Ο Βασίλης Δημάκης πάλι σε απεργία πείνας και δίψας ενώ η κυβέρνηση επαναλαμβάνει την ακατανόητη συμπεριφορά του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ Σταύρου Κοντονή.
Η μέρα της Μαρμότας! Έχει, άραγε, κανέναν λόγο η κυβέρνηση να επαναλαμβάνει την ακατανόητη συμπεριφορά του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ Σταύρου Κοντονή κατά του κρατούμενου φοιτητή του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημοσίας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών, Βασίλη Δημάκη, και να οδηγεί τον τελευταίο να επαναλάβει την απεργία πείνας και δίψας;
Ο Βασίλης Δημάκης, όντας ποινικός κρατούμενος, συνέχισε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευσή του και αποφοίτησε με 19,9 ως αριστούχος μαθητής. Έδωσε πανελλαδικές εξετάσεις και πέτυχε την εισαγωγή του στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), και μάλιστα δεύτερος σε κατάταξη ανάμεσα σε όλους τους μαθητές των εσπερινών λυκείων της χώρας. Μεσολάβησε η εκπαιδευτική μεταγωγή του, όπως προβλέπει ο νόμος, από τις φυλακές του Αγίου Στεφάνου Πάτρας στον Κορυδαλλό, ώστε να ξεκινήσει τη φοίτησή του την οποία και συνέχισε πετυχαίνοντας ιδιαίτερα υψηλούς βαθμούς.
Μετά από αιτήματά του που είχαν απορριφθεί επανειλημμένα προχώρησε σε απεργία πείνας και τελικά δίψας, προκειμένου να του επιτραπεί να παρακολουθεί με «βραχιολάκι» τα μαθήματά του στο Πανεπιστήμιο. Ο Βασίλης Δημάκης είχε δικαιωθεί μετά από 31 ημέρες και μπόρεσε, με ειδικές εκπαιδευτικές άδειες, να παρακολουθεί τα μαθήματά του και πάλι με άριστες επιδόσεις.
Η αιφνιδιαστική μεταγωγή του από τις φυλακές Κορυδαλλού σε εκείνες των Γρεβενών αποκόπτει εξ αντικειμένου τον Βασίλη Δημάκη από τη δυνατότητά του να συνεχίσει με «βραχιολάκι» να παρακολουθεί τις σπουδές του.
Στις 9 Απριλίου 2018 ο Βασίλης Δημάκης είχε συγκλονίσει, ως κρατούμενος απεργός πείνας και δίψας, αλλά και άριστος φοιτητής του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημοσίας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών, με τις αποκλειστικές τότε δηλώσεις τους στην A.V.:
«Έχω συμβιβασθεί με το ενδεχόμενο του τέλους μου… Γνωρίζω πολύ καλά ότι μετά από τόσες ημέρες απεργίας πείνας και δίψας μπορεί ανά πάσα στιγμή να πάθω ανακοπή. Με παρακαλάνε στη φυλακή να βάλω λίγο νερό στα χείλη μου. Δεν θα βάλω νερό στα χείλη μου, αυτοί θα βάλουν νερό στο κρασί τους! Νιώθω ότι έχουν στραπατσάρει την αξιοπρέπειά μου, δεν τηρούν την ισοτιμία και δεν έχω κανένα λόγο να σταματήσω τον αγώνα μου. Αυτό που διεκδικώ, να φοιτήσω μαζί με τους συμφοιτητές μου στη σχολή, είναι πολύ μεγάλος στόχος για μένα και το δικαιούμαι εκ της νομοθεσίας της χώρας μου».
Ο Βασίλης Δημάκης είχε στείλει επίσης εκείνη την ημέρα, μέσω της A.V., τις θερμές του ευχαριστίες στον καθηγητή του στη σχολή, τον Παναγή Παναγιωτόπουλο, «για όσα μου έχει προσφέρει και για όσα έχει κάνει για να με υποστηρίξει. Τον έχω στην καρδιά μου! Υπόσχομαι σε όλους τους καθηγητές του Πολιτικού της Νομικής Αθήνας ότι τη γνώση, την οποία θα μου προσφέρουν, θα την ρουφήξω σαν σφουγγάρι και θα τους ευγνωμονώ για αυτή τη γνώση σε όλη μου τη ζωή»…
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
14°
