Η επιστολή του Forrest Gump στη Φώφη Γεννηματά μετά την αποχώρηση του Ευάγγελου Βενιζέλου από το Κίνημα Αλλαγής
Λαφυραγωγήτρια των ψηφοφόρων, κυρία Φώφη,
Με τρομάξατε λίγο εκείνο το βράδυ των εκλογών. Σας είδα έτσι, αγριεμένη, να λέτε αυτό το «Είμαι πρόεδρος και έκανα μία επιλογή! Αυτή είναι η απόφασή μου!» και φαντάστηκα ότι μετά βίας συγκρατηθήκατε να μη χτυπήσετε το χέρι στο τραπέζι, πετώντας και κανένα «γαλλικό» του τύπου «μη με πολυσκοτίζετε»...
Η εικόνα θύμιζε λίγο δασκάλα που προσπαθεί να επιβληθεί σε μια τάξη του τρελού θηριοτροφείου. Με μαθητές που κάνουν ό,τι γουστάρουν, που μπαινοβγαίνουν στην τάξη όποτε τους καπνίσει και που πετάνε συστηματικά σαΐτες και νεράντζια στον πίνακα – προσέχοντας βέβαια να μην πετύχουν το εικόνισμα του Ανδρέα που δεσπόζει επάνω.
Και από τότε σας βλέπω συνεχώς. Σε παρόμοια διάθεση. Να επαναλαμβάνετε τα ίδια πράγματα. Αλλά με κάπως διαφορετικό ύφος. Λίγο πιο αγχωμένη. Σα να σας καίει κάτι. Σα να έχετε μια αποκάλυψη στο μυαλό σας που δεν σας επιτρέπεται να αποκαλύψετε, με αποτέλεσμα να επαναλαμβάνετε κάπως μηχανικά τα ίδια και τα ίδια. Ακόμα και η φωνή σας κάνει κάποιες περίεργες αυξομειώσεις και κοκοράκια. Και μη με ρωτήσετε πώς το καταλαβαίνω ότι τα επαναλαμβάνετε μηχανικά. Είναι προφανές. Χρησιμοποιείτε ακριβώς τις ίδιες λέξεις! Σα να τα έχετε αποστηθίσει.
Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής, όταν ένας αρχηγός φτάνει σε σημείο να χρησιμοποιήσει το επιχείρημα «είμαι αρχηγός», σημαίνει ότι πρέπει να το υπενθυμίσει. Και όταν πρέπει να υπενθυμίσεις κάτι τέτοιο δεν σημαίνει ότι κάποιοι το αμφισβητούν, γιατί αν το αμφισβητούσαν θα σήμαινε ότι τους απασχολεί. Σημαίνει κάτι πολύ χειρότερο. Ότι δεν έχει σημασία γι’ αυτούς.
Τέλος πάντων, δεν θέλω να σας πικράνω – άσε που κινδυνεύω να με κατηγορήσετε και για σεξισμό, σαν να λέμε ότι όταν οι άντρες φωνάζουν «εγώ είμαι ο αρχηγός» είναι δυναμικοί, ενώ όταν το φωνάζουν γυναίκες είναι «δασκάλες». Προς υπεράσπισή μου να σας πω λοιπόν ότι ακριβώς την ίδια εντύπωση είχε προκαλέσει και ο Αλέξης Τσίπρας, όταν είχε φωνάξει εκείνο το «θα με ακούσετε, τώρα σας μιλάει ο πρωθυπουργός της χώρας»…
Η αλήθεια βέβαια είναι ότι συνήθως φωνάζουμε, όταν είμαστε κάπως στριμωγμένοι. Ή, τέλος πάντων, σε κατάσταση έντασης λόγω ανασφάλειας. Και εδώ που τα λέμε, κι εγώ θα ήμουν αν βρισκόμουν στη θέση σας. Αν δηλαδή είχα ως «γραμμή» ότι «πρέπει να τελειώνουμε με τον πολιτικό αχταρμά που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ και να αποτελέσουμε ανάχωμα στην απειλή της κυριαρχίας της Δεξιάς» και η πρώτη κίνησή μου προς αυτή την κατεύθυνση ήταν να απαλλαγώ από αυτόν που είναι «κόκκινο πανί» για τον πολιτικό αχταρμά με τον οποίο πρέπει να τελειώνουμε.
