Είναι ένα από τα εγγενή μειονεκτήματα των μονών ετών. Στις ζυγές χρονιές έχουμε είτε Ολυμπιάδα είτε Μουντιάλ. Έτσι έχουμε αφορμές να μαζευόμαστε, να πίνουμε μπίρες, να κάνουμε προβλέψεις για τα αποτελέσματα και να βάζουμε λίγη δράση στα καλοκαιρινά βράδια (όσοι τουλάχιστον δεν έχουμε άλλου είδους δράση).
Φέτος, αφού πιστέψαμε (βλακωδώς) ότι ξεπεράσαμε τον σκόπελο της εξόδου από το ευρώ και την Ευρώπη, δεν είχαμε κάτι να συζητάμε. Είναι αλήθεια ότι κουραστήκαμε από την πολιτικολογία και τα οικονομικά σενάρια, χρειαζόμασταν κάτι πιο ανάλαφρο. Αυτό ακριβώς το κενό είδε ο αστέρας (;) της επικοινωνίας, ο γίγας Βαρουφάκης, και είπε να το γεμίσει. Έτσι επιτυγχάνει τον βασικό του (μάλλον, τον μοναδικό του) λόγο ύπαρξης, να ασχολούμαστε δηλαδή μαζί του. Παράλληλα, ως site benefit που θα έλεγε με τα κομψά αγγλικά του, μας δίνει ένα story για «να έχουμε να λέμε». Το οικονομικό του «σχέδιο» καθαυτό είναι τόσο φαιδρό, που δεν αντέχει σε σοβαρή ανάλυση. Δείχνει λίγο πιο μελετημένο από το πλάνο Rachel Makri (θυμίζω, εκτύπωση εκατό δις;), αλλά δεν είναι. Είναι λιγότερο «επαναστατικό» από το σχέδιο «ντου από παντού στο Νομισματοκοπείο Χολαργού», αλλά είναι εξίσου αξιοθρήνητο. Ο κύριος Διομήδης Σπινέλλης, σοβαρός άνθρωπος, πρώην ΓΓ Πληροφοριακών Συστημάτων, ερασιτέχνης μαραθωνοδρόμος, με στοχοθέτηση επιπέδου ιδιωτικού τομέα αποδομεί τις ανοησίες περί ΑΦΜ hacking σ' αυτό το άρθρο.
Εδώ και μήνες έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου να μη διαβάζω ΚΑΝΕΝΑ άρθρο που σχετίζεται με τη Βαρουφακιάδα 2015. Έκανα μία εξαίρεση για το άρθρο Σπινέλλη, μόνο και μόνο για να μην είμαι εντελώς έξω από το κοινωνικό γίγνεσθαι των ημερών. Προτείνω και σε σας, αγαπητοί αναγνώστες, αλλά κυρίως και στους εξαιρετικούς αρθρογράφους να σταματήσουμε να διαβάζουμε, γράφουμε, ασχολούμαστε με το ΜΗ Ολυμπιακό άθλημα της Βαρουφακιάδας. Απαιτεί λίγη υπομονή, αλλά στο τέλος του εξαμήνου θα έχουμε πετύχει το στόχο μας. Ο παμμέγιστος Γιάνης θα σκάσει από το κακό του, αφού κανείς δεν θα ασχολείται με τις πομφόλυγές του.
Υ.Γ. 1 Είναι Ιστορικό Ατύχημα για τις «πλατιές λαϊκές μάζες και για το στέριωμα του σοσιαλισμού στη χώρα», η αδυναμία εφαρμογής ενός από τα ανωτέρω σχέδια. Όχι λόγω ατέλειας σε κάποιο από αυτά, αλλά επειδή ακριβώς όταν μορφοποιούνταν, συνέπεσαν με τη ρεφορμιστική στροφή που χρειάστηκε να κάνει η φωτισμένη ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ
Υ.Γ. 2 Για να μην αδικώ τον Γιάνη. Έχει μία κοινωνική χρησιμότητα. Ακούγοντάς τον, βγάζω αυτομάτως από το λεξιλόγιό μου εκφράσεις που χρησιμοποιούσα. Με τρόμο διαπίστωσα ότι έλεγα μεταξύ σοβαρού και αστείου «αν ισχυριστείτε ότι είπα το τάδε, θα το διαψεύσω».
11°
