Είναι ξημερώματα της Κυριακής που μας πέρασε. Ο πρύτανης του Πολυτεχνείου (όπως επισημαίνει o ίδιος) ξυπνά την Άννα Διαμαντοπούλου. Η υπουργός ακούει προσεκτικά και στη συνέχεια λακωνικά του απαντά με μία μικρή φράση.
Είναι ξημερώματα της Κυριακής που μας πέρασε. Ο πρύτανης του Πολυτεχνείου (όπως επισημαίνει o ίδιος) ξυπνά την Άννα Διαμαντοπούλου. Η υπουργός ακούει προσεκτικά και στη συνέχεια λακωνικά του απαντά με μία μικρή φράση. «Ό,τι προβλέπει ο νόμος». Με λίγα λόγια, κ. πρύτανη ανάλαβε τις ευθύνες σου. Ο κ. Μουτζούρης επικοινωνεί με το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη (λέμε, τώρα) και, επικαλούμενος προφορική καταγγελία πως κάποιοι απειλούν φύλακα στην Πολυτεχνειούπολη, αιτείται της επέμβασης αστυνομικής δύναμης. Οι «Ζητάδες» και εκείνοι της Ομάδας «ΔΕΛΤΑ» παρεμβαίνουν. Συλλαμβάνουν 30 πιτσιρικάδες που έπαιρναν μέρος σε ένα πάρτι. Την επόμενη μέρα και οι 30 νεαροί αφήνονται ελεύθεροι, αφού δεν προέκυψε κάτι το επιβαρυντικό. Ο πρύτανης κ. Μουτζούρης «έχασε» απλά την ψυχραιμία του. Ωστόσο κάτι συνέβη, θεσμικά τουλάχιστον. Με πρόσχημα ένα πάρτι και μία προφορική και αόριστη καταγγελία, η πρυτανεία διέβη τον Ρουβίκωνα στην υπόθεση του Ασύλου.
Λίγες ημέρες πριν, στο κέντρο του πυκνοκατοικημένου Βύρωνα, μία ομάδα έμπειρων, κατά τις δηλώσεις αρμοδίων, ανδρών της ΕΛ.ΑΣ εξαπολύει καταμεσήμερο μία επιχείρηση τύπου Ράμπο για την εξάρθρωση ομάδας κακοποιών, της επονομαζόμενης και «Ομάδα με τα Καλάσνικοφ». Ένας περαστικός πέφτει νεκρός έχοντας δεχτεί εννέα (9) σφαίρες των 9 mm, τέσσερις εκ των οποίων προκάλεσαν τυφλά τραύματα. Αυτά τα τραύματα προκλήθηκαν από το όπλο αστυνομικού, ο οποίος εξέλαβε τον περαστικό για κακοποιό. Προφανώς η ομάδα των Ράμπο δεν διέθετε ούτε φωτογραφίες ούτε καν την ψυχραιμία που απαιτούνταν.
Δύο ημέρες νωρίτερα στο Μαρούσι μία ομάδα ενόπλων, αγνώστου προελεύσεως, είχε παγιδέψει, αφοπλίσει και εξευτελίσει την ΕΛ.ΑΣ στήνοντας ενέδρα σε περιπολικό. Τους πήραν και τα αλεξίσφαιρα γιλέκα. Στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη ξέσπασε καυγάς. Για το «πάπλωμα», βέβαια. Στην περίπτωση αυτή το «πάπλωμα» αφορά τις επερχόμενες κρίσεις αξιωματικών. Εκνευρισμένοι, οι ανώτεροι παράγοντες στην Κατεχάκη προσπάθησαν να κερδίσουν τη χαμένη τους αξιοπιστία στήνοντας την επιχείρηση του Βύρωνα και καταφέρνοντας απλά να προκαλέσουν ένα νέο φιάσκο.
Το βράδυ του μακελειού στον Βύρωνα, ομάδα πυροτεχνουργών της ΕΛ.ΑΣ επιχειρούν ελεγχόμενη έκρηξη σε ύποπτο πακέτο που βρέθηκε μπροστά από πρώην εκλογικό κέντρο του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη στο Περιστέρι. Η έκρηξη πραγματοποιείται μεν, αλλά λίγο αργότερα ο εκρηκτικός μηχανισμός εκρήγνυται από μόνος του. Οι πυροτεχνουργοί απέτυχαν να εξουδετερώσουν τη βόμβα. Εύγε.
Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη βεβαίως και δεν υποβάλλει την παραίτησή του μετά από την αλληλουχία των παραπάνω τραγικών περιστατικών, που καταδεικνύουν τον ελάχιστο βαθμό ετοιμότητας, ικανότητας, επαγγελματισμού και αποτελεσματικότητας των στελεχών της ελληνικής αστυνομίας. Αντ’ αυτού ο υπουργός καταφεύγει σε μία δημόσια συνέντευξη, όπου εμφανίζεται έξαλλος για την κατάσταση που επικρατεί στο υπουργείο του. Αφερίμ, Μιχάλη μπέη.
Ο νόμος του κράτους ωστόσο πρέπει να επιβάλλεται, ισχυρίζονται οι εκάστοτε κυβερνώντες. Ένας αποτελεσματικός τρόπος για να καταδειχθεί η επιβολή του νόμου είναι προφανώς και η εισβολή της Ομάδας «ΔΕΛΤΑ» στην Πολυτεχνειούπολη κατόπιν προφορικής και αορίστου καταγγελίας, ώστε να συλληφθούν 30 πιτσιρικάδες που διασκέδαζαν και θα ήπιαν και μια μπιρίτσα παραπάνω. Εύγε και πάλι.
