«Marfin. Έξι χρόνια και τέσσερις μήνες μετά το Μάιο του 2010 ξεκίνησε επιτέλους αυτήν την εβδομάδα η δίκη της Marfin. Τρεις άνθρωποι εγκλωβίστηκαν από τις μολότοφ και κάηκαν ζωντανοί. Η Αγγελική Παπαθανασοπούλου, έγκυος στο πρώτο της παιδί, ο Επαμεινώνδας Τσάκαλης και η Παρασκευή Ζόυλια, στοιχειώνουν ακόμα το συλλογικό υποσυνείδητο μιας κοινωνίας που αναμοχλεύει με αμηχανία το πρόσφατο παρελθόν της» γράφει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο facebook.
Και συνεχίζει κάνοντας αναφορά στη Hannah Arendt και την κοινοτοπία του κακού «Η δικαιοσύνη κινείται με ρυθμούς παγετώνα αλλά ακόμα πιο ανησυχητικό είναι ότι η λήθη του χρόνο αρχίζει να περιβάλει αυτό το τραγικό περιστατικό με μια κανονικότητα, με μια κοινοτoπία. Δεν διάλεξα τυχαία τη λέξη. Σκεφτόμουν σήμερα το πρωί πως η Hannah Arendt, καλύπτοντάς τη δίκη του Ναζί Αιχμαν είχε πρώτη διαμορφώσει την έννοια της κοινοτοπίας του κακού.
Τι συμβαίνει άραγε όταν μια ολόκληρη κοινωνία αντιμετωπίζει τη βία ως μια φυσιολογική προέκταση των κοινωνικών διεκδικήσεων . Αλλά ακόμα και όταν 3 άνθρωποι έχασαν τη ζωή εξακολουθήσαμε να εθελοτυφλούμε. Οι μολότοφ έγιναν μέρος του ντεκόρ μιας Αθήνας που βυθίζεται στην οργή.
Μέσα στο καζάνι της οργής όλα δικαιολογούνται, η «βία» των μνημονίων εξισώνεται με τη βία των μολότοφ. Η δράση προκαλεί αντίδραση, ο διχασμός βαθαίνει. Και στη μέση τρεις κανονικοί άνθρωποι που έφυγαν το πρωί από στο σπίτι για να πάνε στη δουλειά τους και δεν γύρισαν ποτέ. Θύματα μιας ακραίας πολωτικής λογικής που δηλητηρίασε και δίχασε την κοινωνία.
Ελπίζω η δίκη να αποδώσει δικαιοσύνη. Αλλά εξίσου σημαντικό είναι να σηματοδοτήσει την τομή ένα χθες που διαχωρίζει τη βία σε καλή και κακή ανάλογα με τα κίνητρα αυτού που την ασκεί. Η βία δεν είναι ποτέ κοινότοπη και αλίμονο αν την αντιμετωπίζουμε έτσι».
23°
