Την άποψη ότι η Πολιτεία θα πρέπει να επιδοτεί την απασχόληση και όχι την ανεργία, εκφράζει ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ) Βασίλης Κορκίδης. Ο οποίος, ανάμεσα στα άλλα, προτείνει να δοθούν φορολογικά και ασφαλιστικά κίνητρα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις προκειμένου εκείνες να διατηρήσουν ή και να αυξήσουν τον αριθμό των εργαζομένων τους.
Η χώρα μας αντιμετωπίζει μια πρωτοφανή κοινωνική κρίση η οποία σχετίζεται με το εξαιρετικά υψηλό ποσοστό ανεργίας που διαμορφώθηκε την τελευταία τριετία της κρίσης. Το 27,4% που υπολογίστηκε για το πρώτο τρίμηνο του 2013 και αντιστοιχεί σε 1.355.237 ανέργους συνιστά ιλιγγιώδες μέγεθος για τα δεδομένα της ελληνικής οικονομίας και ως εκ τούτου θα πρέπει να δούμε συνολικά και από την αρχή τη σημερινή κατάσταση, καθώς δεν διαθέτουμε πρότερη εμπειρία χειρισμού τόσο υψηλών ποσοστών ανεργίας. Θα πρέπει να εξετάσουμε προσεκτικά και άλλες μεταβλητές, όπως τα δημογραφικά δεδομένα, τον μέσο χρόνο ανεργίας, την οικογενειακή κατάσταση και την ηλικία, για να μπορέσουμε να σχεδιάσουμε ένα νέο και αποτελεσματικό πλάνο αντιμετώπισής της. Οφείλουμε δε να απαντήσουμε σε μία σειρά από ερωτήματα: ποιες είναι οι αντοχές και οι αδυναμίες του τρέχοντος συστήματος εργασιακών σχέσεων; Ποιες είναι οι απειλές που έχει να αντιμετωπίσει η αγορά εργασίας αλλά και ποιες ευκαιρίες αναδύονται στο περιβάλλον της κρίσης;
Η ΕΣΕΕ έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι πάγια θέση του ελληνικού εμπορίου είναι η επιδότηση της απασχόλησης και όχι η επιδότηση της ανεργίας. Έχουμε προτείνει προς αυτή την κατεύθυνση μια σειρά μέτρων όπως η εφαρμογή φορολογικών και ασφαλιστικών κινήτρων στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις για τη διατήρηση και αύξηση του αριθμού των απασχολουμένων τους. Έχουμε προτείνει την μείωση ασφαλιστικών εισφορών και κρατήσεων στα επίπεδα των άλλων ευρωπαϊκών κρατών. Έχουμε προτείνει τρόπους ώστε η κάθε μικρομεσαία επιχείρηση, από τις 680.000 που έχουν επιβιώσει, να προσλάβει τουλάχιστον έναν άνεργο, μειώνοντας έτσι την ανεργία από 27% σε 14%. Ας διδαχτούμε λοιπόν από τις βέλτιστες πρακτικές που προώθησαν με επιτυχία την απασχόληση τα τελευταία δέκα χρόνια σε Ευρώπη και Ελλάδα και ας απομονώσουμε όλες εκείνες τις αδράνειες και δυσλειτουργίες που εμπόδισαν κατά καιρούς την αύξηση της απασχόλησης.
Σκοπός των εργοδοτικών οργανώσεων είναι να βοηθήσουν τις επιχειρήσεις να διατηρήσουν αλλά και να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας. Επιδίωξη όλων μας στην παρούσα κατάσταση πρέπει να είναι η απασχόληση ευκαιρίας και όχι η απασχόληση ανάγκης. Το εμπόριο άλλωστε είναι ένας εξαιρετικά ευνοϊκός τομέας απασχόλησης ακόμη και στο περιβάλλον της κρίσης. Παρόλο που οι μικρομεσαίοι εργοδότες και αυτοαπασχολούμενοι του εμπορίου μετράμε σήμερα περίπου 50.000 ανέργους συναδέλφους και 135.000 ανέργους εμποροϋπαλλήλους –μια σωρευτική μείωση από το 2010 της τάξεως του 16,5% και 13,7%, αντίστοιχα -, την ίδια στιγμή η συμμετοχή του εμπορίου στο σύνολο της απασχόλησης έχει αυξηθεί οριακά (18,1% από 17,7% το 2010), παρά την τεράστια μείωση του αριθμού των απασχολουμένων στο σύνολο της οικονομίας. Αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι η εμπορική επιχείρηση έχει μια γείωση στην ελληνική αγορά που την καθιστά μια σχετικά σταθερή οικονομική δομή που μπορεί να συμβάλλει στην ανάταξη της απασχόλησης.
Σε αυτό το πλαίσιο, μόνιμη μέριμνα της ΕΣΕΕ είναι να προωθεί, να επικοινωνεί, να εκπαιδεύει και να στηρίζει με κάθε τρόπο την επιχειρηματικότητα και την απασχόληση με αξιοπρεπείς μισθούς και αναπτυξιακές προτάσεις. Πρόσφατα, με την τελευταία ΕΓΣΣΕ, διασώσαμε το επίδομα γάμου, ενώ έχουμε προτείνει τρόπους σύνδεσης του εκπαιδευτικού συστήματος με την αγορά εργασίας του ιδιωτικού τομέα, καθώς και την παροχή κινήτρων για την έναρξη επιχειρήσεων από νέους επιστήμονες. Είναι σαφές ότι η μάχη για την καταπολέμηση της ανεργίας θα πρέπει να είναι εθνική και σε αυτή πρέπει να συστρατευτούν όλες οι δυνάμεις της χείρας.
