Ο Μάνος Βουλαρίνος σχολιάζει τις νέες τοποθετήσεις αρχιερέων για την πανδημία του κορωνοϊού και τα μέτρα προστασίας.
Κάθε πετυχημένη ταινία τρόμου, ακόμα και κάθε πετυχημένη παρωδία ταινίας τρόμου, έχει νούμερο 2 (εννοώ πως έχει συνέχεια και όχι ότι έχει αφόδευση). Το ίδιο συμβαίνει, όπως φαίνεται, και με την τρομακτική πραγματικότητα την οποία έστησαν πριν λίγες εβδομάδες οι αρχιερείς οι οποίοι προσπαθώντας να εξοντώσουν το ποίμνιο (και κατ’ επέκταση και όσους έρχονταν σε επαφή μαζί του) διέδιδαν ότι οι εκκλησίες, οι εικόνες και τα κουτάλακια τους είναι αντισηπτικά και ως εκ τούτου κανείς δεν κινδυνεύει από την κοινή χρήση και τα σάλια που αυτή συνεπάγεται.
Ευτυχώς η πολιτεία προτίμησε να ακούσει τους επιστήμονες και όχι τους μάγους της φυλής κι έτσι απαγόρευσε την εκκλησιαστική λειτουργία με την παρουσία κοινού. Οι φονικοί ρασοφόροι σιώπησαν και έμειναν μόνο κάποιοι πετροβολημένοι πιστοί να διαμαρτύρονται.
Φαίνεται όμως πως η ρήση σύμφωνα με την οποία «πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι» είναι απολύτως σωστή, ειδικά όταν η προσπάθεια είναι να βγει η ψυχή των ανθρώπων εκείνων που την έχουν εμπιστευτεί (την ψυχή) στους κυρίους με τα μακριά μούσια και τα μαύρα (η χρυσαφιά) φορέματα.
Έτσι, δύο αρχιερείς αποφάσισαν να συνεχίσουν την φιλότιμη προσπάθεια να μοιράσουν θανατικό και να αυξήσουν τα έσοδα συναδέλφων και συναφών επαγγελμάτων από τις κηδείες.
Πρώτος ο μητροπολίτης Κέρκυρας Νεκτάριος ο οποίος, σε ένα ψεκασμένο παραλλήρημα που μέχρι και καταγγελίες για παγκόσμια δικτατορία έχει μέσα, ζητά από τους πιστούς να «βγάλουν άδεια» για άσκηση ( το νο 6 που λέμε) και αντί άσκησης να πάνε στην εκκλησία για να κοινωνήσουν καθώς, όπως ο ίδιος ομολογεί (και εγώ διαβάζω όχι και τόσο έκπληκτός που οι εισαγγελείς κάνουν, ώς συνήθως, την θεοσεβούμενη πάπια) «έχω δώσει εντολή και στις άλλες εκκλησίες που τελείται κεκλεισμένων των θυρών η Θεία Λειτουργία, έπειτα από το τέλος να ανοίξουν οι θύρες του ναού και ένας ένας να προσέρχεστε με ευλάβεια, να φιλήσετε τον Ζωοποιό Σταυρό, να πάρετε τα αγιασμένα λουλούδια και να κοινωνήσετε των Αχράντων Μυστηρίων».
Ζηλεύοντας (υποθέτω) την ωραία προσπάθεια του μητροπολίτη Κερκύρας, ο μητροπολίτης Εδέσσης Ιωήλ (αυτό είναι υποθέτω το καλλιτεχνικό του, δεν ξέρω πιο είναι το κανονικό, αλλά ούτε και της Τάμτα ξέρω πιο είναι) έγραψε ένα άρθρο βόμβα (όσον αφορα τη φονική δυνατότητα) στο σάιτ με το πολύ σέξι όνομα romfaia.gr.
Στο, ομολογουμένως, πολύ αστείο άρθρο του ο Ιωήλ ( θα προσπαθήσω όσο μπορώ να αποφύγω κάποιο λογοπαίγνιο με τον ιό ή/και το αγγλικό ill) μεταξύ άλλων γράφει «Ὡς πρὸς τὸ μυστήριο τῆς Θείας εὐχαριστίας: Ὑπάρχει κοινὴ παραδοχὴ ἀπὸ τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας ὅτι τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μεταδώσει ἀσθένειες» και μετά, με τα ίδια πειστικά επιχειρήματα, γράφει πως το ίδιο συμβαίνει και με το χειροφίλημα στους ιερείς.
Για να κάνει μάλιστα πιο αποτελεσματική την προσπάθεια για μετάδοση του δολοφονικού κορωνοϊού, ο μητροπολίτης Κορωνοιωήλ (δεν κρατήθηκα και ζητώ συγγνώμη) γράφει πως η αμφισβήτηση των αντιεπιστημονικών του αρλουμπαριών είναι βλασφημία εξαιτίας της οποίας οι πιστοί κινδυνεύουν «νὰ μὴν συγχωρεθοῦμε οὔτε ἐδῶ οὔτε αἰώνια ἀμφισβητώντας τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» (ναι, γράφει με ψιλές, δασείες και περισπωμένες, τόσο γραφικός είναι)
Ομολογώ πως δεν μπορώ να καταλάβω την αιτία της μανίας θανάτου των μεγαλοστελεχών της Εκκλησίας της Ελλάδας, όπως δεν μπορώ να καταλάβω και τον καημό να τους φιλούν και να τους γεμίζουν σάλια τα χέρια. Δεν κρίνω το τι φτιάχνει τον καθένα (γελάω βεβαια, αυτό όμως είναι εντελώς διαφορετικό), αλλά εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ένα απλό βίτσιο μεταξύ συναινούντων ενηλίκων. Το πρόβλημα δεν είναι δηλαδή αν θα αρρωστήσουν και πεθάνουν μόνο οι πιστοί του Νεκτάριου ή του Ιωήλ (τελικά καταλήγω ότι σκέτο είναι πιο αστείο από οποιοδήποτε λογοπαίγνιο), πολύ περισσότερο αν είμαστε τυχεροί και στην ασθένεια τους δεν απασχολήσουν γιατρούς, αλλά «το πλήρωμα της Εκκλησίας» γενικώς και αδιακρίτως.
Δυστυχώς όμως οι ανόητοι που θα ακούσουν τους αδίστακτους αρχιερείς θα βάλουν σε κίνδυνο και χιλιάδες άλλες ζωές που δεν φταίνε σε τίποτα και δεν βιάζονται να διαπιστώσουν από πρώτο χέρι αν οι εκκλησιαστικές διαβεβαιώσεις για τον άλλο κόσμο ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Και γι’ αυτό ειναι απόλυτη ανάγκη, κυριολεκτικά ζήτημα ζωής και θανάτου, οι επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία δραστηριότητες των αρχιερέων της αρρώστιας και του θανάτου να εμποδιστούν. Η Εκκλησία δεν πρόκειται να τις εμποδίσει καθώς, προφανώς, συμφωνεί και με τις αρλούμπες και με τις προτροπές για παραβίαση του νόμου (εκτός αν τους επέβαλε κάποια ποινή και δεν το έμαθα). Η μπάλα είναι ξανά στα πόδια της Πολιτείας και των εισαγγελέων οι οποίοι καλό είναι, έτσι για αλλαγή, να βάλουν τις ζωές των πολιτών πάνω από την εύνοια των παπάδων. Και μπράβο τους.
