Ο εχθρός είναι η αδράνεια

Αυτό ήταν το θέµα ενός σεµιναρίου που πριν από λίγες µέρες έγινε µε πρωτοβουλία της εταιρείας «Λέγειν και Πράττειν». Αρκεί η σωτηρία της οικονοµίας; Ποιος και τι εµποδίζει τις µεταβολές; Αυτά ήταν µερικά από τα ερωτήµατα που έδωσαν έναυσµα σε πολιτικούς, τεχνοκράτες και πανεπιστηµιακούς για απόψεις και αποκαλύψεις, για εκτιµήσεις και προβλέψεις, για προβληµατισµό και αντιπαραθέσεις. Ορισµένες από τις επισηµάνσεις έδωσαν µάλιστα µε γλαφυρό τρόπο εικόνας που ξέρουµε  και εντυπώσεις που ψιθυρίζουµε... 

Αλέκος Παπαδόπουλος

Στην Ελλάδα µάθαµε να λέµε µισές αλήθειες και µισά ψέµατα. Έτσι ενώ είµαστε υπό διεθνή οικονοµικό έλεγχο –αυτή είναι η αλήθεια και εµείς µιλάµε για επιτήρηση, µα υπό επιτήρηση είναι η Γαλλία, είµαστε το ίδιο µε τη Γαλλία;–, λέµε κάτι ανώδυνα για δανειστές, κάτι για εκπροσώπους των δανειστών µας, ότι τελικά δεν συνέβη και τίποτα σηµαντικό όταν σταµάτησαν οι αγορές να µας δανείζουν. Όχι, σηµαίνει κάτι πολύ σοβαρό: ότι υπάρχουν ποιοτικές µεταβολές στον τρόπο λήψης αποφάσεων στη χώρα µας. Αλλά επειδή στην Ήπειρο λέµε ότι «το γαϊδούρι από τη λάσπη το βγάζει ο νοικοκύρης», µην περιµένουµε ο διεθνής οικονοµικός έλεγχος να µας βγάλει από το τέλµα που βρισκόµαστε.

Γιώργος  Κουµουτσάκος

Στη χώρα µας εκλέγονται κυβερνήσεις και σε ένα-ενάµιση χρόνο ξεκινά µια αφόρητη εκλογολογία. Η ασάφεια του εκλογικού κύκλου ενισχύει τις χειραγωγικές διαδικασίες της κοινής γνώµης από τα ΜΜΕ, ενισχύει τις µαξιµαλιστικές απαιτήσεις συνδικαλιστικών οργανώσεων –µε πολιτική µάλιστα στόχευση–, ενισχύει σε βαθµό αυθαιρεσίας την ισχύ του πρωθυπουργού στο πολιτικό σύστηµα, παραλύει την κυβερνητική αποδοτικότητα, δεν επιτρέπει πολιτικό σχεδιασµό. Θα πρέπει η Βουλή να διαλύεται µόνο όταν χάνεται η δεδηλωµένη και βέβαια χρειάζεται σταθερός εκλογικός νόµος, που δεν θα αλλάζει αν δεν παρέλθουν τρεις εκλογικές αναµετρήσεις.

Μαριέττα Γιαννάκου

Θεωρώ ότι το πρόβληµα της χώρας είναι βαθύτατα πολιτισµικό. Είναι η ανατολίτικη νοοτροπία, είναι η περί κισµέτ άποψη ότι κάποιος ή κάτι θα έρθει να διορθώσει τα κακώς κείµενα σε αυτό τον τόπο, είναι η άποψη ότι τα καταφέραµε και σε άλλες κρίσιµες περιπτώσεις γιατί όχι και τώρα, είναι η έλλειψη διαλόγου για ζητήµατα αρχών και αξιών.

Θεόδωρος Σκυλακάκης

Η πραγµατικότητα είναι ότι σήµερα έχουµε οργανωµένες µειοψηφίες που είναι πλήρως κινητοποιηµένες για την υπεράσπιση των συντεχνιακών ή άλλων συµφερόντων τους και µια απαθή µεγάλη µάζα, κυρίως στον ιδιωτικό τοµέα, η οποία όντως αδρανεί, υφίσταται και πληρώνει. Κι όσο αδρανεί πολιτικά, θα συνεχίσει να πληρώνει. Η εξήγηση της αδράνειας οφείλεται στο ότι πολλοί από αυτούς νόµιζαν ότι µετείχαν στο σύστηµα. Τώρα ανακαλύπτουν ότι είναι θύµατα ενός αντικατοπτρισµού.

