Νταξ, δεν πιστέψαμε ποτέ ότι οι αγανακτιζμένοι λεβεντοβούβαλοι της Αντιμνημονιακής Πλατείας σύντομα θα έκλειναν τον κύκλο τους. Συχνά έχουμε αναλυτικά περιγράψει το επικίνδυνο Βαϊμαρικό φαινόμενο, που έκτοτε μας κυνηγάει.
Αφότου ο Εθνολαϊκιστής Αλεξάκης της καρδιάς μας, σαν την Πανδώρα, πήγε με περίσσια αβέλτερη και φτηνιάρα αφέλεια κι άνοιξε το Κουτί με τα σκουλήκια και όλα τα φτου κακά, ξέραμε πως η ζημιά θα ήταν σταθερή και μακροπρόθεσμη.
Έτσι, οι ναζί από 0,7% απέκτησαν κύρος αντιμνημονιακό και ηθικό έρεισμα ισχυρό και έγιναν 7%. Και με το πολύ το πίρι πίρι, δηλώνοντας ότι αύριο θα είναι και Αξιωματική Αντιπολίτευση, πείθουν ένα ψεκαζμένο κοινό ότι αξίζουν την ψήφο του.
Και ευνόητα προαλείφονται ως Τρίτη Δύναμη (και πώς να μην, με τέτοιο εκλογικό σώμα;). Ακόμα και φαιδροί πικραμένοι ψηφοφόροι ΣΥΡΙΖΑ το λένε «Σας ψήφισα, με προδώσατε, τώρα Χρυσή Αυγή, να ξεβρομίσει ο τόπος!»… Θα θυμάστε εκείνα που λέγαμε πριν λίγα χρόνια για το ρήαλ θινγκ του αντιμνημονισμού («Τσίπρας, ο καλύτερος πελάτης του Μιχαλολιάκου»)...
Ξεχνάμε ότι, ακόμα και αν γλιτώσουν τον πέλεκυ της Δικαιοσύνης οι υπόδικοι ηγέτες των ναζί, στη συνείδηση και του πιο αδαούς είναι εγκληματίες, ηθικοί αυτουργοί κατά συρροήν δολοφονιών. Αλλά και φορείς του διαλυτικού μίσους που τσουρουφλίζει, αποδιοργανώνει και καταστρέφει την κοινωνία μας. Γι’ αυτό και θα τιμηθούν με την ψήφο του ψεκαζμένου οχλοπολτού.
Δεν είναι, όμως, μόνοι τους οι ναζί. Είναι κι όλος ο υπόλοιπος ακροδεξιός ξενοφοβικός αντιμνημονιακός οχλοπολτός, που μάλιστα δηλώνει και «αριστερός». Και έχει κυριευτεί από την παράνοια να πιστεύει ότι η Γερμανίδα θέλει το κακό μας και μαζί με τους λοιπούς Τοκογλύφους Κουτόφραγκους θέλουν να μας τα πάρουνε όλα και να μας πετάξουνε στη θάλασσα.
Ή, έστω, θέλουν να μας δέσουνε με μνημονιακές αλυσίδες, για να σπάμε τις πέτρες τους και να τις κάνουμε γαρμπίλι τρία άλφα, ίνα ευοδωθεί της ευτυχίας τους η οδοποιία, σύμφωνα με τις επιταγές του δόλιου Χένρυ Κίσσιντζερ.
***
Η προσοδοφόρος αντιμνημονιακή συνταγή, έκανε τον Αντωνάκη πρωθυπουργό, που σύντομα απολογήθηκε για την κωλοτούμπα και είπε «ουδείς αναμάρτητος!». Μετά έστειλε και τον Αλεξάκη στο Μαξίμου, αλλά αυτός είναι πολύ θρασύτερος, παρά τη δικιά του κωλοτούμπα. Και πουλάει τρέλα (τι άλλο έχει για να πουλήσει;), που μόνο τα πχιο παραστρατημένα γίδια του πλανήτη θα μπορούσαν να ρουφήξουν τόσο υπάκουα και καρτερικά.
