Το σχόλιο του Μάνου Βουλαρίνου για τη δολοφονία της 11χρονης στην Ηλεία από τον θείο της και την ανικανότητα της ελληνικής δικαισύνης
Παρότι έχω συχνά κοροϊδέψει τη φράση «έχω εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη» οφείλω να ομολογήσω ότι όσο περνάει ο καιρός αλλάζω γνώμη και πια μου είναι εύκολο να πω ότι εμπιστεύομαι την ελληνική δικαιοσύνη να τα κάνει θάλασσα και δυστυχώς όχι γαλάζια και δροσερή του νερού αλλά κόκκινη και καυτή του αίματος.
Η δολοφονία της 11χρονης στην Ηλεία και η ανικανότητα της ελληνικής δικαιοσύνης
Για όσους δεν έχουν ενημερωθεί, ένα κοριτσάκι 11 χρονών δολοφονήθηκε στην Ηλεία από έναν θείο της ο οποίος πρώτα αποπειράθηκε να τη βιάσει. Ο θείος το 2017 είχε συλληφθεί για βιασμό ανήλικης (14 ετών) και το 2020 είχε καταδικασθεί σε φυλάκιση 9 ετών. Όμως δεν πέρασε ούτε μια μέρα στη φυλακή αφού οι δικαστές που τον καταδίκασαν έκριναν ότι η έφεση του πρέπει να έχει ανασταλτικό χαρακτήρα και τον άφησαν ελεύθερο μέχρι να δικαστεί η έφεση του (η οποία χάρη στους πολύ βολικούς για κάθε εγκληματία ρυθμούς της ελληνικής δικαιοσύνης φυσικά και δεν έχει εκδικαστεί ακόμα).
Δεν ξέρω γιατί οι δικαστές αποφάσισαν ότι ένας βιαστής ανηλίκων μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερος. Μπορεί να μη θεωρούν τον βιασμό ανηλίκων ένα τόσο σοβαρό έγκλημα ή μπορεί ο βιαστής να τους ορκίστηκε ότι δεν θα το ξανακάνει και να είδαν στα μάτια του ότι το εννοούσε. Όποια κι αν ήταν η αιτία κανονικά θα έπρεπε να κάτσουν δίπλα του ως συγκατηγορούμενοι για τη δολοφονία του 11χρονου κοριτσιού. Ως οι συνένοχοι που και εξαιτίας τους το κορίτσι αυτό δεν ζει πια. Και στο πρόσωπο τους θα έπρεπε να δικάζεται όλη αυτή η κωμικοτραγωδία που ονομάζεται ελληνική δικαιοσύνη. Κωμική γιατί οι αποφάσεις της μοιάζουν να βγαίνουν από μεθυσμένους μισάνθρωπους και τραγική γιατί καταστρέφουν ζωές.
Αλλά φυσικά κανείς δικαστής δεν πρόκειται ποτέ να δικαστεί. Κανείς από όλους αυτούς που με την ευκολία που ο κρουπιέρης γυρίζει τη ρουλέτα καταστρέφουν ζωές δεν πρόκειται ποτέ να απολογηθεί για το κακό που προκάλεσε. Και χάρη σ΄αυτή την ασυλία οι κακοί δικαστές θα αποθρασύνονται όλο και περισσότερο. Στο κάτω-κάτω ξέρουν ότι ακόμα κι αν σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και ελεγχθούν, ακόμα κι αν διαπιστωθεί η ανικανότητα τους να αποδίδουν δικαιοσύνη, ακόμα κι αν αποδειχθεί ότι έχουν καταστρέψει ανθρώπους το χειρότερο που μπορεί να τους συμβεί είναι να μεταταχθούν σε μια άλλη υπηρεσία του δημοσίου με την ελπίδα ότι εκεί η δράση τους δεν θα στοιχίσει σε ζωές.
«Μα ήταν έτσι ο νόμος» διαβάζω να γράφουν διάφοροι συμπολίτες προσπαθώντας να απαλλάξουν τους δικαστές και να δείξουν ως υπεύθυνο τον (προφανώς φιλικό για τους εγκληματίες) ποινικό κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο που ο νόμος, ακόμα και ο νόμος του ΣΥΡΙΖΑ, δεν υποχρέωνε κανένα δικαστήριο να αφήσει να κυκλοφορεί ελεύθερος ένας βιαστής ανηλίκων. Το δικαστήριο ήταν που αποφάσιζε για το ανασταλτικό της έφεσης και οι τρεις δικαστίνες που το απάρτιζαν ήταν που καταδίκασαν σε θάνατο την 11χρονη. Συγκεκριμένες δικαστίνες, κομμάτια μιας δικαιοσύνης που εκτός από τυφλή είναι και γεμάτη αποστήματα που κανείς δεν έχει καμία διάθεση να σπάσει. Μιας δικαιοσύνης που γίνεται όλο και περισσότερο επικίνδυνη. Και μπράβο της.
ΥΓ – Προφανώς είναι τρομακτική και η ευθύνη των τάχα εξοργισμένων τώρα συγγενών του θύματος που ήταν και συγγενείς του δράστη οι οποίοι σοκαρίστηκαν όταν καταλάβαν ότι ένας βιαστής ανηλίκων μπορεί και να σκοτώσει.
ΥΓ2 - Θα ήταν μεγάλη αδικία να ξεχάσουμε και τον δικηγορικό συνδικαλισμό ο οποίος με την αποχή των δικηγόρων έδωσε την ευκαιρία στον δράστη να μην δικαστεί στο εφετείο τον Φεβρουάριο. Όπως βλέπετε, όλοι οι λειτουργοί της δικαιοσύνης έχουν βάλει το λιθαράκι τους στη δολοφονία της 11χρονης.
17°
