Από τότε που ξεκίνησα να έχω άποψη για το τι πρέπει να κάνει ένας Δήμαρχος, σκεφτόμουν πως, πριν από όλα, θα πρέπει να φροντίζει για δύο βασικές ανάγκες των δημοτών: την καθαριότητα και την ελεύθερη μετακίνηση. Μετά σειρά θα είχαν οι αθλητικές εγκαταστάσεις, οι βρεφονηπιακοί σταθμοί, τα πάρκα και γενικά οι υποδομές. Οι «πολιτιστικές» και «αθλητικές» εκδηλώσεις, τα ραδιόφωνα και οι διαφόρων ειδών «δράσεις» που βασικό σκοπό έχουν να φτιάξουν το προφίλ του δημάρχου και να δώσουν δουλειά σε φίλους, θα ήταν στο τέλος της λίστας. Μόνο αν είχε ξεμπερδέψει με τα βασικά και περίσσευαν λεφτά. Στο κάτω-κάτω μπορούμε εύκολα να ζήσουμε και χωρίς ανάγνωση Σεφέρη και Ελύτη σε κάποιο παλιό βαγόνι του Ηλεκτρικού. Χωρίς να μπορούμε να μετακινηθούμε, όχι και τόσο. Δυστυχώς οι δήμαρχοι της Αθήνας (είμαι βέβαιος και πολλών άλλων δήμων, αλλά εγώ είμαι δημότης Αθηναίων) έχουν, διαχρονικά, τελείως διαφορετική άποψη. Το ίδιο και ο, κάτοικος Χαλανδρίου, Γιώργος Καμίνης.
Πριν δύο μήνες έγινα μπαμπάς και πριν δύο μέρες είχα την κακή ιδέα για μια βόλτα με καρότσι στο Παγκράτι. Δεν κατάφερα να κινηθώ πάνω σε πεζοδρόμιο για απόσταση μεγαλύτερη των 20 μέτρων. Τραπεζοκαθίσματα, μπάζα, στάσεις λεωφορείων, δέντρα, κατεστραμμένα πεζοδρόμια σε στυλ Καμπούλ, αυτοκίνητα, μηχανάκια, σκαλάκια, της Παναγιάς τα ματάκια, όλα μπορούσαν να είναι πάνω στο «πεζοδρόμιο», εκτός από το καρότσι. Με τις «διαβάσεις» αναπήρων να μοιάζουν απάνθρωπη ειρωνία, αφού ακόμα κι αυτές συνήθως απέναντί τους δεν έχουν κάποια αντίστοιχη διάβαση. Το καροτσάκι θα κατέβει ομαλά, αλλά στο απέναντι πεζοδρόμιο θα ανέβει με ζογκλερικά.
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν θέλω να πω πως η βόλτα μου με εξέπληξε. Έτσι κι αλλιώς ανεβάζω φωτογραφίες της αδιαφορίας του Δημάρχου να εξασφαλίσει την ελεύθερη μετακίνηση των Αθηναίων πολύ πριν υποστώ κι εγώ τις συνέπειες της αδιαφορίας αυτής σε όλο τους το μεγαλείο. Αλλά η θρασύτητα με την οποία ο Καμίνης κοκορεύεται για επιτεύγματα που μόνο με δικά του στοιχεία διαπιστώνονται και ταυτόχρονα παρατάει τη δουλειά του για να παραγοντίσει στο νέο ΠΑΣΟΚ, είναι εξοργιστική. Ιδιαίτερα αν έχεις υπάρξει αρκετά επιπόλαιος ωστε να τον έχεις ψηφίσει (προς υπεράσπισή μου να θυμίσω πως οι εναλλακτικές ήταν ο Σπηλιωτόπουλος και ο Κακλαμάνης).
Ο δήμαρχος Αθηναίων που ζει στο Χαλάνδρι, δεν χάνει ευκαιρία για δημοσιοσχεσίτικες «δράσεις» και φωτογραφίσεις αλλά, όταν έρχεται η ώρα να ασχοληθεί με τα βασικά της πόλης και ιδιαίτερα με τη δυνατότητα των δημοτών να μετακινούνται, σφυρίζει αδιάφορα, πιθανότατα τη μελωδία κάποιου παλιού Πασοκικού ύμνου. Ανέλαβε μια πόλη αφιλόξενη για πεζούς, αναπήρους και γονείς με καροτσάκι και την έκανε απολύτως εχθρική. Δεν δίνει δεκάρα για τους ανθρώπους που ζουν φυλακισμένοι στα διαμερίσματά τους επειδή η ατυχία να μείνουν ανάπηροι συνδυάστηκε με την ατυχία η αναπηρία να τους βρει σε μια πόλη με δημάρχους Καμίνηδες. Δεν δίνει δεκάρα για τις ζωές που κινδυνεύουν κάθε φορά που ένας γονιός με ένα μωρό κατεβάζει το καροτσάκι στο δρόμο επειδή το «πεζοδρόμιο» έχει γίνει καφετέρια, πάρκινγκ, στάση λεωφορείου, κήπος και ό,τι άλλο βάλει ο νους ή η τσέπη των προστατευόμενων του δήθεν ευαίσθητου Καμίνη. Του Καμίνη που δεν δίνει δεκάρα για τους αναπήρους και τους γονείς με το καροτσάκι, τα παιδιά και τους ηλικιωμένους. Που δεν δίνει δεκάρα για όλους αυτούς για τους οποίους η δουλειά του είναι να νοιάζεται. Που είναι αδιάφορος για οτιδήποτε πέρα από τον εαυτό του και την καριέρα του.
Ο Καμίνης ξέρει καλά ότι η προσπάθεια για ελεύθερη μετακίνηση είναι δύσκολη και θα τον κάνει εχθρό με πολλούς νταβατζήδες των αθηναϊκών πεζοδρομίων. Ο Καμίνης θέλει να κάνει τον παράγοντα στο νέο ΠΑΣΟΚ και για να τα καταφέρει χρειάζεται φίλους. Γιατί ο Καμίνης είναι άλλος ένας δήμαρχος που βρήκε στον δήμο μια χρυσή ευκαιρία για δημόσιες σχέσεις. Άλλος ένας φιλόδοξος που του αρέσει να μιλάει για μεγάλες ιδέες γιατί είναι απρόθυμος για τις μικρές εκείνες πράξεις που θα έκαναν λίγο καλύτερη τη ζωή των δημοτών του. Και μπράβο του.
Υ.Γ. 1 Θα είναι αστείο κάποιος να μου πει για τις ευθύνες της τεμπΕΛΑΣ. Δεν νομίζω ότι είναι πολλοί αυτοί που έχουν ασχοληθεί όσο εγώ με την απροθυμία των ενστόλων να ασχοληθούν με την παραβατικότητα. Όμως από τα δέκα εμπόδια που συνάντησα στη βόλτα μου, τα εννιά ήταν αρμοδιότητα του Δήμου.
Υ.Γ. 2 Αδιαφορώ για τα έσοδα του δήμου από τα παράνομα τραπεζοκαθίσματα. Αν είναι να παρανομεί για τα λεφτά, ας ξεκινήσει και μια μπίζνα που να ντηλάρει ναρκωτικά.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
15°
