Ο Καμμένος ο Πάνος είναι γνωστός για τις πολεμικές και στρατιωτικές του ικανότητες. Εγώ βέβαια δεν τις γνωρίζω, αλλά είμαι βέβαιος πως ένας άνθρωπος που δεν χάνει ευκαιρία να φορέσει στολή παραλλαγής δεν μπορεί παρά να είναι μια πολεμική μηχανή που απλώς περιμένει την ευκαιρία να δείξει τις δυνατότητές της. Φυσικά, καλύτεροι να μας ενημερώσουν για τις πολεμικές του αρετές θα είναι οι συνφαντάροι του στη μονάδα στην οποία υπηρέτησε τη θητεία του, αλλά εγώ δεν έχω καμία αμφιβολία: Ο Καμμένος ο Πάνος είναι μάχιμος.
Και όπως συχνά συμβαίνει με τους μάχιμους, όπως συχνά συμβαίνει με τους μπαρουτοκαπνισμένους, τα λόγια του είναι κάπως... πώς να το πω... σκληρά. Κι αν κάτι αποδεικνύουν (πέρα από τη μαχιμότητα του υπουργού-κομάντο) είναι η μοναδική ικανότητα του Αλέκση να επιλέγει συνεργάτες.
Μπορεί οι παρατρεχάμενοι του Αλέκση να προσπαθούν να πείσουν ότι για τα ζογκλερικά του ηγέτη των Καμμένων Ελλήνων στο θέμα των 2 Ελλήνων στρατιωτικών ο Αλέκσης δεν έχει καμία ευθύνη. Μπορεί να διαδίδουν αριστερά και δεξιά ότι ο πρωθυπουργός δεν έχει σχέση με τις λεκτικές ακρότητες του υπουργού της Άμυνας και μπορεί κάθε τρεις και λίγο ένας πιστός βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ να κάνει τις απαραίτητες δηλώσεις αποστασιοποίησης. Όλα αυτά είναι πολύ καλά και -κυρίως- πολύ αστεία. Το κακό είναι πως είναι εντελώς άχρηστα. Κι αυτό γιατί όσο και να προσπαθεί ο Αλέκσης να διαχωρίσει τη θέση του από τα λόγια του Πάνου, δεν μπορεί να διαχωρίσει τη θέση του από τον ίδιο τον Πάνο.
Δεν ξέρω αν ο υπουργός Άμυνας αυτενεργεί ή οι κουβέντες που βγαίνουν από το στόμα του βγαίνουν σε συνεννόηση με τον πρωθυπουργό. Αυτό που ξέρω είναι ότι ο Καμμένος ο Πάνος είναι, άλλη μία, εξαιρετική επιλογή του Αλέκση. Με τον ίδιο τρόπο που ήταν επιλογή του Αλέκση ο Γιάνης. Με τον ίδιο τρόπο που ήταν επιλογή του Αλέκση η Ζωή. Με τον ίδιο τρόπο που... καταλαβαίνετε τι θέλω να πω. Ο Καμμένος ο Πάνος δεν έλαχε και ούτε ήταν συνέπεια κάποιας ανειλημμένης υποχρέωσης. Ήταν επιλογή. Ο Αλέκσης πριν από τρία χρόνια επέλεξε τον Καμμένο τον Πάνο, τον πήρε από το χέρι και από τότε δεν τον έχει αφήσει ούτε στιγμή. Ο Αλέκσης είναι που έκανε τον Καμμένο τον Πάνο συνέταιρο, ο Αλέκσης είναι που τον έκανε υπουργό της Άμυνας και ο Αλέκσης είναι που τον διατηρεί σε αυτή τη θέση. Κι όταν ο Καμμένος ο Πάνος μιλάει, μιλάει ο Υπουργός Άμυνας της κυβέρνησης του Αλέκση. Αν του Αλέκση δεν του αρέσουν τα λόγια του Καμμένου του Πάνου, αν τα θεωρεί επικίνδυνα, μπορεί πάντα να απαλλάξει τον Καμμένο τον Πάνο από τα δύσκολα καθήκοντά του. Μέχρι τότε κι όσο ο Καμμένος ο Πάνος παραμένει στη θέση του υπουργού της Άμυνας, τα λόγια του είναι η επίσημη θέση της κυβέρνησης του Αλέκση. Ή τουλάχιστον, μία από τις επίσημες θέσεις της κυβέρνησης του Αλέκση.
Με δεδομένο ότι για τον πρωθυπουργό η εξουσία του στη χώρα είναι πολύ πιο σημαντική από την ίδια τη χώρα, ο Καμμένος ο Πάνος δύσκολα θα υποχρεωθεί να πάρει τη στρατιωτική του γκαρνταρόμπα και να πάει σπίτι του. Η εξίσωση είναι απλή: Αλέκσης αγαπάει εξουσία, Πάνος δίνει Αλέκση εξουσία, Αλέκσης συνεταιρίζεται με Πάνο. Και τον λούζεται. Μόνο που σιγά σιγά φαίνεται ότι σ’ αυτό το λούσιμο, όσο κι αν ξεβγαλθεί, ακόμα κι αν πάει σε κάνα ποτάμι για να το κάνει, δεν θα καταφέρει να καθαρίσει τα μαλλάκια του. Και μπράβο του.
8°
