Η βαθιά οικονομική κρίση που συνεχίζει να διέρχεται η χώρα μας από το 2010 έφερε στην επιφάνεια όλες τις παθογένειες που την ταλανίζουν διαχρονικά. Πρωτίστως, έφερε την ανεπάρκεια της πολιτείας και των πολιτικών να προσαρμοστούν στα νέα οικονομικά δεδομένα και να διαχειριστούν τις καταστάσεις με την απαιτούμενη υπευθυνότητα και αποτελεσματικότητα. Οι συνέπειες είναι ήδη ορατές στους πολίτες οι οποίοι καλούνται για τρίτη φορά, να πληρώσουν το νέο λογαριασμό ύψους τουλάχιστον 10 δις. ευρώ, αφού τα δύο προηγούμενα μνημόνια εκατοντάδων δις. ευρώ δεν έφτασαν προκειμένου η χώρα να μπορέσει να επιστρέψει στο δρόμο της ανάπτυξης.
Ωστόσο, το σημαντικότερο πρόβλημα της Ελληνικής Οικονομίας πέρα από το χρέος και τη χρηματοδότησή της είναι το γεγονός ότι, υπάρχει σοβαρή κρίση ταυτότητας στην πραγματική οικονομία με τις Μικρομεσαίες επιχειρήσεις να είναι τα μεγαλύτερα θύματα αφού με την εφαρμογή των νέων υφεσιακών μέτρων. θα ξανανιώσουν στο πετσί τους ένα ακόμη πλήγμα που δυσκολεύει την επιβίωσή τους. Η νέα κυβέρνηση, το πρώτο πράγμα που καλείται να πράξει παράλληλα με τη δημοσιονομική πειθαρχία που απαιτεί η εφαρμογή των μέτρων του μνημονίου, είναι η προσήλωση στην άμεση εφαρμογή πολιτικών και μεταρρυθμίσεων στους τομείς της ανάπτυξης και της ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας.
Ανάπτυξη ισόρροπη, βιώσιμη, ανθρωποκεντρική, βασισμένη στη δημιουργία, την καινοτομία, τον εξωστρεφή προσανατολισμό, τη διαρκή εξέλιξη στο νέο τοπίο που διαμορφώνει η νέα οικονομία της γνώσης με κέντρο αναφοράς τις επιχειρήσεις. Χρειαζόμαστε τις επιχειρήσεις γιατί αυτές είναι που μπορούν να δώσουν ώθηση στην οικονομία. Να δημιουργήσουν πλούτο. Να δημιουργήσουν θέσεις απασχόλησης. Ειδάλλως η νέα λέξη καραμέλα των πολιτικών «παραγωγική ανασυγκρότηση» είναι κενού περιεχομένου.
Στις μέρες μας, η έννοια της επιχειρηματικότητας δεν ενσωματώνει αμιγώς την οικονομική μόνο διάσταση. Ενσωματώνει κοινωνιολογικά αλλά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά. Η διαμόρφωση επιχειρηματικής κουλτούρας σύμφωνα με όλες τις έρευνες και τη διεθνή βιβλιογραφία προϋποθέτει την ανάπτυξη παιδείας, την επίτευξη μέγιστου κοινωνικού οφέλους και για πολλούς την προσήλωση σε διαχρονικές αξίες και παραδόσεις. Με λίγα λόγια η υγιής επιχειρηματικότητα αντανακλά την κουλτούρα και τις αξίες της κοινωνίας. Οι όποιες θετικές μέχρι σήμερα πολιτικές του Κράτους στους παραπάνω τομείς κρίνονται αποσπασματικές και για το λόγο αυτό δεν έχουν αποδώσει μακροπρόθεσμα το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
Η γραφειοκρατία, η πολυδιάσπαση των φορέων, η έλλειψη πληροφόρησης, οι ελλείψεις στο σχεδιασμό και στη διαχείρισης των πόρων των αναπτυξιακών προγραμμάτων που συγχρηματοδοτούνται από την ΕΕ μέσω των ΚΠΣ και του νυν ΕΣΠΑ, το στρεβλό χρηματοπιστωτικό σύστημα, η ανεπάρκεια υποδομών αποτελούν τροχοπέδη στην ανάπτυξη της. Μεταρρυθμίσεις για την απελευθέρωση της αγοράς, τη ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, τη σύνδεση της επιχειρηματικότητας με την εκπαίδευση, για πολλά χρόνια, είτε δεν νομοθετήθηκαν, είτε εφαρμόσθηκαν πλημμελώς, είτε έμειναν αδρανείς.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι, για τα 50 εμπόδια για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας που παρουσιάσθηκαν σε μελέτη του ΣΕΒ το 2010 ακόμη δεν έχει ψηφισθεί ένα ολοκληρωμένο νομοσχέδιο για την άρση τους, ενώ όσα μέτρα νομοθετήθηκαν σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουν ακόμη εφαρμοσθεί. Ταυτόχρονα, το τελευταίο διάστημα είμαστε θεατές ενός άτυπου και συνάμα άστοχου ανταγωνισμού του πολιτικού συστήματος για την προστασία του δημόσιου τομέα έναντι του ιδιωτικού.