Ο Αλεξάκης μας έφερε το πιο αντιμνημονιακό μνημόνιο που μπορεί οχλοπολτός να ψωνίσει και το ήπιαμε. Τώρα υπόσχεται να το αντιρροπήσει με μνημονιακό αντιμνημόνιο και έτσι θα εξουδετερώσει όλες τις κακίες των τοκογλύφων. Γιατί είναι αγωνιστής και μαζί του πάντα θα κερδάμε, μας το ‘παν και οι μάγισσες κι όλες οι καφετζούδες.
Έχουμε από καιρό εξηγήσει, πώς θα κλιμακωνόταν αναπόδραστα η ακολουθία της αντιμνημονιακής απάτης. Και πώς, μόλις συγκρούεται με την σκληρή πραγματικότητα ο κάθε αντιμνημονιακός απατεώνας, θα τρώει σφοδρό ξύλο και εμείς μαζί του θα τσουρουφλιζόμαστε.
Και πώς πάντα θα περιμένει η (ολοένα και πιο ξεπουπουλιασμένη) επόμενη αντιμνημονιακή εφεδρεία, για να διεκδικήσει το μερδικό της από τα καταστροφικά αποτελέσματα της αντιμνημονιακής απάτης. Ώσπου να μη μείνει κανείς άλλος σπεκουλαδόρος και να κλείσει ο φαύλος αντιμνημονιακός κύκλος, πάνω σε ερείπια και εθνική τραγωδία. Κάπως έτσι ξετυλίγεται το Βαϊμαρικό φαινόμενο, που μας έχει κληροδοτήσει ο Αλεξάκης.
***
Αυτή η μοίρα του τόπου, με την κυριαρχία της οργανωμένης αήττητης αντιμνημονιακής βλακείας, είναι προδιαγεγραμμένη. Σε μια τόσο σκοταδισμένη κοινωνία, που δεν έχει το παραμικρό έρμα για να κρατηθεί αγκυρωμένη σε κάποια ψήγματα σοβαρότητας, δεν υπάρχει κανένας σωζμός. Ότι έρθει και του πει ο Λωλοστεφανής, γίνεται κυρίαρχη συνείδηση και σύντομα Νόμος του Κράτους.
Γι’ αυτή την προσωπικότητα ο διακινούμενος εσχάτως αστικός μύθος λέει ότι όλα τα έχει προβλέψει, ότι είναι ο Παΐσιος της παραπολιτικής μας ζωής και ότι τώρα ήρτεν η ώραν να διακαιωθείν. Βέβαια, τίποτε δεν έχει προβλέψει, εκτός από κάποιες κατά τύχη εκτιμήσεις που κατά λάθος αξιώθηκαν μια οιονεί επαλήθευση. Και πώς αλλιώς θα γινόταν, τι είδους εκτίμηση να κάνει ένας Τσάνσυ Γκάρντινερ της δημόσιας ζωής μας;
Λίγο πολύ όλοι κάτι θα έχουμε ακούσει για την ταινία «Being There» ή «Good bye, mr. Chance», όπου έδινε ένα ακόμα ρεσιτάλ ηθοποιίας ο μέγας Peter Sellers, ως Τσάνσυ Γκάρντινερ. Πάντα προσφεύγουμε σε ένα Mr. Chance (στην περίπτωση Λεβέντη βέβαια έχουμε κάτι στο πολύ κουτοπονηρότερο…) για να μας λύσει τα προβλήματα, εμείς οι θλιβερές ορδές Τσιφτετελλήνων…
Το ότι παραμένει άγνωστη η πολιτεία του κ. Λεβέντη, δεν σημαίνει ότι δεν έχει ενδιαφέρον ο υπεραπλοϊκός τρόπος του. Δεν φτάνει μόνο να καταγγέλλεις τη διαπλοκή, ίσα ίσα που ώρες ώρες, τέτοιες καταγγελίες ξεφτιλίζουν την αντίσταση κατά της διαπλοκής και της επιτρέπουν να αλωνίζει απελεύθερη. Είναι προφανές ότι η διαπλοκή μόνο με σοβαρότητα χτυπιέται.
