εσωστρέφειας και διχασμού, λαϊκισμού και χαμηλών προσδοκιών , διαχειριζόμενοι την οικονομική κρίση ,κάποιοι στη γειτονιά μας ενισχύονταν. Δυστυχώς, ο καταστροφικός διχασμός σε μνημόνιο και αντιμνημόνιο άφησε τα μεγάλα εθνικά θέματα στο περιθώριο και τώρα πρέπει να δράσουμε άμεσα και ουσιαστικά. Όχι μόνο τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, αλλά και αυτά του δημογραφικού, της αναπτυξιακής προοπτικής, της δημιουργίας πραγματικών ευκαιριών .
Η Τουρκία και ο Ερντογάν αψηφά τη Δύση, επιχειρεί να ηγεμονεύσει στο Ισλάμ, απομονώνεται και γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνος. Είναι η ώρα της εθνικής ευθύνης και της ψύχραιμης εθνικής στρατηγικής. Η Τουρκία είναι πια καθαρά ο μεγαλύτερος ταραχοποιός της περιοχής και ο πιο αδύναμος κρίκος σε ότι αφορά το διεθνές δίκαιο και την αλήθεια. Φτιάχνει δικούς της κανόνες και απειλεί άμεσα τα ευρωπαϊκά σύνορα, την Ελλάδα και την Κύπρο. Με αποφασιστικότητα και ευθύνη πρέπει όλοι μας να σταθούμε απέναντι στην απειλή. Για εμάς δεν υπάρχει περιθώριο αποδοχής τετελεσμένων. Η Τουρκία πρέπει να αντιληφθεί οτι δεν θα παραχωρήσουμε ούτε σπιθαμή της δικιάς μας εθνικής κυριαρχίας.
Σε οικονομικό επίπεδο η Ελλάδα, παρόλη την δεκαετή εθνική μας εσωστρέφεια, έχει μια μοναδική ευκαιρία σε σχέση με το Ταμείο Ανάκαμψης που διαμορφώθηκε στην ΕΕ να διαμορφώσει το νέο εθνικό και παραγωγικό σχέδιο ανασυγκρότησης. Με τον συνολικό εθνικό φάκελο, να ξεπερνά τα 70 δισ. ευρώ συμπεριλαμβάνοντας 32,5 δις από το Ταμείο Ανάκαμψης, εκ των οποίων 19,5 δις (61%) επιχορηγήσεις και 12,5 δις δάνεια (39%), και περίπου 40 δις από τον Ευρωπαϊκό προϋπολογισμό για το ΕΣΠΑ και την Κοινή Αγροτική Πολιτική, είναι μια σημαντική ευκαιρία να χτίσουμε το νέο οικονομικό και παραγωγικό μοντέλο της Ελλάδας για τα επόμενα πολλά χρόνια. Με εθνική στρατηγική και όραμα θα πρέπει να δουλέψουμε όλοι και να διαμορφώσουμε ένα αναλυτικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης που θα μεταμορφώσει τη χώρα, αντιμετωπίζοντας σε μεγάλο βαθμό και τις στρεβλώσεις του παρελθόντος.
Δεν πρέπει να σπαταληθεί ούτε ένα εύρω σε λάθος κατεύθυνση ή για πελατειακούς σκοπούς, γιατί τότε ο οικονομικός μας πατριωτισμός θα μετουσιωθεί σε εθνική προδοσία έναντι των επόμενων γενεών. Θα πρέπει να χτίσουμε επενδύοντας προς όφελος όλων των Ελλήνων. Να στηρίξουμε τον κόσμο της εργασίας, να δώσουμε έμφαση σε τολμηρές πολιτικές πράσινης μετάβασης, στις σύγχρονες τεχνολογίες ενισχύοντας σημαντικά τις θέσεις εργασία και ειδικά για τις νεότερες γενιές. Να μεταβούμε πια από το brain drain στο brain gain. Αυτό είναι ο υγιής οικονομικός πατριωτισμός του αύριο.
Ο σύγχρονος πατριωτισμός πρέπει συνάδει με την εθνική μας στρατηγική και το εθνικό μας όραμα. Σήμερα, η απαίτηση των Ελλήνων πολιτών για απελευθέρωση από τα δεσμά των κρατικοδίαιτων ελίτ και του συντεχνιακού πελατειακού συστήματος του παρελθόντος, μπορεί και πρέπει να μετασχηματιστεί σε ένα κίνημα αξιών, ευκαιριών και ελπίδας. Ο σύγχρονος πατριωτισμός έχει ρίζες στα θεσμικά εχέγγυα και αντίβαρα του κράτους δικαίου. Αυτός ο Πατριωτισμός, δεν εξαντλείται στις θυσίες και στα θαυμαστά επιτεύγματα των προγόνων, εμπνέεται από την παράδοση αλλά διαμορφώνει και για το σήμερα και για το αύριο, παλεύει για τη δημιουργία των αναγκαίων προϋποθέσεων, ώστε να μην χρειάζονται πια θυσίες. Είναι προφανής ανάγκη να σφυρηλατήσουμε αυτόν τον νέο Πατριωτισμό. Πατριωτισμό που δεν φοβάται να αντιμετωπισει τις όποιες δικές μας αδυναμίες, που σπάει τη μοιρολατρία και πιστεύει στις δυνατότητές μας. Ειδικά αυτές της νεας γενιάς, που αποτελεί την πιο προσοντουχα της Μεταπολιτευσης. Πατριωτισμό που δημιουργεί συνθήκες κοινωνικης και οικονομικής κινητικότητας. Δεν ανέχεται εξαρτήσεις, δεν ψάχνει για έξωθεν σωτήρες, ούτε για αποδιοπομπαίους τράγους, αλλά αξιοποιεί ό,τι καλύτερο έχουμε εμείς και τις όποιες καλές πρακτικές έχουν άλλα κράτη -όπως έκαναν οι αρχαίοι Έλληνες. Πατριωτισμό που είναι εξωστρεφής, πατριωτισμό που υπηρετεί τις διαχρονικές αξίες μας και αναδεικνύει τα εθνικά πλεονεκτήματα μας.
Μπορούμε να το πετύχουμε στρατηγικά και αποφασιστικά προς όφελος της πατρίδας και των πολιτών, με ξεκάθαρη στόχευση. Η Ελλάδα το 2030 να είναι πολιτικά και οικονομικά κυρίαρχη χώρα.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
12°
