Επίθεση στο Παρίσι: 5 ενδιαφέρουσες μπούρδες

Η επίθεση των φρενοβλαβών θρησκόληπτων φασιστών (ζητώ συγνώμη για τον πλεονασμό καθώς το «θρησκόληπτων» μπορεί και να είναι αρκετό) στο Παρίσι μάς χάρισε άλλη μια καλή ευκαιρία να διαπιστώσουμε πως ό,τι κι αν συμβεί στον πλανήτη στο τέλος η μπούρδα είναι αυτή που θα θριαμβεύσει. Ακόμα και η πιο φρικτή τραγωδία, ακόμα και η μεγαλύτερη απειλή δεν θα καταφέρουν ποτέ να εμποδίσουν την μπούρδα να ξεπεταχτεί περήφανη και βροντερή.

Δεν μιλώ για μπούρδες του τύπου «εκδήλωση πένθους στο μίνι πύργο του Άιφελ στα Φιλιατρά» ή του τύπου «στέλνουμε μήνυμα στους τρομοκράτες» (ναι, ξέρω, η φράση αυτή δεν είναι τόσο μπούρδα από μόνη της αλλά σκεφτείτε τη να βγαίνει από το στόμα του Βαγγέλα του Μεϊμαράκη). Δεν μιλάω, με λίγα λόγια, για τις ολοφάνερες προσπάθειες γελοιοποίησης μιας τραγωδίας. Μιλάω για εκείνες τις (κάπως) λογικοφανείς μπούρδες που εξαπλώνονται σαν ιός κάθε φορά που κάποιος παρανοϊκός τρομοκράτης (ξαναζητώ συγνώμη για τον πλεονασμό) επιβεβαιώνει ότι, ασχέτως αιτήματος, το μόνο που πραγματικά μπορεί να τον ικανοποιήσει είναι ο θάνατος. Επιτρέψτε μου να σας παραθέσω αυτές που μου φαίνεται πως έχουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Μπούρδα 1: «Η μεταναστευτική ροή ενισχύει την ισλαμική τρομοκρατία»

Με δεδομένο πως πολλοί ισλαμιστές τρομοκράτες έχουν γεννηθεί και ζήσει σε χώρες της Δύσης, ακόμα και ο πιο χρυσαυγίτης καταλαβαίνει πως η τρομοκρατία έχει με τη μετανάστευση την ίδια σχέση που έχει με τα μούσια. Πολλοί τρομοκράτες είναι μουσάτοι, αλλά αυτός μάλλον δεν είναι λόγος να την πέσουμε στον Τζίμι τον Ντουρμάζ ή σε έναν ανυποψίαστο χίπστερ (ναι, ξέρω, το έχω παρακάνει με τους πλεονασμούς).

Ας μην επαναλάβω τα γνωστά περί ανθρώπων που τρέχουν να γλιτώσουν από το ISIS κι ας πω πως ακόμα και οι άλλοι, αυτοί που απλώς θέλουν να ζήσουν καλύτερα, δεν επέλεξαν τη Δύση στην τύχη. Την επέλεξαν γιατί ξέρουν πως η Δύση, με όλα τα στραβά της, είναι η περιοχή του πλανήτη που κυριαρχεί ο πολιτισμός με τις περισσότερες πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές ελευθερίες. Προφανώς κάποιοι τρομοκράτες μπορεί να κρύβονται ανάμεσα στους μετανάστες, αλλά κάποιοι μπορεί να κρύβονται και στο Λονδίνο. Προτείνω η προσπάθεια να απαλλαγούμε από την τρομοκρατία να μην περιλαμβάνει ούτε την ισοπέδωση του Λονδίνου ούτε το κλείσιμο των συνόρων.

Μπούρδα 2: «Είναι υποκρισία να κλαίγεσαι για το Παρίσι και να μη δείχνεις την ίδια ευαισθησία για τη Βηρυτό» ή «Είναι υποκρισία να μη συγκινείσαι με το Παρίσι ενώ δάκρυσες για τη Βηρυτό»

Φαντάζομαι πως υπάρχουν συμπολίτες που έχουν τα ίδια συναισθήματα και για το Παρίσι και για τη Βηρυτό. Μετά υπάρχουν οι συμπολίτες που μπορεί να νοιάζονται περισσότερο για το Παρίσι από όσο νοιάζονται για όλες τις πόλεις της Μέσης Ανατολής με τον ίδιο τρόπο που άλλοι συμπολίτες μπορεί να νοιάζονται πιο πολύ για την Παλαιστίνη από όσο νοιάζονται για την Ευρώπη ολόκληρη. Υπάρχουν αυτοί που νοιάζονται πιο πολύ για τη Σιέρα Λεόνε και άλλοι που νοιάζονται πιο πολύ για το Νταρφούρ. Υπάρχουν κι αυτοί που δεν νοιάζονται καθόλου και για τίποτα. Οι μόνοι που δεν υπάρχουν είναι αυτοί που νοιάζονται ακριβώς το ίδιο για όλα. Θα μπορούσα να το εξηγήσω περισσότερο, αλλά όσοι νομίζουν πως οι άνθρωποι μπορούν να αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο σε όμοια ή σχεδόν όμοια γεγονότα, ανεξαρτήτως τόπου, μάλλον δεν θα το καταλάβουν, οπότε ας περάσει παρακαλώ η επόμενη μπούρδα.