Η υγιής επιχειρηματικότητα είναι αναγκαίο να αναδειχθεί ο πρώτος πυλώνας για την ανάταση της οικονομίας και την ανάσχεση της ανεργίας. Στην κατεύθυνση αυτή, θα πρέπει να υπάρξει η ύπαρξη ενός συμφώνου με όλους τους επιχειρηματικούς και αναπτυξιακούς φορείς. Προτείνεται η συγκρότηση του Εθνικού Συμβουλίου Ανάπτυξης και Επιχειρηματικότητας στο οποίο θα συμμετέχουν Υπουργοί και Εκπρόσωποι της επιχειρηματικής κοινότητας. Στο συμβούλιο θα υπάγεται εκτελεστική γραμματεία, καθώς και τα εθνικά συμβούλια για την εξωστρέφεια, την καινοτομία, τη βιομηχανική ανασυγκρότηση και την έρευνα-τεχνολογία.
Η χώρα καλείται να ξαναχτίσει την επιχειρηματική της ταυτότητα και κουλτούρα πάνω σε νέες βάσεις και θεμέλια που θα δίνουν προοπτική ειδικά για τη νέα γενιά μετατρέποντας τη σημερινή στασιμότητα σε αναγέννηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Στη δημιουργία μίας νέας γενιάς επιχειρηματιών που θα δρα σε ένα φιλικό περιβάλλον για τις επιχειρήσεις. Ξεκινώντας από την εκπαίδευση. Συνεχίζοντας στη δημιουργία κέντρων ενημέρωσης. Δημιουργώντας έναν Οργανισμό υποστήριξης των επιχειρήσεων. Νομοθετώντας ειδικά κίνητρα για την είσοδο των νέων στον επιχειρηματικό στίβο. Χρηματοδοτώντας φρέσκες καινοτόμες ιδέες από νέους επιστήμονες. Υιοθετώντας νέα σύγχρονα χρηματοδοτικά εργαλεία. Η ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης για τις άδειες λειτουργίας των επιχειρήσεων, η στήριξη των start up και γενικότερα της νεανικής επιχειρηματικότητας, η συντονισμένη εποπτεία της αγοράς, οι αποκρατικοποιήσεις, η δημιουργία δομών ενημέρωσης των επιχειρήσεων για θέματα χρηματοδότησης, η μεταφορά πρακτικών από άλλες χώρες της ΕΕ για τη διαδοχή των επιχειρήσεων, κ.α. αντίστοιχα μέτρα αποτελούν ισχυρό αντίδοτο για την ανάσχεση των συνεπειών της κρίσης. Η δημιουργία τα τελευταία χρόνια νέων και δυναμικών νεοφυών επιχειρήσεων με σημαντική διεθνοποίηση μας κάνει αισιόδοξους για το μέλλον.
Είναι λοιπόν χρυσή ευκαιρία για μία ριζική μεταρρύθμιση ανάπτυξης του επιχειρείν πάνω στους εξής πυλώνες :
· Διαμόρφωση επιχειρηματικής κουλτούρας
· Επαρκές Νομοθετικό και Κανονιστικό Πλαίσιο
· Ευνοϊκό φορολογικό και επενδυτικό περιβάλλον
· Ικανές κρατικές και ιδιωτικές δομές στήριξης και υποστήριξης της επιχειρηματικότητας
· Χρηματοδότηση με τη βοήθεια του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Η εμπροσθοβαρής αξιοποίηση των πόρων του ΕΣΠΑ προς όφελος των επιχειρήσεων με άμεσο και αποτελεσματικό σχεδιασμό προγραμμάτων που υπηρετούν τις ανάγκες της αγοράς και η παράλληλη αξιοποίηση σύγχρονων χρηματοδοτικών εργαλείων αποτελεί επιτακτική ανάγκη. Στην κατεύθυνση αυτή κομβικός είναι ο ρόλος του τραπεζικού συστήματος που πρέπει άμεσα μετά την ανακεφαλοποίηση να στηρίξει τις επιχειρήσεις και ιδιαίτερα τα νέα βιώσιμα επενδυτικά εγχειρήματα.
· Υποδομές ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας
· Αξιοποίηση ανθρώπινου δυναμικού
· Σύνδεση εκπαίδευσης -επιχειρείν
Σημείο αναφοράς των παραπάνω, θα είναι η Μικρομεσαία Επιχείρηση νέα και παλιά, που για χρόνια αποτελεί το υγιές κύτταρο, τη ραχοκοκαλιά του παραγωγικού ιστού της εθνικής οικονομίας. Παράλληλα, εξέχουσα θέση θα κατέχουν τα Επιμελητήρια που αποτελούν ισχυρούς θύλακες για την καλλιέργειας μίας νέας αντίληψης για το επιχειρείν και την προώθηση της εξωστρεφούς και καινοτόμου επιχειρηματικότητας. Για το λόγο αυτό είναι σημαντικό να μετεξελιχθούν σε ολοκληρωμένα κέντρα παροχής επιχειρηματικής υποστήριξης στους επιχειρηματίες.
Πρέπει να αντιδράσουμε άμεσα και αποτελεσματικά. Δεν απαιτείται κάποιο νέο σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης που όλα τα κόμματα το είχαν κάνει σημαία στην προεκλογική περίοδο. Αρκεί να εφαρμοσθούν όλες οι μελέτες και προτάσεις που έχουν γίνει από ειδικούς και φορείς, ιδιαίτερα τα δύο τελευταία χρόνια, τις οποίες μάλιστα έχουμε πληρώσει αδρά. Τόσο απλά! Και κάτι ακόμα. Σύμπνοια. Συνεννόηση. Συνεργασία. Σύνθεση δυνάμεων για τον πολλαπλασιασμό της αξίας των προαναφερθέντων και του αποτελέσματος. Γιατί το αποτέλεσμα μετράει!
16°