Πώς να σας το πω... Είναι σα να θέλω να φτιάξω ένα φροντιστήριο για μαθηματικά. Που για να επιβιώσει πρέπει να προσελκύσει μαθητές από το διπλανό ανταγωνιστικό φροντιστήριο που έχει αρχίσει να ξεπέφτει. Και πάνω που αρχίζω τη διαφημιστική εκστρατεία, διώχνω τον καθηγητή μαθηματικών. Επειδή μερικά παιδιά δεν τον συμπαθούν.
Καταλαβαίνετε πού το πάω, έτσι; Ότι οι αρχηγοί γενικά δεν ακολουθούν τις επιθυμίες του πλήθους. Το πείθουν. Με επιχειρήματα ή γοητεία. Και είναι υπεράνω προσωπικών αντιπαθειών. Αν αρχίσουν να τσακώνονται για να υπερασπίσουν την απόφασή τους που δεν την καταλαβαίνει κανείς, ή την εξηγούν ή τους βρίσκει το βράδυ να φωνάζουν «είμαι αρχηγός και έτσι γουστάρω, δεν θα σας δώσω λογαριασμό».
Με άλλα λόγια, πρακτικά, ήταν σα να μας λέτε ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος ήταν ένα είδος υπερανθρώπου. Που με την παρουσία του και μόνο εμπόδιζε την εξαφάνιση του αχταρμά-ΣΥΡΙΖΑ και με το άλλο χέρι γκρέμιζε το ανάχωμα που είχατε φτιάξει στην απειλή της κυριαρχίας της Δεξιάς. Δεν βγάζει νόημα…
Και ξέρετε τι άλλο δεν βγάζει νόημα; Μετά τον χωρισμό, να αρχίζουν τα «λόγια». Οι ατάκες της πίκρας ή της αδιαφορίας, σα να πρόκειται για φτηνό σίριαλ χωρισμού, με υπόκρουση καψουροτράγουδων. Με παράπονα, με υποδείξεις και σπόντες. Ξέρετε, οι κανονικοί αρχηγοί, όταν χωρίζουν από μια μεγάλη σχέση, δεν αρχίζουν να ενημερώνουν τη γειτονιά για τα παράπονά τους. Δεν βγαίνουν σε στιλ τραγουδιών της Ελεωνόρας Ζουγανέλη από κανάλι σε κανάλι να καταριούνται τον «άλλο» επειδή τους εγκατέλειψε. Ειδικά όταν έχουν προηγηθεί και άλλοι που εγκατέλειψαν προηγουμένως και δεν προκάλεσαν ούτε ελάχιστο από το τωρινό δράμα…
Εκτός αν υπάρχει κάποιος στη «γειτονιά» που θέλουμε να ακούσει το δράμα μας. Και να μας συμπαρασταθεί... Γιατί ήδη έχουμε στο μυαλό μας την επόμενη σχέση.
Απάνθρωπη θέση της εβδομάδας
Καθαρίστριες σχολείων που λειτούργησαν ως εκλογικά κέντρα.
Θα έπρεπε να υπάρχει μια λέξη για...
«Κλιμακωστασίλα»: Η χαρακτηριστική μυρωδιά τηγανίλας που διαχέεται στα κλιμακοστάσια των παλιών πολυκατοικιών, όταν σε κάποιο από τα διαμερίσματα κάποιος ετοιμάζει σχετικό φαγητό.
Η μετάφραση της εβδομάδας
Πάνος Σκουρλέτης
«Έχουμε συγκεκριμένα μέσα που δεν υπηρετούν την ενημέρωση αλλά είναι εντεταλμένα μέσα, υπηρετούν ένα αντικυβερνητικό σχέδιο, υπάρχει πακτωλός χρημάτων από διάφορους πρόθυμους οικονομικούς κύκλους που προστρέχουν για αρωγή στη ΝΔ. Ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε τέτοιος ανορθόδοξος πόλεμος και ήταν και μία από τις αιτίες της ήττας».
Μετάφραση
«Μέχρι και σύσκεψη μαϊμού κάναμε για το Μάτι όπου παριστάναμε ότι δεν υπάρχουν νεκροί, με κοτζάμ ΕΡΤ να μας αβαντάρει. Μέχρι και χάρτες παρουσιάσαμε που έδειχναν σχέδιο αποσταθεροποίησης. Και παρ’ όλα αυτά κάποια κανάλια μας πολεμούσαν λέγοντας την αλήθεια, που ήταν εναντίον μας.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
12°