Υπάρχει η αίσθηση πως η «Ανωτέρα των Μπάτσων Σχολή», κατά τον ομώνυμο τίτλο της γνωστής κωμικής ταινίας, που κατοικοευδρεύει στα γνωστά υψηλά κτίρια της πρωτεύουσας, έχει σοβαρά δομικά προβλήματα, ενδεχομένως δε και να πάσχει από το γνωστό ανελέητο σύνδρομο που φέρει το όνομα γνωστού συγγραφικού έργου του Ντοστογέφσκι. Αν δεν συμβαίνει μόνον αυτό, τότε τα πράγματα είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνα, αφού το γνωστό σύνδρομο θα συνυπάρχει με τον αντιεπαγγελματισμό. Ο συνδυασμός κυριολεκτικά σκοτώνει.
Η τακτική που ακολουθεί η νέα φυσική και πολιτική ηγεσία του εν λόγω υπουργείου υιοθετεί όλα τα αξιώματα της κοινωνίας της επικοινωνίας, όπου αιφνιδίως ανακοινώνεται πως κάθε είκοσι (20) λεπτά της ώρας, πεζή περίπολος ή περιπολικό θα εμφανίζεται μπροστά από το σπίτι του κάθε πολίτη. Το ζητούμενο, βεβαίως, δεν είναι κάθε εικοσάλεπτο να βλέπει κανείς αστυνομικούς μπροστά του ζωσμένους με φυσεκλίκια, διότι και μνήμη και κρίση διαθέτει ο πολίτης. Ούτε το ζητούμενο είναι να επικαλείται κανείς το δόγμα της «Αστυνομίας της Περιπόλου», που θα ταίριαζε σε τηλεοπτικό σατιρικό σίριαλ. Το ζητούμενο δεν αφορά το ρυθμό εμφανισιμότητας των ειδικών φρουρών κάτω από τα παράθυρα των πολιτών, αλλά τη δυνατότητα των ανδρών της ΕΛ.ΑΣ να εξουδετερώνουν κινδύνους πριν ακόμη αυτοί εκδηλωθούν. Το ζητούμενο είναι να υπάρξει επιτέλους μία αυστηρά ειρηνική συμβίωση σε αυτή την άθλια πρωτεύουσα, όπου οι συμμορίες πολλαπλών στόχων έχουν αναλάβει τον εκφοβισμό των κατοίκων. Είναι προφανές πως οι επιδρομές στα γνωστά εστιατόρια «Κουρσάρος» και “Abreuvoir”, καθώς και η επιδρομή στη Χασιά, που συνοδεύτηκαν από την καταλήστευση των πελατών και όχι μόνον των ταμείων, έχουν πραγματοποιηθεί από καλά εκπαιδευμένες ομάδες κακοποιών. Χωρίς περιττούς κινδύνους και χωρίς απώλειες, πολυπληθείς για τα δεδομένα ομάδες ενόπλων κατατρομοκρατούν πολίτες, με τελικό κέρδος κανένα ROLEX παραπάνω το πολύ και μερικές χιλιάδες ευρώ στην καλύτερη περίπτωση. Λίγα πράγματα, αλλά με ελάχιστο κόπο. Το αποτέλεσμα θα είναι σύντομα ορατό. Ιδιωτικές ομάδες σεκιούριτι, με οπλισμένα σαν αστακούς απειλητικά μογγολάκια, θα ελέγχουν περιοχές ολόκληρες με πανάκριβα μεροκάματα.
Αν αυτό είναι το όραμα της κεντροαριστερής άποψης για την ασφάλεια των πολιτών, τότε και πάλι εύγε. Αν, αντιθέτως, το όραμα του σημερινού υπουργού είναι η λειτουργία μίας δημοκρατικής και αποτελεσματικής αστυνομίας, τότε όλα δείχνουν πως η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου έχει ήδη αποτύχει. Η πορεία της καθημερινής απαξίωσης της ΕΛ.ΑΣ μέσα από τις εγγενείς δομικές αδυναμίες της οδηγεί δυστυχώς και αναπόφευκτα σε καθεστώς αυτοδικίας, που είναι η έσχατη κατάντια μιας παρηκμασμένης δημοκρατίας. Όπλα όλων των διαμετρημάτων κα τύπων βρίσκονται σε χέρια άσχετων, ανήλικων, ψυχωτικών, που ανά πάσα στιγμή μπορούν να κάνουν χρήση. Ποιοι ελέγχουν το εμπόριο όπλων και πυρομαχικών; Ποιοι έχουν κάθε συμφέρον να εξαπλώνεται αυτή η αίσθηση ανασφάλειας; Ποιοι τελικά ωθούν ομάδες και πολίτες σε ενέργειες αυτοδικίας; Ποιοι οργανώνουν και επανδρώνουν τις ιδιωτικές εταιρείες σεκιούριτι; Πάντως, όχι οι πιτσιρικάδες που χορεύουν με τα όνειρά τους στην Πανεπιστημιούπολη, κ. Μιχάλη μας.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
11°
