Στη ζωή ενίοτε στριφογυρνάμε γύρω από τον εαυτό μας. Αναπόφευκτο, καθώς η δύναμη της αδράνειας αδυνατεί να μας κρατήσει απόλυτα ακίνητους. Στροφές προς δεξιά ή προς αριστερά μετριόνταν πάντως σε μοίρες, και έτσι, αν η στροφή είναι ολοκληρωμένη, γίνεται ένας κύκλος και καταλήγεις στο ίδιο σημείο και με πρόσωπο στην ίδια κατεύθυνση. Η έννοια των μοιρών δεν είναι το δυσκολότερο κεφάλαιο των μαθηματικών, αλλά σίγουρα οδηγεί σε απόγνωση πολλούς μαθητές, εκεί κάπου στο Γυμνάσιο.
Ο πρωθυπουργός Τσίπρας, θέλοντας κάποτε να δηλώσει την αντίστροφη κατεύθυνση της πολιτικής του, είπε ότι έγινε στροφή 360 μοιρών. Άθελά του, και μέσα από την παρανόηση της άσκησης του μοιρογνωμόνιου, είχε τότε ομολογήσει στη λανθάνουσα γλώσσα τη μετέπειτα και πλέον αποδεδειγμένη σήμερα αλήθεια. Αλλά ας υποθέσουμε πως αυτό θα μπορούσε να είναι μία γεωμετρική παραδρομή ή ένα lapsus της γλώσσας, σαν αυτά που ο Φρόιντ τόσο εκτιμούσε να παρατηρεί για να διεισδύσει στην ανθρώπινη ψυχανάλυση.
Την επόμενη φορά που ένας πολιτικός έβαλε την τρέχουσα πολιτική εξέλιξη στη γλώσσα των μαθηματικών παρομοιώσεων τη γεωμετρία του κύκλου ήταν όταν ο Βαγγέλης Βενιζέλος, εξηγώντας παραστατικά την παρελκυστική τακτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, την παρομοίασε με μιάμιση στροφή, δηλαδή αρχικά αλλαγή κατεύθυνσης και ταυτόχρονη ευθυγράμμιση με την ευρωπαϊκη απαίτηση, κίνηση που ισοδυναμεί με τις πρώτες 180 μοίρες και ουσιαστικά με την υπογραφή του 3ου μνημονίου. Και αμέσως μετά μια δεύτερη βίαιη στροφή γωνίας 90 πρόσθετων μοιρών, που όμως αναιρεί κατά το ήμισυ την πρώτη κίνηση και πλησιάζει ξανά σε απόσταση μόλις μίας ορθής γωνίας την αφετηρία, την αρχική θέση του αντιευρωπαϊσμού, της διπλής γλώσσας, του ψευδοευρωσκεπτικισμού, της άρνησης, της αμφιθυμίας. Σε αυτή τη θέση των 270 μοιρών ταλαντώνεται αμφίσημα προς το παρόν η κυβέρνηση και σε αυτήν θα παραμείνει. Είναι βέβαιο πως θα ζήσουμε και πάλι τη δραματοποίηση των πραγμάτων, πιθανώς με οδυνηρότερο τρόπο.
Η πολιτική αποστροφή του Βαγγέλη Βενιζέλου λοιπόν, σε ανύποπτο χρόνο, περί μιάμισης στροφής, δηλαδή γωνίας 270 μοιρών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, είναι μία οξυδερκής, ξεκάθαρη και αποκαλυπτική προσέγγιση για το τι συμβαίνει πραγματικά. Και είναι ευφυής πολιτικά, μαθηματικά και φιλοσοφικά, θα λέγαμε, γιατί με τον πιο εύγλωττο, σχηματικό και απλό τροπο τα εξηγεί όλα. Δυστυχώς, το προσφορότερο λεξιλόγιο για την πολιτική ανάλυση της σημερινής πραγματικότητας φαίνεται να είναι πλέον οι μαθηματικές παρομοιώσεις ή οι ψυχαναλυτικές ασκήσεις. Και ας μην τα καταλαβαίνουν σε πρώτη ανάγνωση πάντα και οι ίδιοι.
8°
