Μέχρι τη φοβερή πολιτική δολοφονία του 34χρονου Παύλου Φύσσα από Χρυσαυγίτη ο νεοναζισμός κάλπαζε ανεξέλεγκτος. Η εγκληματική δραστηριότητα αναπτυσσόταν και διαχεόταν κάτω από τα μάτια της Ελληνικής Αστυνομίας, χάρη στην αμηχανία των θεσμών και την απάθεια της κυβέρνησης.
Ξαφνικά, άνοιξε το ντουλάπι με τους σκελετούς και έρχονται στο φως οι υποκοσμιακές διασυνδέσεις, ο τρόπος λειτουργίας του στρατού του μίσους, η εντυπωσιακή οικονομική του επιφάνεια, η οργάνωση και οι δομές του. Και, επίσης ξαφνικά, ανακαλύψαμε ότι υπάρχει επαρκές νομικό πλαίσιο αν θέλει η πολιτεία να αντιμετωπίσει ως εγκληματίες τους εγκληματίες.
Αλλά μέχρι τώρα δεν υπήρχε αυτή η βούληση. Τα θύματα ήταν μετανάστες, οπότε το σοκ από το μαχαίρωμά τους ήταν απολύτως ελεγχόμενο, και τα τραύματα στη δημοκρατία και τον πολιτισμό δεν ενοχλούσαν ιδιαίτερα το σύστημα σε μια συγκυρία γενικευμένης έκπτωσης αρχών και αξιών.
Όχι μόνο χάιδευαν τους Χρυσαυγίτες, αλλά και τον κόσμο που τους ψήφισε. Δεν φταίνε αυτοί, αλλά η φτώχεια τους. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός πολλές φορές έχει διατυπώσει δημόσια την άποψή του, ότι, όταν υποχωρήσει η κρίση, θα υποχωρήσει και ο νεοναζισμός, που αντιμετωπίστηκε μέχρι τώρα από την κυβέρνηση σαν φυσικό φαινόμενο -μια μπόρα που θα περάσει.
Ακριβώς, επειδή υπήρχε ατιμωρισία και ανοχή, η Χ.Α κλιμάκωσε τον πόλεμο εναντίον των «άλλων» και στράφηκε πια εναντίον των πολιτικών της αντιπάλων. Στο Πέραμα, με την επίθεση εναντίον μελών του ΚΚΕ, της βγήκε, αφού κανείς δεν συνελήφθη, επομένως ήταν με μαθηματική ακρίβεια βέβαιο ότι θα προχωρούσε στο επόμενο στάδιο της φρίκης. Έτσι και έγινε.
Αν ο δράστης δεν είχε συλληφθεί, αν δεν είχε ομολογήσει ότι είναι Χρυσαυγίτης, πιθανότατα ακόμη θα παρακολουθούσαμε σενάρια για ποδοσφαιρικό καβγά που αποδείχθηκε μοιραίος. Όμως, αυτή τη φορά, οι μάσκες έπεσαν και πλέον δεν υπήρχε κανένα πρόσχημα για να συνεχιστεί το κρυφτούλι με το φασισμό.
Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Δένδιας κάνει μία αξιοθαύμαστη προσπάθεια να ξεριζώσει το δηλητηριώδες φυτό που άνθισε στην αυλή μας.
Παρά την καθυστέρηση, παρά τον ένα χρόνο υπεκφυγής, παρά τα πολλά ψέματα με τα οποία επιχειρήθηκε να καλυφθούν οι κυβερνητικές ευθύνες για την αδράνεια, τώρα έχει αρχίσει να ξετυλίγεται το κουβάρι και είναι ανάγκη αυτό να συνεχιστεί μέχρι να ξεμπερδευτεί ολόκληρο.
Υπάρχουν ακόμη ερωτήματα που μένουν ανοιχτά:
-Τι έκανε η ομάδα ΔΙΑΣ -με την εξαίρεση της αστυνομικού που συνέλαβε το δράστη- που ήταν στο σημείο της δολοφονίας εκείνο το βράδυ;
-Γιατί δεν έγιναν συλλήψεις των μελών της συμμορίας που συνόδευε τον δράστη;
-Εκπαιδεύονται ή όχι Χρυσαυγίτες από στελέχη των ενόπλων δυνάμεων (ρεπορτάζ της εφημερίδας «Βήμα»;)
-Γιατί δεν έχουν ακόμη εντοπιστεί οι αστυνομικοί που ευθύνονται για ξυλοδαρμούς διαδηλωτών στην αντιφασιστική πορεία στο Κερατσίνι, ο ένας εκ των οποίων χειρουργήθηκε και κινδυνεύει να χάσει την όρασή του στο ένα μάτι και άλλος ένας έχει υποστεί σπάσιμο του χεριού από χτυπήματα γκλομπ, ενώ φέρει έντονα σημάδια από χτυπήματα σε όλο του το σώμα.
-Ποιοι είναι οι «πολίτες» που δίπλα στα ΜΑΤ, όπως έχει καταγραφεί σε βίντεο, πετούσαν πέτρες εναντίον των διαδηλωτών στο Κερατσίνι;
-Τι έκανε στο αντιφασιστικό συλλαλητήριο στη Δάφνη ειδικός φρουρός με πολιτικά, ο οποίος έφτασε στο σημείο να πυροβολήσει μόλις αποκαλύφθηκε;
Αν ανοιχτούμε στην περίοδο πριν από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα τα ερωτήματα θα είναι αμέτρητα και όλα ξεκινούν και καταλήγουν στο ίδιο: Γιατί η κυβέρνηση κλείνει τα μάτια μπροστά στη διάβρωση της Ελληνικής Αστυνομίας από τη Χρυσή Αυγή και, το σημαντικότερο, θα συνεχίσει να μη βλέπει;
Ο πρωθυπουργός από το βήμα της ΔΕΘ υποσχέθηκε στήριξη, μετά την επίτευξη πρωτογενεούς πλεονάσματος, στους χαμηλοσυνταξιούχους και τους ένστολους. Όχι στους νοσοκομειακούς γιατρούς, ούτε στους δασκάλους, αλλά στην τρίτη ηλικία που αποτελεί βασική εκλογική δεξαμενή για τη ΝΔ και στα δικά τους ένστολα παιδιά, που τους έφυγαν για δεξιότερα και θέλουν να τα επαναπατρίσουν.
10°