Στέφανος Μάνος

Σήµερα η Ελλάδα χρωστάει 350 δις ευρώ. Στο τέλος του χρόνου –αν όλα πάνε καλά– το χρέος θα πάει στα 370 δις. Πριν από ένα χρόνο, πριν από το µνηµόνιο, η Ελλάδα χρωστούσε 310 και τότε οι αγορές σταµάτησαν να µας δανείζουν. Τι λέτε, γιατί θα είναι πιο εύκολο να µας δανείσουν µε 370; Συγκρατήστε αυτούς τους τρεις αριθµούς. Πόσοι Έλληνες τους γνωρίζουν; Αν τους γνώριζαν και καταλάβαιναν τι σηµαίνουν, θα αντιδρούσαν τόσο έντονα στην άποψη ότι θα πρέπει να πουλήσουµε περιουσιακά στοιχεία του δηµοσίου που σήµερα δεν µας αποδίδουν τίποτα;

Σταύρος Αρβαντίνης

Η πολιτική εξουσία σε συνεργασία µε τη γραφειοκρατία ανακυκλώνουν το πρόβληµα. Παράδειγµα: Από το 1974 µεχρι σήµερα η Βουλή έχει ψηφίσει 4.000 νόµους και 40.000 υπουργικές αποφάσεις και προεδρικά διατάγµατα, που έχουν ισχύ νόµου. Αυτό σηµαίνει ότι θεσπίζονται 3,5 νόµοι ηµερησίως. Το 1953 η τότε κυβέρνηση έφτιαξε νόµο για την προστασία των κεφαλαίων από το εξωτερικό για επενδύσεις µε 17 άρθρα, λιτά και σαφή, σε µιάµιση σελίδα. Ο τελευταίος αναπτυξιακός νόµος είναι περίπου 80 σελίδες, κι αν υπολογιστούν οι κανονιστικές πράξεις που θα τον εφαρµόσουν µπορούµε να µιλάµε για ένα πλαίσιο 150 σελίδων ακατανόητων διατάξεων.

Γιάννης ∆ρόσος  

Σχηµατικά θα έλεγα ότι µεταπολιτευτικά από τη δηµοκρατία επικράτησε το διαδικαστικό στοιχείο. Οι µετρήσιµες διαθέσεις οδηγούσαν στην πολιτική επιλογή και όχι η επιλογή στην προσπάθεια για διαµόρφωση άλλων πλειοψηφιών και συνθηκών κοινωνικής αποδοχής ή όχι. ΄Ετσι οδηγηθήκαµε στην αποπολιτικοποίηση της πολιτικής, στην ανάδειξη ζητηµάτων ύφους σε θέµατα ουσίας, που απώθησε ικανούς ανθρώπους από την πολιτική. Η ανάδειξη της τηλεοπτικής περσόνας, του φωνασκούντος αλλά και σοβαροφανούς δηµοσιογράφου, έφερε µια αίσθηση αναζωογόνησης λειτουργίας του πολιτεύµατος. Συζητούµε για το µισθό του εργαζόµενου στον ΟΣΕ και καλά κάνουµε. Πόσο όµως µας κοστίζει ένας τηλεοπτικός καβγάς; ∆εν το µάθαµε και δεν θα το µάθουµε ποτέ...

Ανδρέας Ανδριανόπουλος

Χρειάζεται κατάργηση των γραφειοκρατικών µηχανισµών µε επανέλεγχο και των κοινοτικών οδηγιών, που έχουν ενσωµατωθεί στην εσωτερική νοµοθεσία. Το βιβλίο των κοινοτικών οδηγιών είναι 15.000 σελίδες! Όταν ήµουν υπουργός Βιοµηχανίας, στις αρχές του ’90, υπήρχαν 6 διαδικασίες για να ιδρύσει κάποιος µια εταιρεία. Όταν ξαναµπήκα στη Βουλή το 2004 είχαν γίνει 37 και µου είπαν ότι οι µισές από αυτές ήταν κοινοτικές οδηγίες. Η Ε.Ε. δεν είναι πάντα Άγιος Βασίλης.

Χρύσανθος Λαζαρίδης

Στο Υπουργείο Πολιτισµού πήγαµε για 8 µήνες και µόνο στην Αθήνα εντοπίσαµε 200 νεοκλασικά συντηρηµένα. Πόσα είχαν αξιοποιηθεί; Κανένα. Μετά κόπων και βασάνων, µε βάση και την υπάρχουσα απίστευτη νοµοθεσία, αξιοποιήθηκαν τρία. Πόσο υπολογίζεται η ακίνητη περιουσία στα υπουργεία, σε 272 δις ευρώ – το είπε και ο πρωθυπουργός. Είναι και τα ακίνητα των νοσοκοµείων – αντικειµενική αξία 40 µε 50 δις. Νοσοκοµείο Βούλας, έκταση-φιλέτο 200 στρέµµατα στην ακρογιαλιά. Πέντε χρησιµοποιεί το ίδιο. Τα άλλα, κάθονται...

Γιάννης Στουρνάρας

Αν χρεοκοπήσουµε και κηρύξουµε στάση πληρωµών, όπως µας συµβουλεύουν κάποιοι, τότε θα έχουµε στην καλύτερη περίπτωση την τύχη της Αργεντινής του 2000. Και το λέω αυτό γιατί η Αργεντινή είχε χρέος 100 δις δολάρια και όχι 340 δις σηµερινά ευρώ, είναι µια εύφορη και παραγωγική χώρα, εξαγωγέας τροφίµων, ενώ η Ελλάδα εισάγει τρόφιµα και ενέργεια. Εάν κηρύξουµε στάση πληρωµών δεν θα µπορούµε απλά να εισάγουµε προϊόντα, καθώς οι εγγυητικές επιστολές των τραπεζών θα είναι άχρηστες. ∆υστυχώς, όµως, πριν λίγες µέρες παραβρέθηκα στη Βουλή µε άλλους οικονοµολόγους και άκουσα έκπληκτος βουλευτές να επιχειρηµατολογούν υπέρ αυτής της λύσης.