***
Ο ίδιος αστικός μύθος κάνει τον οχλοπολτό να γουρλώνει μάτι από ενδιαφέρον και περιέργεια για τον επίδοξο άτυπο Υπουργό Εξωτερικών. Όπως μας έχει πει ο κ. Λεβέντης, θα πάει ως εκπρόσωπος (πρωθυπουργού) Τσίπρα και θα μας τα λύσει όλα τα θέματα. Ο ίδιος ακόμα αστικός μύθος αξιολογεί τον κ. Λεβέντη ως εκσυγχρονιστή και μεταρρυθμιστή. Ο Λεβέντης μεταρρυθμιστής, όπως λέμε ο Καραγκιόζης γιατρός.
Βγαίνει κάποια άσχετη τρολλιά στα σόσιαλ μήντια, ότι ο Λεβέντης είναι ένας Πτωχοπρόδρομος προφήτης και πλακώνονται ο οχλοπολτός με φόρα να τον υποστηρίξει, χωρίς να τσεκάρει τι είπε, πότε και πώς το είπε. Απλώς υιοθετούν την τρολλιά η οποία γίνεται κυρίαρχη εθνική συνείδηση. Και αυτό είναι το πρόβλημα του εθνολαϊκισμένου εκφασισμού της βαριά άρρωστης κοινωνίας μας, που οδηγείται άβουλος στο τρομακτικό Βαϊμαρικό φινάλε…
Υπάρχει κάτι που δεν μπορεί να κατανοήσει ο οχλοπολτός στην περίπτωση Λεβέντη. Ακόμα και την πιο εκσυγχρονιστική / μεταρρυθμιστική θέση εάν υποστηρίξει κάποιος, εάν δεν είναι στοιχειωδώς σοβαρός, ώστε να ξεπεράσει την πανταχόθεν σκληρή αμφισβήτηση, θα είναι αδύνατο να παραγάγει έργο.
Και όταν δεν παράγεται έργο, παρά μόνο κυριαρχεί ο αρχιδιαπραγματευταραδισμός τύπου Τσίπρας, Γιάνης και λοιπαί δημοκρατικαί δυνάμεις, τότε πάντα έρχονται καταστροφές. Κάπιταλ κοντρόλς, ύφεση, ανεργία, δυστυχία, φτώχεια, γκρίνια. Και στο τέλος τα γκραμσιανά τέρατα (ανάμεσα στο παλιό και το καινούργιο που ακόμα δεν έχει έρθει), που θα μας αποτελειώσουν.
Δεν υπάρχει λόγος να ακούσει κανείς κάτι περισσότερο, για να διαπιστώσει πόσα κιλά κορόιδο είναι η ελληνική κοινωνία. Πόσο πάντοτ’ ευκολοπίστευτη είναι η κακομοίρα, που μετά από τους «αριστερούς» κιμπάρηδες και τους ψεκαζμένους εταίρους τους, τώρα ετοιμάζεται να βάλει στη Βουλή νέους απατεώνες.
***
Αυτό το όνειδος, αυτή η διαρκής και αταλάντευτη ροπή προς το trash, παραμένει ο πυρήνας της πολιτικής μας συμπεριφοράς. Από trash σε trash περιδιαβαίνουμε και ό, τι πιο trash στέλνουμε στην εξουσία. Ίσως γιατί θέλουμε να μας μοιάζει η ηγεσία μας.
Στη χώρα τη σκοταδισμένη, όπου το ένα τρίτο πιστεύει ότι μας ψεκάζουν και μαζί με άλλο ένα ακόμα τρίτο πιστεύει ότι υπάρχει διεθνής συνωμοσία για να μας υφαρπάσουν τα ζωτικά μας υγρά, όλα είναι πιθανά. Όπως μπήκαν οι ψεκαζμένοι στην προηγούμενη Βουλή, τώρα στη θέση τους ετοιμάζονται οι νέοι ψεκαζμένοι.
Δεν είναι για να εκπλήσσεται κανείς, με όλες αυτές τις πειραγμένες πολιτικές παρουσίες, που κανοναρχούν στο προεκλογικό πεδίο. Είναι ο σκοταδισμός μας που τις γεννάει και τις συντηρεί ψηλά στο πεδίο του εθνικού μας ενδιαφέροντος.