Μπούρδα 3: «Φταίει η Δύση»

Όπως ίσως ξέρετε, για οτιδήποτε συμβαίνει στον πλανήτη φταίει η Δύση. Η Δύση φταίει όταν επεμβαίνει, η Δύση φταίει όταν δεν επεμβαίνει, η Δύση φταίει όταν αφήνει άλλους να επέμβουν και φταίει και όταν δεν τους αφήνει να επέμβουν. Εδώ και δεκαετίες, κακομαθημένοι κι ενοχικοί δυτικοί, είναι έτοιμοι να κατηγορήσουν τη Δύση ακόμα και για τις εκρήξεις των ηφαιστείων ή τα τσουνάμι και να κουνήσουν το δάχτυλο στη μοναδική περιοχή του πλανήτη που ο καθένας (και ευτυχώς)έχει το δικαίωμα να κουνάει το δάχτυλο.

Προφανώς η Δύση φταίει για αρκετά, αλλά και η Ανατολή φταίει για άλλα τόσα και το να προσπαθείς να φτιάξεις μια εκδοχή της παγκόσμιας ιστορίας με καλούς και κακούς μπορεί να είναι απαραίτητο αν θέλεις να απευθυνθείς σε 10χρονα αλλά μάλλον δεν ενδείκνυται για μεγαλύτερες ηλικίες.

Το πιο ενδιαφέρον –και αστείο– με τo «η Δύση φταίει» εκδοχή των πραγμάτων, είναι το πόσο βαθιά ρατσιστική είναι: Τόσο ώστε να περιγράφει όλους τους εκτός Δύσης ως μαριονέτες που στερούνται δικής τους ατζέντας, ικανούς μόνο για να χορεύουν στο ρυθμό που βαράει η Δύση.

Μπούρδα 4: «Φταίνε οι πολιτικο-κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες»

Προφανώς η πολιτική, η οικονομία και η κοινωνία έχουν σημασία και προφανώς πολύ συχνά γίνονται αιτίες δυστυχίας. Εξίσου συχνά γίνονται πάρα πολύ καλές δικαιολογίες και κάποια στιγμή, οι περισπούδαστοι πανελίστες-αναλυτές θα πρέπει να παραδεχτούν αυτή την πικρή αλήθεια: Ένας μικροαστός, που γεννιέται και ζει στην Ευρώπη και με αφορμή τα βάσανα κάποιων ομόθρησκων του σε κάποια άλλη ήπειρο αποφασίζει, στο όνομα του Αλλάχ, να τινάξει στον αέρα κάποιους τυχαίους περαστικούς και να τιναχτεί και ο ίδιος, μάλλον είναι αντικείμενο ψυχιατρικής και όχι κοινωνικοπολιτικής περιγραφής. Ίσως να μην είναι κακό να θυμόμαστε πως εκτός από τις πολιτικές επιστήμες, την ιστορία, την κοινωνιολογία και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο, επιστήμη είναι ΚΑΙ η ιατρική.

Μπούρδα 5: «Δεν φταίει η πίστη»

Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με την πρώτη αντίδραση που έχω κάθε φορά που ακούω τη συγκεκριμένη φράση: Χαχαχαχαχαχαχαχα χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα.

Επειδή φαντάζομαι αρκετούς από εσάς να σουφρώνετε το χειλάκι, επιτρέψτε μου να διευκρινίσω πως όταν αναφέρομαι σε πίστη δεν αναφέρομαι μόνο σε ένα είδος πίστης και πολύ περισσότερο μόνο στη θρησκευτική πίστη. Αναφέρομαι γενικά στην Πίστη: την πνευματική κατάσταση που εξαφανίζει την κουραστική σκέψη και γεμίζει το κεφάλι με ανακουφιστικές βεβαιότητες τόσο δυνατές, που μπορεί ακόμα και να σκοτώσεις ή να πεθάνεις ή και τα δύο γι’ αυτές.

Αν στ’ αλήθεια πιστεύεις (και όχι φαντάζεσαι ή νομίζεις) πως ο Θεός θέλει να σκοτώσεις όσο το δυνατόν περισσότερους άπιστους και θα σε ανταμείψει γι’ αυτό, δεν έχεις κανέναν σοβαρό λόγο να μην το κάνεις. Αν πιστεύεις (κι όχι απλώς ελπίζεις) πως μετά το θάνατο σε περιμένει μια άλλη, καλύτερη ζωή, τότε δεν έχεις κανέναν λόγο να μην πεθάνεις. Αν πιστεύεις (δηλαδή είσαι κάτι παραπάνω από απολύτως σίγουρος) ότι η εφαρμογή της ιδεολογίας σου θα φέρει έναν καλύτερο κόσμο και δεν βλέπεις αυτός ο κόσμος να έρχεται με άλλο τρόπο, δεν αποκλείεται να σκοτώσεις για να έρθει κ.ο.κ.

Ό,τι κι αν ακούς για σωτηρίες και αλλά όμορφα, πολύ φοβάμαι πως η πικρή αλήθεια είναι μία: Η πίστη σκοτώνει. Μάθε και προφυλάξου και μπράβο σου.