Και είναι φυσικά αυτός ο σκοταδισμός που διαλύει κάθε απόπειρα ορθολογικής ανάλυσης και αξιολόγησης των πραγμάτων. Αυτός εγγυάται το διαρκές στάτους χρεωκοπίας, γύρω από το οποίο μονίμως στριφογυρίζουμε, ακόμα κι όταν πάμε κάπως καλά.
Αυτός ματαιώνει τις αμυντικές διαδικασίες και την ενεργοποίηση του ενστίκτου αυτοσυντήρησης, όταν βρισκόμαστε στα πρόθυρα του κακού. Γι’ αυτό ήρθε ο κ. Μπαλτάς να διαλύσει την παιδεία, για να μην αγγιχτεί η αράχνη του σκοταδισμού μας, την οποία μόνο η λεγάμενη αριστεία θα μπορούσε να διώξει από την παράγκα μας..
Απανωτά προεκλογικά υστερόγραφα
Υ.Γ. 1
Δίνουμε τόσον καιρό αγώνες στο χαρτί, για να αποδομήσουμε τον Αλεξάκη της καρδιάς μας και να τον οδηγήσουμε στα αποδυτήρια. Και έρχεται ο κ. Πανούσης με μια δήλωση αθώα και τον κάνει ρόμπα, εξευτελίζοντάς τον υποτιμητικά και ακυρώνοντάς τον καθολικά http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=64243992. Πόσο άπειρο, ανέμελο και χαρούμενο παιδί τον απόθεσε στη ματιά μας…
Υ.Γ. 2
Μετά τον κ. Παπαδημούλη τώρα και ο κ. Βούτσης. Το ξεκαθαρίζουν κανονικά. Όχι νέες εκλογές, εάν δεν έχουμε αυτοδυναμία ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν θα συνεργαστούμε με ΝΔ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ, είναι μνημονιακοί αυτοί αφού… «Αριστερός» Ορθολογισμός, για να ψωνίζουν τα περιστεράκια, ενώ όλοι οι διεθνείς παρατηρητές, με βάση τις δημοσκοπικές προβλέψεις αρχίζουν από τώρα να μιλούν για νέες εκλογές μετά τις εκλογές και φυσικά για Γκρρρέξιτ …
Υ.Γ. 3
Λαφαζάνης: «Είμαστε σαν το ΕΑΜ και την Κυβέρνηση του Βουνού». Όταν το βαθύ εθνικό μας ισλάμ, όλη η σκοταδισμένη κοινωνία μας, λειτουργεί πολιτικά με όρους θυμιατών, επιτιμίων και καλυμαυχίων, πώς να δραπετεύσει η δημόσια σφαίρα από τις μνήμες της δεκαετίας του ’40;
Υ.Γ. 4
Ο κ. Γλέζος, εάν δεν έλθει ο λαός στην εξουσία θα ψηφίσει ΚΚΕ. Και δεν θέλει Λαφαζάνη, ο οποίος θέλει να μας βγάλει από το Ευρώ (ενώ το ΚΚΕ θέλει να τετραγωνίσει το ευρωκέρμα). Κάποτε τον Μανόλη Γλέζο τον είχα καθοδήγηση στην μεταδικτατορική ΕΔΑ και εντελώς αλλιώς τα έλεγε. Τώρα πήγε ΣΥΡΙΖΑ, ξέφυγε όσο ξέφυγε, αλλά πλέον αγγίζει και το ΚΚΕ ... Δεν λέει να είμαστε ρατσιστές σε θέματα ηλικιακά, αλλά και ο Μίκης που δεν άφησε κόμμα για κόμμα αστήριχτο και διετέλεσε υπουργός του Μητσοτάκη, τώρα πάλι διάγει την «αριστερή» του ηλικία στο πιο φεύγα…
Υ.Γ. 5
Τα κάπιταλ κοντρόλς φέρνουν αναπόδραστα 63000 λουκέτα και 138000 χαμένες θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, ως το τέλος του χρόνου… Γιατί; Γιατί ο Αλεξάκης ήταν υπερήφανος και ακσιοπρεπής αρχιδιαπραγματευταράς. Γι’ αυτό και μόνο γι’ αυτό. Και τώρα ο Αλεξάκης της καρδιάς μας, με αγάπη μας ζητάει την ψήφο μας, για να βελτιώσει την τραγωδία των δύο αυτών αριθμών, με ακόμα περισσότερο αρχιδιαπραγματευταράδικο ντιριντάχτα. Οκ. Ή μήπως, θα του πούμε «Δώκαμεν χτες!», όπως ταιριάζει με το γνωστό ανέκδοτο;
Νταξ, η γνωστή πειραγμένη Ακατανόμαστη Μαντάμ Ζντουπ είναι γεια σου, αυτό είναι γνωστό. Αλλά, πρέπει να το ξέρει κανείς ότι έτσι και της πάρει συνέντευξη, της δίνει βήμα όχι για να απαντάει ερωτήσεις, αλλά για να βγάλει λόγο ψωμί και σκόρδο. Θέλει να πει τα δικά της, όχι να απαντήσει στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων… Και βγάζει ασέβεια στους χρόνους των άλλων. Ασέβεια στην κοινή λογική και στους στοιχειώδεις κανόνες ευπρέπειας έναντι τρίτων, που δεν κάνει να διασύρουμε δημοσίως όταν δεν είναι παρόντες…
Υ.Γ. 8
Πόσο τη λέρωσε ο Αλεξάκης τη δημόσια σφαίρα, για μια ακόμα φορά και αυτός με τη σειρά του! Αλλά σίγουρα αυτός το παίρνει μακράν το ρεκόρ. Ξεπέταξε τα περισσότερα εξωγήινα επιθεωρησιακά νούμερα, που είναι κυρίαρχα σήμερα στην πιάτσα και όλα τους διεκδικούν με αξιώσεις την συνέχιση αυτής της κυριαρχίας τους. Και μάλιστα, παρά το γεγονός ότι η θρασεία ημιμάθειά τους την έχει κάνει την ανεπίστροφη θηριώδη ζημιά στον τόπο… Και όλα τα παιδιά τα «αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ έχουν μεγάλη πλάκα, όταν διαχωρίζουν μετά βδελυγμίας τον εαυτό τους από το Παλιό Σύστημα… «Με τη Ν.Δ. και όσους χαντάκωσαν τη χώρα; Ή με τον ΣΥΡΙΖΑ που μάτωσαν για να βγει η Ελλάδα από το χαντάκι;». Όχι, όχι, με τον ΣΥΡΙΖΑ που πέταξε τη χώρα στο χαντάκι και τη καταμάτωσε! Και μετά ο Αλεξάκης πήγε κατ΄ευθείαν κι έδωσε συνέντευξη στο αδιάπλοκο Κανάλι «Κόντρα» του Πατριάρχη της Κιτρινίλας και της φτωχομικροδιαπλοκής κ. Γ. Κουρή… Χαλάλι τα ωραία οχτάστηλα που του επιφυλάσσει καθημερνώς και μας προσφέρουν ένα χαμόγελο, μια ευχάριστη πρωινή δροσιά.
Υ.Γ. 9
Όλοι μας ακούσαμε συγκλονισμένοι τον Σύρο πιτσιρίκο, που φώναζε μπροστά στις κάμερες, απαντώντας σε ουνγκαρέζο αστυνομικό: «Βοηθήστε τη Συρία, σταματήστε τον πόλεμο! Και εμείς δε θέλουμε να έρθουμε στην Ευρώπη. Αν σταματήσετε τον πόλεμο, θα πάψουμε να φεύγουμε από τη Συρία!». Κανείς δεν μπορεί να αποδείξει εύκολα ότι το διεθνές οπλεμπόριο ξεσαλώνει και ερημώνει τόπους και χώρες και ξεκληρίζει κοινωνίες. Αλλά πόσο εξόφθαλμο είναι ότι αυτή τραγωδία εις βάρος λαών και οικονομιών, είναι μια ακόμα αντινομία, που δείχνει την αδυναμία του ανθρώπινου πολιτισμού να λειτουργεί ορθολογικά. Αυτό πάντα το προσπαθεί, αλλά σπάνια το πετυχαίνει.
15°
